Lysias, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 41:

καίτοι ὁρῶμέν γ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐάν τισ παῖδασ αὑτοῦ ἀναβιβασάμενοσ κλαίῃ καὶ ὀλοφύρηται, τούσ τε παῖδασ δι’ αὐτὸν εἰ ἀτιμωθήσονται ἐλεοῦντασ, καὶ ἀφιέντασ τὰσ τῶν πατέρων ἁμαρτίασ διὰ τοὺσ παῖδασ, οὓσ οὔπω ἴστε εἴτε ἀγαθοὶ εἴτε κακοὶ ἡβήσαντεσ γενήσονται· ἡμᾶσ δ’ ἴστε ὅτι πρόθυμοι γεγενήμεθα εἰσ ὑμᾶσ, καὶ τὸν πατέρα οὐδὲν ἡμαρτηκότα. ὥστε πολλῷ δικαιότεροί ἐστε, ὧν πεπείρασθε, τούτοισ χαρίσασθαι, ἢ οὓσ οὐκ ἴστε ὁποῖοί τινεσ ἔσονται.