Lysias, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 11:

δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ τοῖσ εἰποῦσι περὶ τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον μὴ τὰ ἄριστα ὁ μηδὲν εἰπὼν ταὐτὰ πείσεται, καὶ ἐν μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσιν οὐδὲν ἐξήμαρτεν εἰσ ὑμᾶσ, ἐν ὀκτὼ δ’ ἡμέραισ· καὶ οἱ μὲν τὸν βίον ἅπαντα πονηροὶ ὄντεσ χρηστοὶ ἐν τῷ λογιστηρίῳ γεγένηται, πείσαντεσ τοὺσ κατηγόρουσ, οἳ δ’ ἀεὶ ὑμῖν χρηστοὶ ἦσαν, οὗτοι πονηροί.