Lysias, Speeches, Κατὰ Παγκλέωνοσ ὅτι οὐκ ἦν Πλαταιεύς

(리시아스, Speeches, Κατὰ Παγκλέωνοσ ὅτι οὐκ ἦν Πλαταιεύς)

πολλὰ μὲν λέγειν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ τουτουὶ τοῦ πράγματοσ οὔτ’ ἂν δυναίμην οὔτε μοι δοκεῖ δεῖν· ὡσ δὲ ὀρθῶσ τὴν δίκην ἔλαχον τουτῳὶ Παγκλέωνι οὐκ ὄντι Πλαταιεῖ, τοῦτο ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι. ὡσ γὰρ ἀδικῶν με πολὺν χρόνον οὐκ ἐπαύετο, ἐλθὼν ἐπὶ τὸ γναφεῖον, ἐν ᾧ εἰργάζετο, προσεκαλεσάμην αὐτὸν πρὸσ τὸν πολέμαρχον, νομίζων μέτοικον εἶναι.

εἰπόντοσ δὲ τούτου ὅτι Πλαταιεὺσ εἰή, ἠρόμην ὁπόθεν δημοτεύοιτο, παραινέσαντόσ τινοσ τῶν παρόντων προσκαλέσασθαι καὶ πρὸσ τὴν φυλήν, ἧστινοσ εἶναι σκήπτοιτο. ἐπειδὴ δὲ ἀπεκρίνατο ὅτι Δεκελειόθεν, προσκαλεσάμενοσ αὐτὸν καὶ πρὸσ τοὺσ τῇ Ἱπποθωντίδι δικάζοντασ, ἐλθὼν ἐπὶ τὸ κουρεῖον τὸ παρὰ τοὺσ Ἑρμᾶσ, οἷ Δεκελειεῖσ προσφοιτῶσιν, ἠρώτων, οὕσ τε ἐξευρίσκοιμι Δεκελειέων ἐπυνθανόμην εἴ τινα γιγνώσκοιεν Δεκελειόθεν δημοτευόμενον Παγκλέωνα. ἐπειδὴ δὲ οὐδεὶσ ἔφασκεν γιγνώσκειν αὐτόν, πυθόμενοσ ὅτι καὶ ἑτέρασ δίκασ τὰσ μὲν φεύγοι τὰσ δ’ ὠφλήκοι παρὰ τῷ πολεμάρχῳ ἔλαχον καὶ ἐγώ.

πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν Δεκελειέων οὓσ ἠρόμην μάρτυρασ παρέξομαι, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν λαχόντων τε δίκασ αὐτῷ πρὸσ τὸν πολέμαρχον καὶ καταδικασαμένων, ὅσοι τυγχάνουσι παρόντεσ.

καί μοι ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μάρτυρεσ ἐκ μὲν τούτων πεισθεὶσ πρὸσ τὸν πολέμαρχον αὐτῶ· τὴν δίκην ἔλαχον·

ἐπειδὴ δέ μοι αὐτὴν ἀντεγράψατο μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι, περὶ πολλοῦ ποιούμενοσ μηδενὶ δόξαι ὑβρίζειν βούλεσθαι μᾶλλον ἢ δίκην λαβεῖν ὧν ἠδικήθην, πρῶτον μὲν Εὐθύκριτον, ὃν πρεσβύτατόν τε Πλαταιέων ἐγίγνωσκον καὶ μάλιστα ὠόμην εἰδέναι, ἠρόμην εἴ τινα γιγνώσκοι Ἱππαρμοδώρου ὑὸν Παγκλέωνα Πλαταιέα· ἔπειτα δέ, ἐπειδὴ ἐκεῖνοσ ἀπεκρίνατό μοι ὅτι τὸν Ἱππαρμόδωρον μὲν γιγνώσκοι, ὑὸν δὲ ἐκείνῳ οὐδένα οὔτε Παγκλέωνα οὔτε ἄλλον οὐδένα εἰδείη ὄντα, ἠρώτων δὴ καὶ τῶν ἄλλων ὅσουσ ᾔδη Πλαταιέασ ὄντασ.

πάντεσ οὖν ἀγνοοῦντεσ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ἀκριβέστατα ἂν ἔφασάν με πυθέσθαι ἐλθόντα εἰσ τὸν χλωρὸν τυρὸν τῇ ἕνῃ καὶ νέα· ταύτῃ γὰρ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ ἑκάστου ἐκεῖσε συλλέγεσθαι τοὺσ Πλαταιέασ. ἐλθὼν οὖν εἰσ τὸν τυρὸν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐπυνθανόμην αὐτῶν, εἴ τινα γιγνώσκοιεν Παγκλέωνα πολίτην σφέτερον.

καὶ οἱ μὲν ἄλλοι οὐκ ἔφασαν γιγνώσκειν, εἷσ δέ τισ εἶπεν ὅτι τῶν μὲν πολιτῶν οὐδενὶ εἰδείη τοῦτο ὂν τὸ ὄνομα, δοῦλον μέντοι ἔφη ἑαυτοῦ ἀφεστῶτα εἶναι Παγκλέωνα, τήν τε ἡλικίαν λέγων τὴν τούτου καὶ τὴν τέχνην ᾗ οὗτοσ χρῆται. ταῦτ’ οὖν ὡσ ἀληθῆ ἐστι, τόν τε Εὐθύκριτον, ὃν πρῶτον ἠρόμην, καὶ τῶν ἄλλων Πλαταιέων ὅσοισ προσῆλθον, καὶ τὸν ὃσ ἔφη δεσπότησ τούτου εἶναι, μάρτυρασ παρέξομαι.

καί μοι ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μάρτυρεσ ἡμέραισ τοίνυν μετὰ ταῦτα οὐ πολλαῖσ ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ Νικομήδουσ, ὃσ ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότησ εἶναι, προσῆλθον βουλόμενοσ εἰδέναι ὁποῖόν τι περὶ αὐτοῦ πραχθήσοιτο. τότε μὲν οὖν ἐπειδὴ ἐπαύσαντο μαχόμενοι, εἶπόν τινεσ τῶν τούτων παρόντων ὅτι εἰή αὐτῷ ἀδελφὸσ ὃσ ἐξαιρήσοιτο αὐτὸν εἰσ ἐλευθερίαν·

ἐπὶ τούτοισ ἐγγυησάμενοι παρέξειν εἰσ αὔριον ᾤχοντο ἀπιόντεσ.

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τῆσ τε ἀντιγραφῆσ ἕνεκα ταυτησὶ καὶ αὐτῆσ τῆσ δίκησ ἔδοξέ μοι χρῆναι μάρτυρασ λαβόντι παραγενέσθαι, ἵν’ εἰδείην τόν τ’ ἐξαιρησόμενον αὐτὸν καὶ ὅ τι λέγων ἀφαιρήσοιτο. ἐφ’ οἷσ μὲν οὖν ἐξηγγυήθη, οὔτε ἀδελφὸσ οὔτε ἄλλοσ οὐδεὶσ ἦλθε, γυνὴ δὲ φάσκουσα αὑτῆσ αὐτὸν εἶναι δοῦλον, ἀμφισβητοῦσα τῷ Νικομήδει, καὶ οὐκ ἔφη ἐάσειν αὐτὸν ἄγειν. ὅσα μὲν οὖν αὐτόθι ἐρρήθη, πολὺσ ἂν εἰή μοι λόγοσ διηγεῖσθαι·

εἰσ τοῦτο δὲ βιαιότητοσ ἦλθον οἵ τε παρόντεσ τούτῳ καὶ αὐτὸσ οὗτοσ, ὥστε ἐθέλοντοσ μὲν τοῦ Νικομήδουσ ἐθελούσησ δὲ τῆσ γυναικὸσ ἀφιέναι, εἴ τισ ἢ εἰσ ἐλευθερίαν τοῦτον <ἀφαιροῖτο> ἢ ἄγοι φάσκων ἑαυτοῦ δοῦλον εἶναι, τούτων οὐδὲν ποιήσαντεσ ἀφελόμενοι ᾤχοντο. ὡσ οὖν τῇ τε προτεραίᾳ ἐπὶ τούτοισ ἐξηγγυήθη καὶ τότε βίᾳ ᾤχοντο ἀφελόμενοι αὐτόν, μάρτυρασ παρέξομαι ὑμῖν. καί μοι ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μάρτυρεσ ῥᾴδιον τοίνυν εἰδέναι ὅτι οὐδ’ αὐτὸσ Παγκλέων νομίζει ἑαυτὸν μὴ ὅτι Πλαταιέα εἶναι, ἀλλ’ οὐδ’ ἐλεύθερον. ὅστισ γὰρ ἐβουλήθη βίᾳ ἀφαιρεθεὶσ ἐνόχουσ καταστῆσαι τοὺσ ἑαυτοῦ ἐπιτηδείουσ τοῖσ βιαίοισ μᾶλλον ἢ κατὰ τοὺσ νόμουσ εἰσ τὴν ἐλευθερίαν ἐξαιρεθεὶσ δίκην λαβεῖν παρὰ τῶν ἀγόντων αὐτόν, οὐδενὶ χαλεπὸν γνῶναι ὅτι εὖ εἰδὼσ ἑαυτὸν ὄντα δοῦλον ἔδεισεν ἐγγυητὰσ καταστήσασ περὶ τοῦ σώματοσ ἀγωνίσασθαι.

ὅτι μὲν οὖν Πλαταιεὺσ εἶναι πολλοῦ δεῖ, οἶμαι ὑμᾶσ ἐκ τούτων σχεδόν τι γιγνώσκειν·

ὅτι δὲ οὐδ’ <αὐτὸσ> οὗτοσ, ὃσ ἄριστα οἶδε τὰ αὑτοῦ, ἡγήσατο δόξαι ἂν ὑμῖν Πλαταιεὺσ εἶναι, ἐξ ὧν ἔραξε ῥαδίωσ μαθήσεσθε. ἐν τῇ ἀντωμοσία γὰρ τῆσ δίκησ ἣν αὐτῷ ἔλαχεν Ἀριστόδικοσ οὑτοσί, ἀμφισβητῶν μὴ πρὸσ τὸν πολέμαρχον εἶναί οἱ τὰσ δίκασ διεμαρτυρήθη μὴ Πλαταιεὺσ εἶναι. ἐπισκηψάμενοσ δὲ τῷ μάρτυρι οὐκ ἐπεξῆλθεν, ἀλλ’ εἰάσε καταδικάσασθαι αὐτοῦ τὸν Ἀριστόδικον.

ἐπεὶ δὲ ὑπερήμεροσ ἐγένετο, ἐξέτισε τὴν δίκην, καθ’ ὅτι ἔπειθε. καὶ τούτων, ὡσ ἀληθῆ ἐστι, μάρτυρασ ἐγὼ παρέξομαι ὑμῖν. καί μοι ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μάρτυρεσ πρὶν τοίνυν ταῦτα ὁμολογηθῆναι αὐτῶ, δεδιὼσ τὸν Ἀριστόδικον μεταστὰσ ἐντεῦθεν Θήβησι μετῴκει. καίτοι οἶμαι εἰδέναι ὑμᾶσ ὅτι εἴπερ ἦν Πλαταιεύσ, πανταχοῦ μᾶλλον ἢ Θήβησιν εἰκὸσ ἦν αὐτὸν μετοικῆσαι.

ὡσ οὖν ᾤκει <ἐκεῖ> πολὺν χρόνον, τούτων ὑμῖν μάρτυρασ παρέξομαι. καί μοι ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μάρτυρεσ ἐξαρκεῖν μοι νομίζω τὰ εἰρημένα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ἐὰν γὰρ διαμνημονεύητε, οἶδ’ ὅτι τά τε δίκαια καὶ τἀληθῆ ψηφιεῖσθε, ἃ καὶ ἐγὼ ὑμῶν δέομαι.

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION