Lysias, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 29:

οἱο͂σ δ’ εἰμὶ περὶ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ, ἐγὼ ὑμῖν ἀποδείξω. ἀφικομένου γὰρ ἐκεῖσε Συρακουσίου ὁρ́κιον ἔχοντοσ καὶ ἑτοίμου ὄντοσ ὁρκοῦν καὶ προσιόντοσ πρὸσ ἕνα ἕκαστον τῶν ἐκεῖ ὄντων, ἀντεῖπον εὐθὺσ αὐτῷ, καὶ ἐλθὼν ὡσ Τυδέα διηγούμην ταῦτα, καὶ σύλλογον ἐποίει, καὶ λόγοι οὐκ ὀλίγοι ἦσαν. ὧν δ’ οὖν ἐγὼ εἶπον, καλῶ μάρτυρασ. Μάρτυρεσ σκέψασθε δὴ καὶ τοῦ πατρὸσ τὴν ἐπιστολήν, ἣν ἔδωκεν ἀποδοῦναι ἐμοί, πότερα τῷ ὑμετέρῳ πλήθει ἀγαθὰ ἐνῆν ἢ οὔ. τά τε γὰρ οἰκεῖα ἐνεγέγραπτο, καὶ ἔτι, ὅτε καλῶσ ἔχοι τὰ ἐν Σικελίᾳ, ἥκειν.