Lysias, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 9:

μόναισ δ’ αὐταῖσ οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαισ περὶ τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ’ οἴκαδε ἀπελθούσαισ ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν· αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι δίκην τῆσ ἀνοίασ, τῆσδε μὲν τῆσ πόλεωσ διὰ τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον <τὴν> μνήμην ἐποίησαν, τὴν δὲ ἑαυτῶν πατρίδα διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆσ ἀλλοτρίασ ἀδίκωσ ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν δικαίωσ ἀπώλεσαν.