Lysias, Speeches, Κατὰ Νικομάχουγραμματέωσ εὐθυνῶν κατηγορία

(리시아스, Speeches, Κατὰ Νικομάχουγραμματέωσ εὐθυνῶν κατηγορία)

ἤδη, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τινὲσ εἰσ κρίσιν καταστάντεσ ἀδικεῖν μὲν ἔδοξαν, ἀποφαίνοντεσ δὲ τὰσ τῶν προγόνων ἀρετὰσ καὶ τὰσ σφετέρασ αὐτῶν εὐεργεσίασ συγγνώμησ ἔτυχον παρ’ ὑμῶν. ἐπειδὴ τοίνυν καὶ τῶν ἀπολογουμένων ἀποδέχεσθε, ἐάν τι ἀγαθὸν φαίνωνται τὴν πόλιν πεποιηκότεσ, ἄξιον καὶ τῶν κατηγόρων ὑμᾶσ ἀκροάσασθαι, ἐὰν ἀποφαίνωσι τοὺσ φεύγοντασ πάλαι πονηροὺσ ὄντασ. ὅτι μὲν τοίνυν ὁ πατὴρ ὁ Νικομάχου δημόσιοσ ἦν, καὶ οἱᾶ νέοσ ὢν οὗτοσ ἐπετήδευσε, καὶ ὅσα ἔτη γεγονὼσ εἰσ τοὺσ φράτερασ εἰσήχθη, πολὺ ἂν ἔργον εἰή, λέγειν· ἐπειδὴ δὲ τῶν νόμων ἀναγραφεὺσ ἐγένετο, τίσ οὐκ οἶδεν οἱᾶ τὴν πόλιν ἐλυμήνατο;

προσταχθὲν γὰρ αὐτῷ τεττάρων μηνῶν ἀναγράψαι τοὺσ νόμουσ τοὺσ Σόλωνοσ, ἀντὶ μὲν Σόλωνοσ αὑτὸν νομοθέτην κατέστησεν, ἀντὶ δὲ τεττάρων μηνῶν ἑξέτη τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο, καθ’ ἑκάστην δὲ ἡμέραν ἀργύριον λαμβάνων τοὺσ μὲν ἐνέγραφε τοὺσ δὲ ἐξήλειφεν. εἰσ τοῦτο δὲ κατέστημεν ὥστε ἐκ τῆσ τούτου χειρὸσ ἐταμιευόμεθα τοὺσ νόμουσ καὶ οἱ ἀντίδικοι ἐπὶ τοῖσ δικαστηρίοισ ἐναντίουσ παρείχοντο, ἀμφότεροι παρὰ Νικομάχου φάσκοντεσ εἰληφέναι.

ἐπιβαλλόντων δὲ τῶν ἀρχόντων ἐπιβολὰσ καὶ εἰσαγόντων εἰσ τὸ δικαστήριον οὐκ ἠθέλησε παραδοῦναι τοὺσ νόμουσ· ἀλλὰ πρότερον ἡ πόλισ εἰσ τὰσ μεγίστασ συμφορὰσ κατέστη, πρὶν τοῦτον ἀπαλλαγῆναι τῆσ ἀρχῆσ καὶ τῶν πεπραγμένων εὐθύνασ ὑποσχεῖν. καὶ γάρ τοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπειδὴ ἐκείνων δίκην οὐ δέδωκεν, ὁμοίαν καὶ νῦν τὴν ἀρχὴν κατεστήσατο, ὅστισ πρῶτον μὲν τέτταρα ἔτη ἀνέγραψεν, ἐξὸν αὐτῷ τριάκοντα ἡμερῶν ἀπαλλαγῆναι·

αὐτὸσ δημόσιοσ ὤν.

ὑμᾶσ τοίνυν χρή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀναμνησθέντασ καὶ τῶν προγόνων τῶν Νικομάχου, οἵτινεσ ἦσαν, καὶ οὗτοσ ὡσ ἀχαρίστωσ ὑμῖν προσενήνεκται παρανομήσασ, κολάσαι αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ ἑνὸσ ἑκάστου δίκην οὐκ εἰλήφατε, νῦν ὑπὲρ ἁπάντων γοῦν τὴν τιμωρίαν ποιήσασθαι. ἴσωσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπειδὰν περὶ αὑτοῦ μηδὲν δύνηται ἀπολογεῖσθαι, ἐμὲ διαβάλλειν πειράσεται.

τότε δὲ περὶ τῶν ἐμῶν τούτῳ ἀξιῶ πιστεύειν ὑμᾶσ, ὁπόταν ἀπολογίασ ἐμοὶ δοθείσησ μὴ δύνωμαι ψευδόμενον αὐτὸν ἐξελέγξαι. ἐὰν δ’ ἄρα ἐπιχειρῇ λέγειν ἅπερ ἐν τῇ βουλῇ, ὡσ ἐγὼ τῶν τετρακοσίων ἐγενόμην, ἐνθυμεῖσθε ὅτι ἐκ τῶν τοιαῦτα λεγόντων τῶν τετρακοσίων πλεῖν ἢ χίλιοι γενήσονται· καὶ γὰρ τοὺσ ἔτι παῖδασ ὄντασ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ καὶ τοὺσ ἀποδημοῦντασ οἱ διαβάλλειν βουλόμενοι ταῦτα λοιδοροῦσιν. ἐγὼ δὲ οὕτω πολλοῦ ἐδέησα τῶν τετρακοσίων γενέσθαι, ὥστε οὐδὲ τῶν πεντακισχιλίων κατελέγην.

δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι ὅτι, εἰ μὲν περὶ ἰδίων συμβολαίων ἀγωνιζόμενοσ οὕτω φανερῶσ ἐξήλεγχον αὐτὸν ἀδικοῦντα, οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἠξίωσε τοιαῦτα ἀπολογούμενοσ ἀποφεύγειν, νυνὶ δὲ περὶ τῶν τῆσ πόλεωσ κρινόμενοσ οἰήσεται χρῆναι ἐμοῦ κατηγορῶν ὑμῖν μὴ δοῦναι δίκην. ἔτι δὲ εἶναι θαυμαστὸν νομίζω Νικόμαχον ἑτέροισ ἀδίκωσ μνησικακεῖν ἀξιοῦν, ὃν ἐγὼ ἐπιβουλεύσαντα τῷ πλήθει ἀποδείξω.

καί μου ἀκούσατε· δίκαιον γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ τῶν τοιούτων ἀνθρώπων τὰσ τοιαύτασ κατηγορίασ ἀποδέχεσθαι, οἵτινεσ τότε συγκαταλύσαντεσ τὸν δῆμον νυνὶ δημοτικοί φασιν εἶναι. ἐπειδὴ γὰρ ἀπολομένων τῶν νεῶν ἡ μετάστασισ ἐπράττετο, Κλεοφῶν τὴν βουλὴν ἐλοιδόρει, φάσκων συνεστάναι καὶ <οὐ> τὰ βέλτιστα βουλεύειν τῇ πόλει.

Σάτυροσ δ’ ὁ Κηφισιεὺσ βουλεύων ἔπεισε τὴν βουλὴν δήσαντασ αὐτὸν παραδοῦναι δικαστηρίῳ. οἱ δὲ βουλόμενοι αὐτὸν ἀπολέσαι, δεδιότεσ μὴ οὐκ ἀποκτείνωσιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, πείθουσι Νικόμαχον νόμον ἀποδεῖξαι ὡσ χρὴ καὶ τὴν βουλὴν συνδικάζειν. καὶ ὁ πάντων οὗτοσ πονηρότατοσ οὕτωσ φανερῶσ συνεστασίασεν, ὥστε τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἡ κρίσισ ἐγένετο ἀποδεῖξαι τὸν νόμον.

Κλεοφῶντοσ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἕτερα μὲν ἄν τισ ἔχοι κατηγορῆσαι·

τοῦτο δὲ παρὰ πάντων ὁμολογεῖται, ὅτι οἱ καταλύοντεσ τὸν δῆμον ἐκεῖνον ἐβούλοντο μάλιστα τῶν πολιτῶν ἐκποδὼν γενέσθαι, καὶ ὅτι Σάτυροσ καὶ Χρέμων οἱ τῶν τριάκοντα γενόμενοι οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν ὀργιζόμενοι Κλεοφῶντοσ κατηγόρουν, ἀλλ’ ἵνα ἐκεῖνον ἀποκτείναντεσ αὐτοὶ αὑτοὶ ὑμᾶσ κακῶσ ποιῶσι. καὶ ταῦτα διεπράξαντο διὰ τὸν νόμον ὃν Νικόμαχοσ ἀπέδειξεν.

εἰκὸσ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐνθυμεῖσθαι καὶ ὁπόσοι ὑμῶν ἐνόμιζον Κλεοφῶντα κακὸν πολίτην εἶναι, ὅτι καὶ τῶν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθανόντων ἴσωσ τισ ἦν πονηρόσ, ἀλλ’ ὅμωσ καὶ διὰ τοὺσ τοιούτουσ ὠργίζεσθε τοῖσ τριάκοντα, ὅτι οὐ τῶν ἀδικημάτων ἕνεκα ἀλλὰ κατὰ στάσιν αὐτοὺσ ἀπέκτειναν. ἐὰν οὖν πρὸσ ταῦτα ἀπολογῆται, τοσοῦτον μέμνησθε, ὅτι ἐν τοιούτῳ καιρῷ τὸν νόμον ἀπέδειξεν ἐν ᾧ ἡ πολιτεία μεθίστατο, καὶ τούτοισ χαριζόμενοσ οἳ τὸν δῆμον κατέλυσαν, καὶ ταύτην τὴν βουλὴν συνδικάζειν ἐποίησεν ἐν ᾗ Σάτυροσ μὲν καὶ Χρέμων μέγιστον ἐδύναντο, Στρομβιχίδησ δὲ καὶ Καλλιάδησ καὶ ἕτεροι πολλοὶ καὶ καλοὶ κἀγαθοὶ τῶν πολιτῶν ἀπώλλυντο.

καὶ περὶ τούτων οὐδένα ἂν ἐποιησάμην λόγον, εἰ μὴ ᾐσθανόμην αὐτὸν ὡσ δημοτικὸν ὄντα πειρασόμενον παρὰ τὸ δίκαιον σῴζεσθαι, καὶ τῆσ εὐνοίασ τῆσ εἰσ τὸ πλῆθοσ τεκμηρίῳ χρησόμενον ὅτι ἔφυγεν.

ἐγὼ δὲ καὶ ἑτέρουσ ἂν ἔχοιμι ἐπιδεῖξαι τῶν συγκαταλυσάντων τὸν δῆμον τοὺσ μὲν ἀποθανόντασ, τοὺσ δὲ φυγόντασ τε καὶ οὐ μετασχόντασ τῆσ πολιτείασ, ὥστε οὐδένα εἰκὸσ αὐτῷ τούτου ὑπόλογον γενέσθαι. τοῦ μὲν γὰρ ὑμᾶσ φυγεῖν μέροσ τι καὶ οὗτοσ συνεβάλετο, τοῦ δὲ τοῦτον κατελθεῖν τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον αἴτιον ἐγένετο.

ἔτι δὲ καὶ δεινόν, εἰ ὧν μὲν ἄκων ἔπαθε χάριν αὐτῷ εἴσεσθε, ὧν δ’ ἑκὼν ἐξήμαρτε μηδεμίαν τιμωρίαν ποιήσεσθε. πυνθάνομαι δὲ αὐτὸν λέγειν ὡσ ἀσεβῶ καταλύων τὰσ θυσίασ.

ἐγὼ δ’ εἰ μὲν νόμουσ ἐτίθην περὶ τῆσ ἀναγραφῆσ, ἡγούμην ἂν ἐξεῖναι Νικομάχῳ τοιαῦτα εἰπεῖν περὶ ἐμοῦ· νῦν δὲ τοῖσ κοινοῖσ καὶ κειμένοισ ἀξιῶ τοῦτον πείθεσθαι. θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐνθυμεῖται, ὅταν ἐμὲ φάσκῃ ἀσεβεῖν λέγοντα ὡσ χρὴ θύειν τὰσ θυσίασ τὰσ ἐκ τῶν κύρβεων καὶ τῶν στηλῶν κατὰ τὰσ συγγραφάσ, ὅτι καὶ τῆσ πόλεωσ κατηγορεῖ· ταῦτα γὰρ ὑμεῖσ ἐψηφίσασθε. ἔπειτα εἰ ταῦτα νομίζεισ δεινά, ἦ που σφόδρα ἐκείνουσ ἡγεῖ ἀδικεῖν, οἳ τὰ ἐκ τῶν κύρβεων μόνον ἔθυον. καίτοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ εὐσεβείασ οὐ παρὰ Νικομάχου χρὴ μανθάνειν, ἀλλ’ ἐκ τῶν γεγενημένων σκοπεῖν.

οἱ τοίνυν πρόγονοι τὰ ἐκ τῶν κύρβεων θύοντεσ μεγίστην καὶ εὐδαιμονεστάτην τῶν Ἑλληνίδων τὴν πόλιν παρέδοσαν, ὥστε ἄξιον ἡμῖν τὰσ αὐτὰσ ἐκείνοισ θυσίασ ποιεῖσθαι, καὶ εἰ μηδὲν δι’ ἄλλο, τῆσ τύχησ ἕνεκα τῆσ ἐξ ἐκείνων τῶν ἱερῶν γεγενημένησ. πῶσ δ’ ἄν τισ εὐσεβέστεροσ γένοιτο ἐμοῦ, ὅστισ ἀξιῶ πρῶτον μὲν κατὰ τὰ πάτρια θύειν, ἔπειτα ἃ μᾶλλον συμφέρει τῇ πόλει, ἔτι δὲ ἃ ὁ δῆμοσ ἐψηφίσατο καὶ δυνησόμεθα δαπανᾶν ἐκ τῶν προσιόντων χρημάτων;

σὺ δέ, ὦ Νικόμαχε, τούτων τἀναντία πεποίηκασ· ἀναγράψασ γὰρ πλείω τῶν προσταχθέντων αἴτιοσ γεγένησαι τὰ προσιόντα χρήματα εἰσ ταῦτα μὲν ἀναλίσκεσθαι, ἐν δὲ ταῖσ πατρίοισ θυσίαισ ἐπιλείπειν. αὐτίκα πέρυσιν ἱερὰ ἄθυτα τριῶν ταλάντων γεγένηται τῶν ἐν ταῖσ κύρβεσι γεγραμμένων.

καὶ οὐχ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν ὡσ οὐχ ἱκανὰ ἦν ἃ προσῆλθε τῇ πόλει· εἰ γὰρ οὗτοσ μὴ πλείω ἀνέγραψεν ἓξ ταλάντοισ, εἴσ τε τὰσ θυσίασ τὰσ πατρίουσ ἂν ἐξήρκεσε καὶ τρία τάλαντα ἂν περιεγένετο τῇ πόλει. περὶ δὲ τῶν εἰρημένων καὶ μάρτυρασ ὑμῖν παρέξομαι. Μάρτυρεσ ἐνθυμεῖσθε τοίνυν, ὧ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι, ὅταν μὲν κατὰ τὰσ συγγραφὰσ ποιῶμεν, ἅπαντα τὰ πάτρια θύεται, ἐπειδὰν δὲ κατὰ τὰσ στήλασ ἃσ οὗτοσ ἀνέγραψε, πολλὰ τῶν ἱερῶν καταλύεται. κἀν τούτοισ ὁ ἱερόσυλοσ περιτρέχει, λέγων ὡσ εὐσέβειαν ἀλλ’ οὐκ εὐτέλειαν ἀνέγραψε·

καὶ εἰ μὴ ταῦτα ὑμῖν ἀρέσκει, ἐξαλείφειν κελεύει, καὶ ἐκ τούτων οἰέται πείθειν ὡσ οὐδὲν ἀδικεῖ· καὶ ταῦτα ὁρῶν αὐτὴν ἀποροῦσαν χρημάτων καὶ Λακεδαιμονίουσ μὲν ἀπειλοῦντασ, ὅταν μὴ ἀποπέμψωμεν αὐτοῖσ τὰ χρήματα, Βοιωτοὺσ δὲ σύλασ ποιουμένουσ, ὅτι οὐ δυνάμεθα δύο τάλαντα ἀποδοῦναι, τοὺσ δὲ νεωσοίκουσ <καὶ> τὰ τείχη περικαταρρέοντα, εἰδὼσ δὲ ὅτι ἡ βουλὴ ἡ <ἀεὶ> βουλεύουσα, ὅταν μὲν ἔχῃ ἱκανὰ χρήματα εἰσ διοίκησιν, οὐδὲν ἐξαμαρτάνει, ὅταν δὲ εἰσ ἀπορίαν καταστῇ, ἀναγκάζεται εἰσαγγελίασ δέχεσθαι καὶ δημεύειν τὰ τῶν πολιτῶν καὶ τῶν ῥητόρων τοῖσ <τὰ> πονηρότατα λέγουσι πείθεσθαι.

χρὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ τοῖσ βουλεύουσιν ἑκάστοτε ὀργίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖσ εἰσ τοιαύτασ ἀπορίασ καθιστᾶσι τὴν πόλιν.

προσέχουσι <δὲ> τὸν νοῦν οἱ βουλόμενοι τὰ κοινὰ κλέπτειν, ὅπωσ Νικόμαχοσ ἀγωνιεῖται· οἷσ ὑμεῖσ, ἐὰν μὴ τοῦτον τιμωρήσησθε, πολλὴν ἄδειαν ποιήσετε· ἐὰν δὲ καταψηφισάμενοι τῶν ἐσχάτων αὐτῶντιμήσητε, τῇ αὐτῇ ψήφῳ τούσ τε ἄλλουσ βελτίουσ ποιήσετε καὶ παρὰ τούτου δίκην εἰληφότεσ ἔσεσθε. ἐπίστασθε δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι παράδειγμα τοῖσ ἄλλοισ ἔσται μὴ τολμᾶν εἰσ ὑμᾶσ ἐξαμαρτάνειν οὐχ ὅταν τοὺσ ἀδυνάτουσ εἰπεῖν κολάζητε, ἀλλ’ ὅταν παρὰ τῶν δυναμένων λέγειν δίκην λαμβάνητε.

τίσ οὖν τῶν ἐν τῇ πόλει ἐπιτηδειότεροσ Νικομάχου δοῦναι δίκην; τίσ ἐλάττω τὴν πόλιν ἀγαθὰ πεποίηκεν ἢ πλείω ἠδίκηκεν; ὃσ καὶ τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν ἀναγραφεὺσ γενόμενοσ εἰσ ἀμφότερα ταῦτα ἡμάρτηκεν.

ἀναμνήσθητε δὲ ὅτι πολλοὺσ ἤδη τῶν πολιτῶν ἐπὶ κλοπῇ χρημάτων ἀπεκτείνατε. καίτοι ἐκεῖνοι μὲν τοσοῦτον μόνον ὑμᾶσ ἔβλαψαν ὅσον ἐν τῷ παρόντι, οὗτοι δ’ ἐπὶ τῇ τῶν νόμων ἀναγραφῇ καὶ τῶν ἱερῶν δῶρα λαμβάνοντεσ εἰσ ἅπαντα τὸν χρόνον τὴν πόλιν ζημιοῦσι. διὰ τί δ’ ἄν τισ ἀποψηφίσαιτο τούτου;

πότερον ὡσ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ καὶ πολλαῖσ μάχαισ καὶ ναυμαχίαισ παραγεγενημένου; ἀλλὰ ὅτε ὑμεῖσ ἐκινδυνεύετε ἐκπλέοντεσ, οὗτοσ αὐτοῦ μένων τοὺσ Σόλωνοσ νόμουσ ἐλυμαίνετο. ἀλλ’ ὅτι χρήματα δεδαπάνηκε καὶ πολλὰσ εἰσφορὰσ εἰσενήνοχεν; ἀλλ’ οὐχ ὅπωσ ὑμῖν τῶν αὑτοῦ τι ἐπέδωκεν, ἀλλὰ τῶν ὑμετέρων πολλὰ ὑφῄρηται. ἀλλὰ διὰ τοὺσ προγόνουσ; ἤδη γάρ τινεσ καὶ διὰ τοῦτο συγγνώμησ ἔτυχον παρ’ ὑμῶν.

ἀλλὰ τούτῳ γε προσήκει διὰ μὲν αὑτὸν τεθνάναι, διὰ δὲ τοὺσ προγόνουσ πεπρᾶσθαι. ἀλλ’ ὡσ, ἐὰν νῦν αὐτοῦ φείσησθε, αὖθισ ἀποδώσει τὰσ χάριτασ; ὃσ οὐδ’ ὧν πρότερον μετέλαβε παρ’ ὑμῶν ἀγαθῶν μέμνηται. καίτοι ἀντὶ μὲν δούλου πολίτησ γεγένηται, ἀντὶ δὲ πτωχοῦ πλούσιοσ, ἀντὶ δὲ ὑπογραμματέωσ νομοθέτησ. ἃ καὶ ὑμῶν ἔχοι ἄν τισ κατηγορῆσαι, ὅτι οἱ μὲν πρόγονοι νομοθέτασ ᾑροῦντο Σόλωνα καὶ Θεμιστοκλέα καὶ Περικλέα, ἡγούμενοι τοιούτουσ ἔσεσθαι τοὺσ νόμουσ οἱοῖ́περ ἂν ὦσιν οἱ τιθέντεσ, ὑμεῖσ δὲ Τεισαμενὸν τὸν Μηχανίωνοσ καὶ Νικόμαχον καὶ ἑτέρουσ ἀνθρώπουσ ὑπογραμματέασ·

καὶ τὰσ μὲν ἀρχὰσ ὑπὸ τῶν τοιούτων ἡγεῖσθε διαφθείρεσθαι, αὐτοῖσ δὲ τούτοισ πιστεύετε. ὃ δὲ πάντων δεινότατον·

ὑπογραμματεῦσαι μὲν οὐκ ἔξεστι δὶσ τὸν αὐτὸν τῇ ἀρχῇ τῇ περὶ δὲ τῶν μεγίστων τοὺσ αὐτοὺσ ἐᾶτε πολὺν χρόνον κυρίουσ εἶναι. καὶ τὸ τελευταῖον Νικόμαχον εἵλεσθε ἀναγράφειν τὰ πάτρια, ᾧ κατὰ πατέρα τῆσ πόλεωσ οὐ προσήκει· καὶ ὃν ἔδει ὑπὸ τοῦ δήμου κρίνεσθαι, οὗτοσ τὸν δῆμον συγκαταλύσασ φαίνεται.

νῦν τοίνυν ὑμῖν μεταμελησάτω τῶν πεπραγμένων, καὶ μὴ ὑπὸ τούτων ἀεὶ κακῶσ πάσχοντεσ ἀνέχεσθε, μηδὲ ἰδίᾳ μὲν ὀνειδίζετε τοῖσ ἀδικοῦσιν, ἐπειδὰν δ’ ἐξῇ δίκην παρ’ αὐτῶν λαμβάνειν, ἀποψηφίζεσθε. καὶ περὶ μὲν τούτων ἱκανά μοι τὰ εἰρημένα·

περὶ δὲ τῶν ἐξαιτησομένων βραχέα πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν βούλομαι. παρεσκευασμένοι <γάρ> τινέσ εἰσι καὶ τῶν φίλων καὶ τῶν τὰ τῆσ πόλεωσ πραττόντων δεῖσθαι ὑπὲρ αὐτοῦ· ὧν ἐγὼ ἡγοῦμαι ἐνίοισ προσήκειν ὑπὲρ τῶν ἑαυτοῖσ πεπραγμένων ἀπολογεῖσθαι πολὺ μᾶλλον ἢ τοὺσ ἀδικοῦντασ σώζειν προαιρεῖσθαι. δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τούτου μὲν ἑνὸσ ὄντοσ καὶ οὐδὲν ὑπὸ τῆσ πόλεωσ ἠδικημένου οὐκ ἐπεχείρησαν δεῖσθαι <ὡσ χρὴ> παύσασθαι εἰσ ὑμᾶσ ἐξαμαρτάνοντα, ὑμᾶσ δὲ τοσούτουσ ὄντασ καὶ ἠδικημένουσ ὑπὸ τούτου <πείθειν> ζητήσουσιν ὡσ οὐ χρὴ δίκην παρ’ αὐτοῦ λαμβάνειν.

χρὴ τοίνυν, ὥσπερ δὴ τούτουσ ὁρᾶτε προθύμωσ σῴζοντασ τοὺσ φίλουσ, οὕτωσ καὶ ὑμᾶσ τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρεῖσθαι, εὖ εἰδότασ ὅτι τούτοισ πρώτοισ ἄνδρεσ ἀμείνουσ δόξετε εἶναι, ἐὰν παρὰ τῶν ἀδικούντων δίκην λαμβάνητε.

ἐνθυμεῖσθε δὲ ὅτι οὔτε Νικόμαχοσ οὐδὲ τῶν αἰτησομένων οὐδεὶσ τοσαῦτα ἀγαθὰ πεποίηκε τὴν πόλιν, ὅσα οὗτοσ ἠδίκηκεν, ὥστε πολὺ μᾶλλον ὑμῖν προσήκει τιμωρεῖσθαι ἢ τούτοισ βοηθεῖν. εὖ δ’ εἰδέναι χρὴ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ, ὅτι πολλὰ δεηθέντεσ τῶν κατηγόρων ἡμᾶσ μὲν οὐδαμῶσ ἔπεισαν, τὴν δὲ ὑμετέραν ψῆφον καταπειράσοντεσ εἰσεληλύθασιν εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ἐλπίζουσιν ὑμᾶσ ἐξαπατήσαντεσ ἄδειαν εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον λήψεσθαι τοῦ πολεῖν ὅ τι ἂν βούλωνται.

ἡμεῖσ μὲν τοίνυν οὐκ ἠθελήσαμεν ὑπὸ τούτων ἀξιούμενοι πεισθῆναι, τὸ δὲ αὐτὸ τοῦτο παρακαλοῦμεν <ὑμᾶσ> μὴ πρὸ τῆσ κρίσεωσ μισοπονηρεῖν, ἀλλ’ ἐν τῇ κρίσει τιμωρεῖσθαι τοὺσ τὴν ὑμετέραν νομοθεσίαν ἀφανίζοντασ·

οὕτωσ γὰρ ἐννόμωσ διοικηθήσεται τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν πάντα.

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION