Lysias, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος 32:

ἀνθ’ ὧν ὑμᾶσ ἀπαιτῶ νῦν τὴν χάριν, καὶ ἀξιῶ, ἐν τοῖσ κινδύνοισ ἐμοῦ τοιαύτην περὶ ὑμῶν γνώμην ἔχοντοσ, ὑμᾶσ νυνὶ ἐν τῷ θαρραλέῳ ὄντασ ἐμὲ καὶ τοὺσ παῖδασ τούτουσ περὶ πολλοῦ ποιήσασθαι, ἡγουμένουσ ἡμῖν μὲν δεινὸν ὑμῖν δὲ αἰσχρὸν εἶναι, εἰ ἀναγκασθησόμεθα ἐπὶ τοιαύταισ αἰτίαισ ἄτιμοι γενέσθαι, ἢ στερηθέντεσ τῶν ὑπαρχόντων πένητεσ εἶναι καὶ πολλῶν ἐνδεεῖσ ὄντεσ περιιέναι, ἀνάξια μὲν ἡμῶν αὐτῶν πεπονθότεσ, ἀνάξια δὲ τῶν εἰσ ὑμᾶσ ὑπηργμένων. μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ἀλλ’ ἀποψηφισάμενοι τοιούτοισ ἡμῖν χρῆσθε πολίταισ οἱοίσπερ ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ.