헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 104)

πρὸσ ταῦτα ἀπαντήσασ ὁ Λαρήνσιοσ ἔφη· "ἀλλὰ Ῥωμαίων ἕκαστοσ οἶδασ δ’ ἀκριβῶσ ταῦτα, ὦ καλὲ Μασσούριε πλείστουσ ὅσουσ κεκτημένοσ οἰκέτασ· "καὶ γὰρ μυρίουσ καὶ δισμυρίουσ καὶ ἔτι πλείουσ δὲ πάμπολλοι κέκτηνται, οὐκ ἐπὶ προσόδοισ δέ, ὥσπερ ὁ τῶν Ἑλλήνων ζάπλουτοσ Νικίασ, ἀλλ’ οἱ πλείουσ τῶν Ῥωμαίων συμπροιόντασ ἔχουσι τοὺσ πλείστουσ, καὶ αἱ πολλαὶ δὲ αὗται Ἀττικαὶ μυριάδεσ τῶν οἰκετῶν δεδεμέναι εἰργάζοντο τὰ μέταλλα. "Ποσειδώνιοσ γοῦν, οὗ συνεχῶσ μέμνησαι, ὁ φιλόσοφοσ καὶ ἀποστάντασ φησὶν αὐτοὺσ καταφονεῦσαι μὲν τοὺσ ἐπὶ τῶν μετάλλων φύλακασ, καταλαβέσθαι δὲ τὴν ἐπὶ Σουνίῳ ἀκρόπολιν καὶ ἐπὶ πολὺν χρόνον πορθῆσαι τὴν Ἀττικήν. οὗτοσ δ’ ἦν ὁ καιρὸσ ὅτε καὶ ἐν Σικελίᾳ ἡ δευτέρα τῶν δούλων ἐπανάστασισ ἐγένετο· "πολλαὶ δὲ αὗται ἐγένοντο, καὶ ἀπώλοντο οἰκετῶν ὑπὲρ τὰσ ἑκατὸν μυριάδασ· "σύγγραμμα δὲ ἐκδέδωκε περὶ τῶν δουλικῶν πολέμων Καικίλιοσ ὁ ῥήτωρ ὁ ἀπὸ Καλῆσ ἀκτῆσ· "καὶ Σπάρτακοσ δὲ ὁ μονομάχοσ ἐκ Καπύησ πόλεωσ Ἰταλικῆσ ἀποδρὰσ κατὰ τὰ Μιθριδατικὰ πολὺ πλῆθοσ ἀποστήσασ οἰκετῶν ἦν δὲ καὶ αὐτὸσ οἰκέτησ, Θρᾲξ γένοσ κατέδραμε πᾶσαν Ἰταλίαν χρόνον οὐκ ὀλίγον πολλῶν δούλων καθ’ ἑκάστην ἡμέραν συρρεόντων ὡσ αὐτὸν καὶ εἰ μὴ ἀπέθανεν ἐν τῇ πρὸσ Λικίννιον Κράσσον παρατάξει, οὐ τὸν τυχόντα ἂν ἱδρῶτα τοῖσ ἡμεδαποῖσ παρεσχήκει, ὡσ ὁ κατὰ τὴν Σικελίαν Εὔνουσ. "σώφρονεσ δ’ ἦσαν καὶ πάντα ἄριστοι οἱ ἀρχαῖοι Ῥωμαῖοι· "Σκιπίων γοῦν ὁ Ἀφρικανὸσ ἐπίκλην ἐκπεμπόμενοσ ὑπὸ τῆσ συγκλήτου ἐπὶ τὸ καταστήσασθαι τὰσ κατὰ τὴν οἰκουμένην βασιλείασ, ἵνα τοῖσ προσήκουσιν ἐγχειρισθῶσιν, πέντε μόνουσ συνεπήγετο οἰκέτασ, ὡσ ἱστορεῖ Πολύβιοσ καὶ Ποσειδώνιοσ, καὶ ἑνὸσ ἀποθανόντοσ κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ἐπέστειλε τοῖσ οἰκείοισ ἄλλον ἀντ’ ἐκείνου πριαμένουσ πέμψαι αὐτῷ. Ιοὔλιοσ δὲ Καῖσαρ ὁ πρῶτοσ πάντων ἀνθρώπων περαιωθεὶσ ἐπὶ τὰσ Βρεττανίδασ νήσουσ μετὰ χιλίων σκαφῶν τρεῖσ οἰκέτασ τοὺσ πάντασ συνεπήγετο, ὡσ Κόττασ ἱστορεῖ ὁ τότε ὑποστρατηγῶν αὐτῷ ἐν τῷ περὶ τῆσ Ῥωμαίων πολιτείασ συγγράμματι, ὃ τῇ πατρίῳ ἡμῶν γέγραπται φωνῇ. ἀλλ’ οὐ Σμινδυρίδησ ὁ Συβαρίτησ τοιοῦτοσ, ὦ Ἕλληνεσ, ὃσ ἐπὶ τὸν Ἀγαρίστησ τῆσ Κλεισθένουσ θυγατρὸσ ἐξορμῶν γάμον ὑπὸ χλιδῆσ καὶ τρυφῆσ χιλίουσ συνεπήγετο οἰκέτασ, ἁλιεῖσ καὶ ὀρνιθευτὰσ καὶ μαγείρουσ· "οὗτοσ δ’ ὁ ἀνὴρ καὶ ἐνδείξασθαι βουλόμενοσ ὡσ εὐδαιμόνωσ ἔζη, ὡσ ἱστορεῖ Χαμαιλέων ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ ἡδονῆσ τὸ δ’ αὐτὸ βιβλίον καὶ ὡσ Θεοφράστου φέρεται οὐκ ἔφη τὸν ἥλιον ἐτῶν εἴκοσιν οὔτ’ ἀνατέλλοντα οὔτε δυόμενον ἑωρακέναι. "καὶ τοῦτ’ ἦν αὐτῷ μέγα καὶ θαυμαστὸν πρὸσ εὐδαιμονίαν. "οὗτοσ, ὡσ ἐοίκεν, πρωὶ μὲν ἐκάθευδεν, ὀψὲ δ’ ἠγείρετο, κατ’ ἀμφότερα δυστυχῶν. ὁ δὲ Ποντικὸσ Ἑστιαῖοσ καλῶσ ἐκαυχᾶτο μήτε ἀνατέλλοντα μήτε καταδυόμενὸν ποτε τὸν ἥλιον ἑωρακέναι διὰ τὸ παιδείᾳ παντὶ καιρῷ προσέχειν, ὡσ ὁ Νικαεὺσ Νικίασ ἱστορεῖ ἐν ταῖσ Διαδοχαῖσ. τί οὖν, οὐκ εἶχεν καὶ Σκιπίων καὶ ὁ Καῖσαρ οἰκέτασ; "εἶχεν, ἀλλ’ ἐφύλασσον τοὺσ πατρίουσ νόμουσ καὶ κεκολασμένωσ ἔζων τηροῦντεσ τὰ τῆσ πολιτείασ ἔθη. "συνετῶν γάρ ἐστιν ἀνδρῶν ἐμμένειν τοῖσ παλαιοῖσ ζηλώμασιν δι’ ὧν στρατευόμενοι κατεστρέφοντο τοὺσ ἄλλουσ, λαμβάνοντεσ ἅμα τοῖσ δοριαλώτοισ καὶ εἴ τι χρήσιμον καὶ καλὸν ὑπῆρχε παρ’ ἐκείνοισ εἰσ μίμησιν· "ὅπερ ἐν τοῖσ πάλαι χρόνοισ ἐποίουν οἱ Ῥωμαῖοι. "διαφυλάττοντεσ γὰρ ἅμα καὶ τὰ πάτρια μετῆγον παρὰ τῶν χειρωθέντων εἲ τι λείψανον καλῆσ ἀσκήσεωσ εὑρ́ισκον, τὰ ἀχρηστα ἐκείνοισ ἐῶντεσ, ὅπωσ μηδ’ εἰσ ἀνάκτησιν ὧν ἀπέβαλον ἐλθεῖν ποτε δυνηθῶσι. "παρὰ γοῦν τῶν Ἑλλήνων μηχανὰσ καὶ ὄργανα πολιορκητικὰ μαθόντεσ τούτοισ αὐτῶν περιεγένοντο, Φοινίκων τε τὰ ναυτικὰ εὑρόντων τούτοισ αὐτοὺσ κατεναυμάχησαν, ἔλαβον δὲ καὶ παρὰ Τυρρηνῶν τὴν σταδίαν μάχην φαλαγγηδὸν ἐπιόντων, καὶ παρὰ Σαυνιτῶν δὲ ἔμαθον θυρεοῦ χρῆσιν, παρὰ δὲ Ἰβήρων γαίσων, καὶ ἄλλα δὲ παρ’ ἄλλων μαθόντεσ ἄμεινον ἐπεξειργάσαντο· "· "μιμησάμενοί τε κατὰ πάντα τὴν Λακεδαιμονίων πολιτείαν διετήρησαν αὐτὴν μᾶλλον ἢ ἐκεῖνοι. "νῦν δὲ τὴν ἐκλογὴν τῶν χρησίμων ποιούμενοι παρὰ τῶν ἐναντίων συναποφέρονται καὶ τὰ μοχθηρὰ ζηλώματα. "πάτριοσ μὲν γὰρ ἦν αὐτοῖσ, ὡσ φησι Ποσειδώνιοσ, καρτερία καὶ λιτὴ δίαιτα καὶ τῶν ἄλλων τῶν ὑπὸ τὴν κτῆσιν ἀφελὴσ καὶ ἀπερίεργοσ χρῆσισ, ἔτι δὲ εὐσέβεια μὲν θαυμαστὴ περὶ τὸ δαιμόνιον, δικαιοσύνη δὲ καὶ πολλὴ τοῦ πλημμελεῖν εὐλάβεια πρὸσ πάντασ ἀνθρώπουσ μετὰ τῆσ κατὰ γεωργίαν ἀσκήσεωσ, τοῦτο δ’ ἔστιν ἐκ τῶν πατρίων θυσιῶν ὧν ἐπιτελοῦμεν ἰδεῖν· "· "ὁδούσ τε γὰρ πορευόμεθα τεταγμένασ καὶ ὡρισμένασ καὶ τεταγμένα φέρομεν καὶ λέγομεν ἐν ταῖσ εὐχαῖσ καὶ δρῶμεν ἐν ταῖσ ἱερουργίαισ, ἀφελῆ τε ταῦτα καὶ λιτά, καὶ οὐδὲν πλέον τῶν κατὰ φύσιν οὔτε ἠμφιεσμένοι καὶ περὶ τὰ σώματα ἔχοντεσ οὔτε ἀπαρχόμενοι, ἐσθῆτάσ τε ἔχομεν καὶ ὑποδέσεισ εὐτελεῖσ πίλουσ τε ταῖσ κεφαλαῖσ περικείμεθα προβατείων δερμάτων δασεῖσ, κεράμεα δὲ καὶ χαλκᾶ τὰ διακονήματα κομίζομεν κἀν τούτοισ βρωτὰ καὶ ποτὰ πάντων ἀπεριεργότατα, ἄτοπον ἡγούμενοι τοῖσ μὲν θεοῖσ πέμπειν κατὰ τὰ πάτρια αὑτοῖσ δὲ χορηγεῖν κατὰ τὰ ἐπείσακτα· "· "καίτοι γε τὰ μὲν εἰσ ἡμᾶσ δαπανώμενα τῇ χρείᾳ μετρεῖται τὰ δ’ εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἀπαρχαί τινὲσ εἰσι. "Μούκιοσ γοῦν Σκευόλασ τρίτοσ ἐν Ῥώμῃ τὸν Φάνιον ἐτήρει νόμον αὐτὸσ καὶ Αἴλιοσ Τουβέρων καὶ Ῥουτίλιοσ Ῥοῦφοσ ὁ τὴν πάτριον ἱστορίαν γεγραφώσ. ἐκέλευε δ’ ὁ νόμοσ τριῶν μὲν πλείονασ τῶν ἔξω τῆσ οἰκίασ μὴ ὑποδέχεσθαι, κατὰ ἀγορὰν δὲ τῶν πέντε· "· "τοῦτο δὲ τρὶσ τοῦ μηνὸσ ἐγίνετο. "ὀψωνεῖν δὲ πλείονοσ τῶν δυεῖν δραχμῶν καὶ ἡμίσουσ οὐκ ἐπέτρεπεν· "κρέωσ δὲ καπνιστοῦ δεκαπέντε τάλαντα δαπανᾶν εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν ἐπεχώρει καὶ ὅσα γῆ φέρει λάχανα καὶ ὀσπρέων ἑψήματα. "σμικρᾶσ δὲ πάνυ τῆσ δαπάνησ ὑπαρχούσησ διὰ τὸ τοὺσ παρανομοῦντασ καὶ ἀφειδῶσ ἀναλίσκοντασ ἀνατετιμηκέναι τὰ ὥνια πρὸσ τὸ ἐλευθεριώτερον νομίμωσ προήρχοντο· "· "ὁ μὲν γὰρ Τουβέρων παρὰ τῶν ἐν τοῖσ ἰδίοισ ἀγροῖσ ὄρνιθασ ὠνεῖτο δραχμιαίουσ, ὁ δὲ Ῥουτίλιοσ παρὰ τῶν ἁλιευόντων αὑτοῦ δούλων τριωβόλου τὴν μνᾶν τοῦ ὄψου καὶ μάλιστα τοῦ θυρσίωνοσ καλουμένου· "· "μέροσ δ’ ἐστὶ τοῦτο θαλασσίου κυνὸσ οὕτω καλούμενον. "ὁ δὲ Μούκιοσ παρὰ τῶν εὐχρηστουμένων ὑπ’ αὐτοῦ πρὸσ τὸν αὐτὸν τύπον ἐποιεῖτο τὴν διατίμησιν. "ἐκ τοσούτων οὖν μυριάδων ἀνθρώπων οὗτοι μόνοι τὸν νόμον ἐνόρκωσ ἐτήρουν καὶ δῶρον οὐδὲ τὸ μικρότατον ἐδέχοντο, αὐτοὶ δ’ ἄλλοισ ἐδίδοσαν καὶ φίλοισ τοῖσ ἀπὸ παιδείασ ὁρμωμένοισ μεγάλα· "καὶ γὰρ ἀντείχοντο τῶν ἐκ τῆσ στοᾶσ δογμάτων. "Τῆσ δὲ πολυτελείασ τῆσ νῦν ἀκμαζούσησ πρῶτοσ ἡγεμὼν ἐγένετο Λεύκολλοσ ὁ καταναυμαχήσασ Μιθριδάτην, ὡσ Νικόλαοσ ὁ περιπατητικὸσ ἱστορεῖ· "· "ἀφικόμενοσ γὰρ εἰσ τὴν Ῥώμην μετὰ τὴν ἧτταν τὴν Μιθριδάτου ἔτι τε τὴν Τιγράνου τοῦ Ἀρμενίου καὶ θριαμβεύσασ λόγον τε ἀποδοὺσ τῶν τοῦ πολέμου πράξεων ὤκειλεν εἰσ πολυτελῆ δίαιταν ἐκ τῆσ παλαιᾶσ σωφροσύνησ καὶ πρῶτοσ τρυφῆσ εἰσηγητὴσ Ῥωμαίοισ ἐγένετο, καρπωσάμενοσ δυεῖν βασιλέων τῶν προειρημένων πλοῦτον. "Κάτων δὲ ἐκεῖνοσ, ὡσ Πολύβιοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ πρώτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν ἱστοριῶν, ἐδυσχέραινε καὶ ἐκεκράγει ὅτι τινὲσ τὰσ ξενικὰσ τρυφὰσ εἰσήγαγον εἰσ τὴν Ῥώμην, τριακοσίων μὲν δραχμῶν κεράμιον ταρίχων Ποντικῶν ὠνησάμενοι, καὶ μειράκια δ’ εὔμορφα ὑπερβαλλούσησ ἀγρῶν τιμῆσ, πρότερον δὲ οὕτωσ ὀλιγοδεεῖσ ἦσαν οἱ τὴν Ἰταλίαν κατοικοῦντεσ ὥστε καὶ καθ’ ἡμᾶσ ἔτι, φησὶν ὁ Ποσειδώνιοσ, οἱ σφόδρα εὐκαιρούμενοι τοῖσ βίοισ, ἦγον τοὺσ υἱοὺσ ὕδωρ μὲν ὡσ τὸ πολὺ πίνοντασ, ἐσθίοντασ δ’ ὃ τι ἂν τύχῃ. καὶ πολλάκισ, φησίν, πατὴρ ἢ μήτηρ υἱὸν ἠρώτα πότερον ἀπίουσ ἢ κάρυα βούλεται δειπνῆσαι, καὶ τούτων τι φαγὼν ἠρκεῖτο καὶ ἐκοιμᾶτο. "νῦν δέ, ὡσ ὁ Θεόπομποσ ἱστορεῖ ἐν τῇ πρώτῃ τῶν Φιλιππικῶν , οὐδεὶσ ἐστι καὶ τῶν μετρίωσ εὐπορουμένων ὅστισ οὐ πολυτελῆ μὲν τράπεζαν παρατίθεται, μαγείρουσ δὲ καὶ θεραπείαν ἄλλην πολλὴν κέκτηται καὶ πλείω δαπανᾷ τὰ καθ’ ἡμέραν ἢ πρότερον ἐν ταῖσ ἑορταῖσ καὶ ταῖσ θυσίαισ ἀνήλισκον. Ἐπεὶ δὲ εἰσ ἱκανὸν μῆκοσ προὔβη τὰ τῶν ἀπομνημονευθέντων, αὐτοῦ καταπαύσωμεν τὸν λόγον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 104

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 104)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION