Lysias, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 11:

Ἀδράστου δὲ καὶ Πολυνείκουσ ἐπὶ Θήβασ στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺσ νεκρούσ, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνουσ μέν, εἴ τι ἠδίκουν, ἀποθανόντασ δίκην ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺσ δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺσ ἄνω θεοὺσ ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν πρῶτον πέμψαντεσ κήρυκασ ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντεσ ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν εἶναι ζῶντασ τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων δὲ σφίσιν αὐτοῖσ ἐν τοῖσ τῶν τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι·