Lysias, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 49:

σκέψασθαι δὲ χρή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, διὰ τί ἄν τισ τοιούτων ἀνδρῶν φείσαιτο; πότερον ὡσ πρὸσ μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν, ἄλλωσ δὲ κόσμοί εἰσι καὶ σωφρόνωσ βεβιώκασιν; οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν ἡταιρήκασιν, οἱ δ’ ἀδελφαῖσ συγγεγόνασι, τοῖσ δ’ ἐκ θυγατέρων παῖδεσ γεγόνασιν, οἱ δὲ μυστήρια πεποιήκασι καὶ τοὺσ Ἑρμᾶσ περικεκόφασι καὶ περὶ πάντασ τοὺσ θεοὺσ ἠσεβήκασι καὶ εἰσ ἅπασαν τὴν πόλιν ἡμαρτήκασιν, ἀδίκωσ καὶ παρανόμωσ καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ πολιτευόμενοι καὶ πρὸσ σφᾶσ αὐτοὺσ διακείμενοι, οὐδεμιᾶσ τόλμησ ἀπεχόμενοι, οὐδὲ ἔργου δεινοῦ ἄπειροι γεγενημένοι;