Lysias, Speeches, Περὶ τοῦ μὴ καταλῦσαι τὴν πάτριον πολιτείαν Αθήνησι 12:

εἴχομεν δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ἡμεῖσ ταύτην τὴν γνώμην, ὅτε τῶν Ἑλλήνων ἤρχομεν, καὶ ἐδοκοῦμεν καλῶσ βουλεύεσθαι περιορῶντεσ μὲν τὴν χώραν τεμνομένην, οὐ νομίζοντεσ δὲ χρῆναι περὶ αὐτῆσ διαμάχεσθαι· ἄξιον γὰρ ἦν ὀλίγων ἀμελοῦντασ πολλῶν ἀγαθῶν φείσασθαι. νῦν δέ, ἐπεὶ ἐκείνων μὲν ἁπάντων μάχῃ ἐστερήμεθα, ἡ δὲ πατρὶσ ἡμῖν λέλειπται, ἴσμεν ὅτι ὁ κίνδυνοσ οὗτοσ μόνοσ ἔχει τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ.