Lysias, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Α 16:

οὐκ οὖν δεινόν, εἰ ὅταν μὲν δέῃ σὲ κακῶσ ἀκούσαντα τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρεῖσθαι, οὕτω τοὺσ νόμουσ ὥσπερ ἐγὼ νῦν λαμβάνεισ, ὅταν δ’ ἕτερον παρὰ τοὺσ νόμουσ εἴπῃσ κακῶσ, οὐκ ἀξιοῖσ δοῦναι δίκην; πότερον οὕτωσ σὺ δεινὸσ εἶ ὥστε, ὅπωσ ἂν βούλῃ, οἱο͂́σ τ’ εἶ χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ, ἢ τοσοῦτον δύνασαι ὥστε οὐδέποτε οἰεί τοὺσ ἀδικουμένουσ ὑπὸ σοῦ τιμωρίασ τεύξεσθαι; εἶτ’ οὐκ αἰσχύνῃ οὕτωσ ἀνοήτωσ διακείμενοσ, ὥστε οὐκ ἐξ ὧν εὖ πεποίηκασ τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἐξ ὧν ἀδικῶν οὐ δέδωκασ δίκην, οἰεί δεῖν πλεονεκτεῖν;