Lysias, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 19:

μετὰ δὲ ταῦτα, ὦ ἄνδρεσ, χρόνου μεταξὺ διαγενομένου καὶ ἐμοῦ πολὺ ἀπολελειμμένου τῶν ἐμαυτοῦ κακῶν, προσέρχεταί μοί τισ πρεσβῦτισ ἄνθρωποσ, ὑπὸ γυναικὸσ ὑποπεμφθεῖσα ἣν ἐκεῖνοσ ἐμοίχευεν, ὡσ ἐγὼ ὕστερον ἤκουον· αὕτη δὲ ὀργιζομένη καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα, ὅτι οὐκέτι ὁμοίωσ ἐφοίτα παρ’ αὐτήν, ἐφύλαττεν ἑώσ ἐξηῦρεν ὅ τι εἰή τὸ αἴτιον. προσελθοῦσα οὖν μοι ἐγγὺσ ἡ ἄνθρωποσ τῆσ οἰκίασ τῆσ ἐμῆσ ἐπιτηροῦσα, "εὐφίλητε" ἔφη "μηδεμιᾷ πολυπραγμοσύνῃ προσεληλυθέναι με νόμιζε πρὸσ σέ·