Lysias, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 4:

ἐγὼ οὖν, <ὦ> ἄνδρεσ δικασταί, δίκαιον καὶ ὅσιον ἡγοῦμαι εἶναι καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν ἅπασι τιμωρεῖσθαι καθ’ ὅσον ἕκαστοσ δύναται· καὶ ποιοῦσι ταῦτα νομίζω ἡμῖν καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρ’ ἀνθρώπων ἄμεινον ἂν γίγνεσθαι. δεῖ δ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐξ ἀρχῆσ τῶν πραγμάτων ἁπάντων ἀκοῦσαι, ἵν’ εἰδῆτε πρῶτον μὲν ᾧ τρόπῳ ὑμῖν ἡ δημοκρατία κατελύθη καὶ ὑφ’ ὅτου, ἔπειτα ᾧ τρόπῳ οἱ ἄνδρεσ ὑπ’ Ἀγοράτου ἀπέθανον, καὶ δὴ ὅ τι ἀποθνῄσκειν μέλλοντεσ ἐπέσκηψαν·