Lysias, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 20:

ἔρημον γὰρ αὐτὸν λαβόντεσ αὐτοῦ τε καὶ ἡμῶν κατηγοροῦντεσ εἷλον. τῷ μὲν γὰρ οὐδ’ εἴ τισ εἶχε μαρτυρίαν, εἶχε μαρτυρεῖν διὰ τὸ δέοσ τὸ τῶν κατηγόρων, τοῖσ δὲ καὶ τὰ ψευδῆ δεδοικότεσ ἐμαρτύρουν. ἦ δεινά γ’ ἂν πάθοιμεν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τοὺσ μὲν οὐχ οἱούσ τε ὄντασ ἐξάρνουσ εἶναι μὴ οὐ χρήματα ἔχειν ὑμῶν, τούτουσ μὲν ἀφεῖτε ἀνδρὶ ἐξαιτουμένῳ, ἡμῖν δὲ αὐτοῖσ τε προθύμοισ γεγενημένοισ περὶ τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον, καὶ τοῦ πατρὸσ οὐδὲν ὑμᾶσ ἠδικηκότοσ, οὐ χαριεῖσθε.