Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81)

τοσαῦτα τοῦ Δημοκρίτου εἰπόντοσ καὶ πιεῖν αἰτήσαντοσ ἐν τῷ Σαυρία βομβυλιῷ ὁ Οὐλπιανὸσ ἔφη· "καὶ τίσ ὁ Σαυρίασ οὗτοσ; καὶ μέλλοντοσ ἀπεραντολογίασ πολλὰσ διεξιέναι παρεφάνη πλῆθοσ οἰκετῶν τὰ πρὸσ τὴν ἐδωδὴν εἰσκομίζοντεσ. περὶ ὧν πάλιν ὁ Δημόκριτοσ κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἔφη· "ἀεί ποτε ἐγώ, ἄνδρεσ φίλοι, τεθαύμακα τὸ τῶν δούλων γένοσ ὥσ ἐστιν ἐγκρατὲσ τοσαύταισ ἐγκαλινδούμενον λιχνείαισ. "ταύτασ γὰρ ὑπερορῶσιν οὐ μόνον διὰ φόβον ἀλλὰ καὶ κατὰ διδασκαλίαν, οὐ τὴν ἐν Δουλοδιδασκάλῳ Φερεκράτουσ, ἀλλὰ ἐθισθέντεσ· "οὐχ ὡσ ἀπειρημένου τοῦ τοιούτου, καθάπερ ἐν Κῷ τῇ νήσῳ ὅταν τῇ Ἥρᾳ θύωσι· "φησὶ γὰρ Μακαρεὺσ ἐν τῇ τρίτῃ Κῳακῶν ὅτι ὁπόταν τῇ Ἥρᾳ θύωσιν οἱ Κῷοι οὔτε εἴσεισιν εἰσ τὸ ἱερὸν δοῦλοσ οὔτε γεύεταί τινοσ τῶν παρεσκευασμένων. "καὶ Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Δυσπράτῳ φησίν· "ὁρᾶν τε κείμενα ἄμητασ ἡμιβρῶτασ ὀρνίθειά τε, ὧν οὐδὲ λειφθέντων θέμισ δούλῳ φαγεῖν, ὥσ φασιν αἱ γυναῖκεσ. "Ἐπικράτησ δ’ ἐν Δυσπράτῳ ἀγανακτοῦντα ποιεῖ τινα τῶν οἰκετῶν καὶ λέγοντα· "τί γὰρ ἔχθιον ἢ παῖ παῖ καλεῖσθαι παρὰ πότον, καὶ ταῦτ’ ἀγενείῳ μειρακυλλίῳ τινί, ἢ τὴν ἀμίδα φέρειν ὁρᾶν τε κείμενα ἄμητασ ἡμιβρῶτασ ὀρνίθειά τε, ὧν οὐδὲ λειφθέντων θέμισ δούλῳ φαγεῖν, ὥσ φασιν αἱ γυναῖκεσ, ὃ δὲ χολᾶν ποιεῖ, γάστριν καλοῦσι καὶ λάμυρον ὃσ ἂν φάγῃ ἡμῶν τι τούτων. "ἐκ τῆσ παραθέσεωσ τῶν ἰαμβείων δῆλόσ ἐστιν ὁ Ἐπικράτησ τὰ τοῦ Ἀντιφάνουσ μετενεγκών. Διευχίδασ δ’ ἐν τοῖσ Μεγαρικοῖσ τὰσ καλουμένασ, φησίν, Ἀραιὰσ μεταξὺ δὲ τῆσ Κνιδίασ καὶ τῆσ Σύμησ εἰσί γενομένησ διαφορᾶσ τοῖσ συνεξορμήσασι τῷ Τριόπᾳ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον, καὶ τῶν μὲν εἰσ τὸ Δώτιον ἀναχωρησάντων, οἱ μὲν μετὰ Φόρβαντοσ μείναντεσ εἰσ Ιἠλυσὸν ἦλθον, οἱ δὲ μετὰ Περιέργου τὴν Καμιρίδα κατέσχον. "τότε λέγεται καταράσασθαι τὸν Περίεργον τῷ Φόρβαντι καὶ διὰ τοῦτο τὰσ νήσουσ Ἀραιὰσ κληθῆναι. "ναυαγήσασ δ’ ὁ Φόρβασ καὶ Παρθενία ἡ τοῦ Φόρβαντοσ καὶ τοῦ Περιέργου ἀδελφὴ διενήξαντο εἰσ Ιἠλυσὸν περὶ τὸν καλούμενον τόπον Σχεδίαν. "καὶ αὐτοῖσ περιτυχὼν Θαμνεύσ, ὃσ ἐτύγχανε κατὰ τὴν Σχεδίαν κυνηγετῶν, ἦγεν ὡσ ξενίσων εἰσ οἶκον καὶ τὸν οἰκέτην ἀπέστειλεν ἀπαγγελοῦντα τῇ γυναικὶ τἀπιτήδεια παρασκευάζειν τὸν σῖτον ἐπὶ τὸν ἀλετῶνα καὶ τἄλλα τἀκόλουθα ἐπιτελέσασ ἐξένισεν αὐτούσ. καὶ ὁ Φόρβασ οὕτωσ ἐπὶ τῷ ξενισμῷ ἥσθη ὡσ καὶ τὸν βίον τελευτῶν ἐπέσκηψε τοῖσ φίλοισ δι’ ἐλευθέρων τοὺσ ἐναγισμοὺσ ἐπιτελεῖν αὐτῷ καὶ τὸ ἔθοσ διαμένειν ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Φόρβαντοσ. "ἐλεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ διακονοῦντεσ, δούλῳ δὲ προσελθεῖν οὔκ ἐστιν ὅσιον. "ἐπεὶ δὲ καὶ τοῦτ’ ἐστι τῶν ὑπὸ τοῦ Οὐλπιανοῦ προβεβλημένων, τὸ περὶ τοὺσ οἰκέτασ, φέρε εἴπωμέν τι καὶ ἡμεῖσ ἀναπεμπασάμενοι περὶ αὐτῶν ἐξ ὧν πάλαι τυγχάνομεν ἀνεγνωκότεσ. "Φερεκράτησ μὲν γὰρ ἐν Ἀγρίοισ φησίν οὐ γὰρ ἦν τότ’ οὔτε Μάνησ οὔτε Σηκὶσ οὐδενὶ δοῦλοσ, ἀλλ’ αὐτὰσ ἔδει μοχθεῖν ἅπαντ’ ἐν οἰκίᾳ. εἶτα πρὸσ τούτοισιν ἤλουν ὄρθριαι τὰ σιτία, ὥστε τὴν κώμην ὑπηχεῖν θιγγανουσῶν τὰσ μύλασ. "καὶ Ἀναξανδρίδησ δὲ ἐν Ἀγχίσῃ φησίν οὐκ ἔστι δούλων, ὦγάθ’, οὐδαμοῦ πόλισ, τύχη δὲ πάντῃ μεταφέρει τὰ σώματα. "πολλοὶ δὲ νῦν μὲν εἰσιν οὐκ ἐλεύθεροι, εἰσ αὔριον δὲ Σουνιεῖσ, εἶτ’ εἰσ τρίτην ἀγορᾷ κέχρηνται. "τὸν γὰρ οἰάκα στρέφει δαίμων ἑκάστῳ. Ποσειδώνιοσ δέ φησιν ὁ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ ἐν τῇ τῶν ἱστοριῶν ἑνδεκάτῃ πολλούσ τινασ ἑαυτῶν οὐ δυναμένουσ προίστασθαι διὰ τὸ τῆσ διανοίασ ἀσθενὲσ ἐπιδοῦναι ἑαυτοὺσ εἰσ τὴν τῶν συνετωτέρων ὑπηρεσίαν, ὅπωσ παρ’ ἐκείνων τυγχάνοντεσ τῆσ εἰσ τὰ ἀναγκαῖα ἐπιμελείασ αὐτοὶ πάλιν ἀποδιδῶσιν ἐκείνοισ δι’ αὑτῶν ἅπερ ἂν ὦσιν ὑπηρετεῖν δυνατοί, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ Μαριανδυνοὶ μὲν Ἡρακλεώταισ ὑπετάγησαν, διὰ τέλουσ ὑποσχόμενοι θητεύσειν παρέχουσιν αὐτοῖσ τὰ δέοντα, προσδιαστειλάμενοι μηδενὸσ αὐτῶν ἔσεσθαι πρᾶσιν ἔξω τῆσ Ἡρακλεωτῶν χώρασ, ἀλλ’ ἐν αὐτῇ μένειν τῇ ἰδίᾳ χώρᾳ. τάχ’ οὖν διὰ τοῦτο καὶ Εὐφορίων ὁ ἐποποιὸσ τοὺσ Μαριανδυνοὺσ δωροφόρουσ κέκληκε· "δωροφόροι καλεοίαθ’ ὑποφρίσσοντεσ ἄνακτασ. "λέγει δὲ καὶ Καλλίστρατοσ ὁ Ἀριστοφάνειοσ ὅτι τοὺσ Μαριανδυνοὺσ ὠνόμαζον μὲν δωροφόρουσ ἀφαιροῦντεσ τὸ πικρὸν τῆσ ἐπί τῶν οἰκετῶν προσηγορίασ, καθάπερ Σπαρτιᾶται μὲν ἐποίησαν ἐπὶ τῶν εἱλώτων, Θετταλοὶ δ’ ἐπὶ τῶν πενεστῶν, Κρῆτεσ δ’ ἐπὶ τῶν κλαρωτῶν. καλοῦσι δὲ οἱ Κρῆτεσ τοὺσ μὲν κατὰ πόλιν οἰκέτασ χρυσωνήτουσ, ἀμφαμιώτασ δὲ τοὺσ κατ’ ἀγρὸν ἐγχωρίουσ μὲν ὄντασ, δουλωθέντασ δὲ κατὰ πόλεμον διὰ τὸ κληρωθῆναι δὲ κλαρώτασ. "ὁ Ἔφοροσ δ’ ἐν γ’ ἱστοριῶν κλαρώτασ, φησί, Κρῆτεσ καλοῦσι τοὺσ δούλουσ ἀπὸ τοῦ γενομένου περὶ αὐτῶν κλήρου, τούτοισ δ’ εἰσὶ νενομισμέναι τινὲσ ἑορταὶ ἐν Κυδωνίᾳ, ἐν αἷσ οὐκ εἰσίασιν εἰσ τὴν πόλιν ἐλεύθεροι, ἀλλ’ οἱ δοῦλοι πάντων κρατοῦσι καὶ κύριοι μαστιγοῦν εἰσι τοὺσ ἐλευθέρουσ Σωσικράτησ δ’ ἐν δευτέρῳ Κρητικῶν τὴν μὲν κοινήν, φησί, δουλείανοἱ Κρῆτεσ καλοῦσι μνοίαν, τὴν δὲ ἰδίαν ἀφαμιώτασ, τοὺσ δὲ ὑπηκόουσ περιοίκουσ. "τὰ παραπλήσια ἱστορεῖ καὶ Δωσιάδασ ἐν δ# Κρητικῶν. Θετταλῶν δὲ λεγόντων πενέστασ τοὺσ μὴ γόνῳ δούλουσ, διὰ πολέμου, δ’ ἡλωκότασ, Θεόπομποσ ὁ κωμικὸσ ἀποχρησάμενοσ τῇ φωνῇ φησι· "δεσπότου πενέστου ῥυσὰ βουλευτήρια. "Φιλοκράτησ δ’ ἐν β’ Θετταλικῶν εἰ γνήσια τὰ συγγράμματα καλεῖσθαί φησι τοὺσ πενέστασ καὶ Θετταλοικέτασ. "Ἀρχέμαχοσ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ Εὐβοικῶν Βοιωτῶν, φησίν, τῶν τὴν Ἀρναίαν κατοικησάντων οἱ μὴ ἀπάραντεσ εἰσ τὴν Βοιωτίαν, ἀλλ’ ἐμφιλοχωρήσαντεσ παρέδωκαν ἑαυτοὺσ τοῖσ Θεσσαλοῖσ δουλεύειν καθ’ ὁμολογίασ, ἐφ’· "ᾧ οὔτε ἐξάξουσιν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ χώρασ οὔτε ἀποκτενοῦσιν, αὐτοὶ δὲ τὴν χώραν αὐτοῖσ ἐργαζόμενοι τὰσ συντάξεισ ἀποδώσουσιν οὗτοι οὖν οἱ κατὰ τὰσ ὁμολογίασ καταμείναντεσ καὶ παραδόντεσ ἑαυτοὺσ ἐκλήθησαν τότε μὲν μενέσται, νῦν δὲ πενέσται. "καὶ πολλοὶ τῶν κυρίων ἑαυτῶν εἰσιν εὐπορώτεροι. "καὶ Εὐριπίδησ δὲ ἐν Φρίξῳ λάτριασ αὐτοὺσ ὀνομάζει διὰ τούτων λάτρισ πενέστησ ἁμὸσ ἀρχαίων δόμων. "Τίμαιοσ δ’ ὁ Ταυρομενίτησ ἐν τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἦν, φησί, πάτριον τοῖσ Ἕλλησιν ὑπὸ ἀργυρωνήτων τὸ παλαιὸν διακονεῖσθαι, γράφων οὕτωσ · "καθόλου δὲ ᾐτιῶντο τὸν Ἀριστοτέλη διημαρτηκέναι τῶν Λοκρικῶν ἐθῶν οὐδὲ γὰρ κεκτῆσθαι νόμον εἶναι τοῖσ Λοκροῖσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδὲ Φωκεῦσιν, οὔτε θεραπαίνασ οὔτε οἰκέτασ πλὴν ἐγγύῃ τῶν χρόνων, ἀλλὰ πρώτῃ τῇ Φιλομήλου γυναικὶ τοῦ καταλαβόντοσ Δελφοὺσ δύο θεραπαίνασ ἀκολουθῆσαι. "παραπλησίωσ δὲ καὶ Μνάσωνα τὸν Ἀριστοτέλουσ ἑταῖρον χιλίουσ οἰκέτασ κτησάμενον διαβληθῆναι παρὰ τοῖσ Φωκεῦσιν ὡσ τοσούτουσ τῶν πολιτῶν τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἀφῃρημένον. "εἰθίσθαι γὰρ ἐν ταῖσ οἰκειακαῖσ διακονεῖν τοὺσ νεωτέρουσ τοῖσ πρεσβυτέροισ. "Πλάτων δ’ ἐν ἕκτῳ Νόμων φησί· "τὰ τῶν οἰκετῶν χαλεπὰ πάντῃ. σχεδὸν γὰρ πάντων Ἑλλήνων ἡ Λακεδαιμονίων εἱλωτεία πλείστην ἀπορίαν παράσχοιτ’ ἂν καὶ ἔριν τοῖσ μὲν ὡσ εὖ, τοῖσ δ’ ὡσ οὐκ εὖ γεγονυῖά ἐστιν ἐλάττω δὲ ἡ Ἡρακλεωτῶν δουλεία τῆσ τῶν Μαριανδυνῶν καταδουλώσεωσ ἔριν ἂν ἔχοι, τὸ Θετταλῶν τ’ αὖ πενεστικὸν ἔθνοσ, εἰσ ἃ καὶ πάντα ἀποβλέψαντασ ἡμᾶσ τί χρὴ ποιεῖν περὶ κτήσεωσ οἰκετῶν; "οὐ γὰρ ὑγιὲσ οὐδὲν ψυχῆσ δούλησ· "οὐ δεῖ γὰρ οὐδὲν πιστεύειν αὐτοῖσ τὸν νοῦν κεκτημένον. "ὁ δὲ σοφώτατοσ τῶν ποιητῶν φησιν ἥμισυ γάρ τε νόου ἀπαμείρεται εὐρύοπα Ζεὺσ ἀνδρῶν οὓσ ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι. "χαλεπὸν οὖν τὸ κτῆμα ἔργῳ πολλάκισ ἐπιδέδεικται περί τε τὰσ Μεσσηνίων συχνὰσ ἀποστάσεισ καὶ περὶ τὰσ τῶν ἐκ μιᾶσ φωνῆσ πολλοὺσ οἰκέτασ κτωμένων πόλεισ ὅσα κακὰ συμβαίνει, καὶ ἔτι τὰ τῶν λεγομένων περιδίνων περὶ τὴν Ἰταλίαν παντοδαπὰ κλοπῶν ἔργα καὶ παθήματα· "πρὸσ ἅ τισ ἂν πάντα βλέψασ διαπορήσειε τί χρὴ δρᾶν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων, δύο δὴ λείπεσθον μηχαναί, μὴ πατριώτασ ἀλλήλων εἶναι τοὺσ μέλλοντασ δουλεύσειν ἀσυμφώνουσ τε ὅτι μάλιστα εἰσ δύναμιν, τρέφειν δ’ αὐτοὺσ ὀρθῶσ μὴ μόνον ἐκείνων ἕνεκα, πλέον δ’ ἑαυτῶν προτιμῶντασ ὑβρίζειν τε ἥκιστα εἰσ αὐτούσ. κολάζειν δὲ ἐν δίκῃ δούλουσ δεῖ καὶ μὴ νουθετοῦντασ ὡσ ἐλευθέρουσ θρύπτεσθαι ποιεῖν, τὴν δὲ οἰκέτου πρόσρησιν χρὴ σχεδὸν ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσθαι, μὴ προσπαίζοντασ μηδαμῇ μηδαμῶσ οἰκέταισ, μήτ’ οὖν θηλείαισ μήτε ἄρρεσιν; "ἃ δὴ πρὸσ δούλουσ φιλοῦσι πολλοὶ σφόδρα ἀνοήτωσ θρύπτοντεσ χαλεπώτερον ἀπεργάζεσθαι τὸν βίον ἐκείνοισ τε ἄρχεσθαι καὶ ἑαυτοῖσ ἄρχειν. "πρώτουσ δ’ ἐγὼ τῶν Ἑλλήνων οἶδα ἀργυρωνήτοισ δούλοισ χρησαμένουσ Χίουσ, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν Χῖοι πρῶτοι τῶν Ἑλλήνων μετὰ Θετταλοὺσ καὶ Λακεδαιμονίουσ ἐχρήσαντο δούλοισ, τὴν μέντοι κτῆσιν αὐτῶν οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκείνοισ. ". , Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ Θετταλοὶ φανήσονται κατασκευασάμενοι τὴν δουλείαν ἐκ τῶν Ἑλλήνων τῶν οἰκούντων πρότερον τὴν χώραν ἣν ἐκεῖνοι νῦν ἔχουσιν, οἱ μὲν Ἀχαιῶν, Θετταλοὶ δὲ Περραιβῶν καὶ Μαγνήτων, καὶ προσηγόρευσαν τοὺσ καταδουλωθέντασ οἱ μὲν εἵλωτασ, οἱ δὲ πενέστασ. "Χῖοι δὲ βαρβάρουσ κέκτηνται τοὺσ οἰκέτασ καὶ τιμὴν αὐτῶν καταβάλλοντεσ. "ὁ μὲν οὖν Θεόπομποσ ταῦθ’ ἱστόρησεν ἐγὼ δὲ τοῖσ Χίοισ ἡγοῦμαι διὰ τοῦτο νεμεσῆσαι τὸ δαιμόνιον χρόνοισ γὰρ ὕστερον ἐξεπολεμήθησαν διὰ δούλουσ. "Νυμφόδωροσ γοῦν ὁ Συρακόσιοσ ἐν τῷ τῆσ Ἀσίασ Παράπλῳ τάδ’ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν· "τῶν Χίων οἱ δοῦλοι ἀποδιδράσκουσιν αὐτοὺσ καὶ εἰσ τὰ ὄρη ὁρμώμενοι τὰσ ἀγροικίασ αὐτῶν κακοποιοῦσι πολλοὶ συναθροισθέντεσ· "ἡ γὰρ νῆσόσ ἐστι τραχεῖα καὶ κατάδενδροσ· "μικρὸν δὲ πρὸ ἡμῶν οἰκέτην τινὰ μυθολογοῦσιν αὐτοὶ οἱ Χῖοι ἀποδράντα ἐν τοῖσ ὄρεσι τὰσ διατριβὰσ ποιεῖσθαι, ἀνδρεῖον δέ τινα ὄντα καὶ τὰ πολέμια ἐπιτυχῆ· "τῶν δραπετῶν ἀφηγεῖσθαι ὡσ ἂν βασιλέα στρατεύματοσ, καὶ πολλάκισ τῶν Χίων ἐπιστρατευσάντων ἐπ’ αὐτὸν καὶ οὐδὲν ἀνύσαι δυναμένων ἐπεὶ αὐτοὺσ ἑώρα μάτην ἀπολλυμένουσ ὁ Δρίμακοσ τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ δραπέτῃ λέγει πρὸσ αὐτοὺσ τάδε· "ὑμῖν, ὦ Χῖοί τε καὶ κύριοι, τὸ μὲν γινόμενον πρᾶγμα παρὰ τῶν οἰκετῶν οὐδέποτε μὴ παύσηται· "πῶσ γὰρ ὁπότε κατὰ χρησμὸν γίνεται θεοῦ δόντοσ; "ἀλλ’ ἐὰν ἐμοὶ σπείσησθε καὶ ἐᾶτε ἡμᾶσ ἡσυχίαν ἄγειν, ἐγὼ ὑμῖν ἔσομαι πολλῶν ἀγαθῶν ἀρχηγόσ. σπεισαμένων οὖν τῶν Χίων πρὸσ αὐτὸν καὶ ἀνοχὰσ ποιησαμένων χρόνον τινὰ κατασκευάζεται μέτρα καὶ σταθμὰ καὶ σφραγῖδα ἰδίαν. "καὶ δείξασ τοῖσ Χίοισ εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινοσ ὑμῶν λαμβάνω τούτοισ τοῖσ μέτροισ καὶ σταθμοῖσ καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ ταύτῃ τῇ σφραγῖδι τὰ ταμιεῖα σφραγισάμενοσ καταλείψω. "τοὺσ δ’ ἀποδιδράσκοντασ ὑμῶν δούλουσ ἀνακρίνασ τὴν αἰτίαν ἐὰν μέν μοι δοκῶσιν ἀνήκεστόν τι παθόντεσ ἀποδεδρακέναι, ἕξω μετ’ ἐμαυτοῦ, ἐὰν δὲ μηδὲν λέγωσι δίκαιον, ἀποπέμψω πρὸσ τοὺσ δεσπότασ. "ὁρῶντεσ οὖν οἱ λοιποὶ οἰκέται τοὺσ Χίουσ ἡδέωσ τὸ πρᾶγμα προσδεξαμένουσ πολλῷ ἔλαττον ἀπεδίδρασκον φοβούμενοι τὴν ἐκείνου κρίσιν καὶ οἱ ὄντεσ δὲ μετ’ αὐτοῦ δραπέται πολὺ μᾶλλον ἐφοβοῦντο ἐκεῖνον ἢ τοὺσ ἰδίουσ αὑτῶν δεσπότασ καὶ πάντ’ αὐτῷ τὰ δέοντ’ ἐποίουν, πειθαρχοῦντεσ ὡσ ἂν στρατηγῷ, ἐτιμωρεῖτό τε γὰρ τοὺσ ἀτακτοῦντασ καὶ οὐθενὶ ἐπέτρεπε συλᾶν ἀγρὸν οὐδ’ ἄλλο ἀδικεῖν οὐδὲ ἓν ἄνευ τῆσ αὑτοῦ γνώμησ. "ἐλάμβανε δὲ ταῖσ ἑορταῖσ ἐπιπορευόμενοσ ἐκ τῶν ἀγρῶν οἶνον καὶ ἱερεῖα τὰ καλῶσ ἔχοντα ὅσα μὴ αὐτοὶ δοίησαν οἱ κύριοι· "καὶ εἴ τινα αἴσθοιτο ἐπιβουλεύοντα αὑτῷ ἢ ἐνέδρασ κατασκευάζοντα ἐτιμωρεῖτο. "εἶτ’ ἐκήρυξε γὰρ ἡ πόλισ χρήματα δώσειν πολλὰ τῷ αὐτὸν λαβόντι ἢ τὴν κεφαλὴν κομίσαντι οὗτοσ ὁ Δρίμακοσ πρεσβύτεροσ γενόμενοσ καλέσασ τὸν ἐρώμενον τὸν ἑαυτοῦ εἴσ τινα τόπον λέγει αὐτῷ ὅτι ἐγώ σε πάντων ἀνθρώπων ἠγάπησα μάλιστα καὶ σύ μοι εἶ καὶ παῖσ καὶ υἱὸσ καὶ τὰ ἄλλα πάντα· "ἐμοὶ μὲν οὖν χρόνοσ ἱκανὸσ βεβίωται, σὺ δὲ νέοσ εἶ καὶ ἀκμὴν ἔχεισ τοῦ ζῆν. τί οὖν ἐστιν; "ἄνδρα σε δεῖ γενέσθαι καλὸν καὶ ἀγαθόν· "ἐπεὶ γὰρ ἡ πόλισ τῶν Χίων δίδωσι τῷ ἐμὲ ἀποκτείναντι χρήματα πολλὰ καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνεῖται, δεῖ σε ἀφελόντα μου τὴν κεφαλὴν εἰσ Χίον ἀπενεγκεῖν καὶ λαβόντα παρὰ τῆσ πόλεωσ τὰ χρήματα εὐδαιμονεῖν. ἀντιλέγοντοσ δὲ τοῦ νεανίσκου πείθει αὐτὸν τοῦτο ποιῆσαι. "καὶ ὃσ ἀφελόμενοσ αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν λαμβάνει παρὰ τῶν Χίων τὰ ἐπικηρυχθέντα χρήματα καὶ θάψασ τὸ σῶμα τοῦ δραπέτου εἰσ τὴν ἰδίαν ἐχώρησε. "καὶ οἱ Χῖοι πάλιν ὑπὸ τῶν οἰκετῶν ἀδικούμενοι καὶ διαρπαζόμενοι μνησθέντεσ τῆσ τοῦ τετελευτηκότοσ ἐπιεικείασ ἡρῷον ἱδρύσαντο κατὰ τὴν χώραν καὶ ἐπωνόμασαν ἡρ́ωοσ εὐμενοῦσ · "καὶ αὐτῷ ἔτι καὶ νῦν οἱ δραπέται ἀποφέρουσιν ἀπαρχὰσ πάντων ὧν ἂν ὑφέλωνται. "φασὶ δὲ καὶ καθ’ ὕπνουσ ἐπιφαινόμενον πολλοῖσ τῶν Χίων προσημαίνειν οἰκετῶν ἐπιβουλάσ· "καὶ οἷσ ἂν ἐπιφανῇ οὗτοι θύουσιν αὐτῷ ἐλθόντεσ ἐπὶ τὸν τόπον οὗ τὸ ἡρῷόν ἐστιν αὐτοῦ. ὁ μὲν οὖν Νυμφόδωροσ ταῦτα ἱστόρησεν ἐν πολλοῖσ δὲ ἀντιγράφοισ ἐξ ὀνόματοσ αὐτὸν καλούμενον οὐχ εὑρ͂ον. "οὐδένα δὲ ὑμῶν ἀγνοεῖν οἶμαι οὐδὲ ἃ ὁ καλὸσ Ἡρόδοτοσ ἱστόρησε περὶ Πανιωνίου τοῦ Χίου καὶ ὧν ἐκεῖνοσ ἔπαθεν δικαίωσ ἐλευθέρων παίδων ἐκτομὰσ ποιησάμενοσ καὶ τούτουσ ἀποδόμενοσ. "’ Νικόλαοσ δ’ ὁ περιπατητικὸσ καὶ Ποσειδώνιοσ ὁ στωικὸσ ἐν ταῖσ ἱστορίαισ ἑκάτεροσ τοὺσ Χίουσ φασὶν ἐξανδραποδισθέντασ ὑπὸ Μιθριδάτου τοῦ Καππάδοκοσ παραδοθῆναι τοῖσ ἰδίοισ δούλοισ δεδεμένουσ, ἵν’ εἰσ τὴν Κόλχων γῆν κατοικισθῶσιν οὕτωσ αὐτοῖσ ἀληθῶσ τὸ δαιμόνιον ἐμήνισε πρώτοισ χρησαμένοισ ὠνητοῖσ ἀνδραπόδοισ τῶν πολλῶν ὄντων κατὰ τὰσ διακονίασ. "μήποτ’ οὖν διὰ ταῦτα καὶ ἡ παροιμία Χῖοσ δεσπότην ὠνήσατο, ᾗ κέχρηται Εὔπολισ ἐν Φίλοισ. "Ἀθηναῖοι δὲ καὶ τῆσ τῶν δούλων προνοοῦντεσ τύχησ ἐνομοθέτησαν καὶ ὑπὲρ δούλων γραφὰσ ὕβρεωσ εἶναι. "Ὑπερείδησ γοῦν ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ κατὰ Μαντιθέου αἰκίασ φησὶν ἔθεσαν οὐ μόνον ὑπὲρ τῶν ἐλευθέρων, ἀλλὰ καὶ ἐάν τισ εἰσ δούλου σῶμα ὑβρίσῃ γραφὰσ εἶναι κατὰ τοῦ ὑβρίσαντοσ. "τὰ ὅμοια εἴρηκε καὶ Λυκοῦργοσ ἐν τῷ κατὰ Λυκόφρονοσ πρώτῳ καὶ Δημοσθένησ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου. "Μάλακοσ δ’ ἐν τοῖσ Σιφνίων ὡρ́οισ ἱστορεῖ ὡσ τὴν Ἔφεσον δοῦλοι τῶν Σαμίων ᾤκισαν χίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ, οἳ καὶ τὸ πρῶτον ἀποστάντεσ εἰσ τὸ ἐν τῇ νήσῳ ὄροσ κακὰ πολλὰ ἐποίουν τοὺσ Σαμίουσ· "ἔτει δὲ ἕκτῳ μετὰ ταῦτα ἐκ μαντείασ οἱ Σάμιοι ἐσπείσαντο τοῖσ οἰκέταισ ἐπὶ συνθήκαισ, καὶ ἀθῷοι ἐξελθόντεσ τῆσ νήσου ἐκπλεύσαντεσ κατέσχον τὴν Ἔφεσον καὶ οἱ Ἐφέσιοι ἐκ τούτων ἐγένοντο. "διαφέρειν δέ φησι Χρύσιπποσ δοῦλον οἰκέτου γράφων ἐν δευτέρῳ περὶ ὁμονοίασ διὰ τὸ τοὺσ ἀπελευθέρουσ μὲν δούλουσ ἔτι εἶναι, οἰκέτασ δὲ τοὺσ μὴ τῆσ κτήσεωσ ἀφειμένουσ. "ὁ γὰρ οἰκέτησ, φησί, δοῦλόσ ἐστι κτήσει κατατεταγμένοσ. "καλοῦνται δ’ οἱ δοῦλοι, ὡσ μὲν Κλείταρχόσ φησιν ἐν ταῖσ Γλώσσαισ, ἆζοι καὶ θεράποντεσ καὶ ἀκόλουθοι καὶ διάκονοι καὶ ὑπηρέται, ἔτι δ’ ἑπάμονεσ καὶ λάτρεισ. "Ἀμερίασ δὲ ἑρκίτασ φησὶ καλεῖσθαι τοὺσ κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ οἰκέτασ. "Ἕρμων δὲ ἐν Κρητικαῖσ Γλώτταισ μνώτασ τοὺσ ἐγγενεῖσ οἰκέτασ, Σέλευκοσ δ’ ἄζουσ τὰσ θεραπαίνασ καὶ τοὺσ θεράποντασ, ἀποφράσην δὲ τὴν δούλην καὶ βολίζην, σίνδρωνα δὲ τὸν δουλέκδουλον, ἀμφίπολον δὲ τὴν περὶ τὴν δέσποιναν θεράπαιναν, πρόπολον δὲ τὴν προπορευομένην. "Πρόξενοσ δ’ ἐν δευτέρῳ Λακωνικῆσ πολιτείασ ἐπικαλεῖσθαί φησιν χαλκίδασ παρὰ Λακεδαιμονίοισ τὰσ θεραπαίνασ. "Ιὤν δ’ ὁ Χῖοσ ἐν Λαέρτῃ τὸν οἰκέτην ἐπὶ δούλου τέθεικεν εἰπών ἴθι μοι, δόμον, οἰκέτα, κλεῖσον ὑπόπτεροσ, μή τισ ἔλθῃ βροτῶν. Ἀχαιὸσ δ’ ἐν Ὀμφάλῃ περὶ τοῦ Σατύρου λέγων φησίν ὡσ εὔδουλοσ, ὡσ εὐοίκοσ ἦν, ἰδίωσ λέγων ὡσ χρηστὸσ ἐσ τοὺσ δούλουσ ἐστὶ καὶ τοὺσ οἰκέτασ. "ὅτι δὲ οἰκέτησ ἐστὶν ὁ κατὰ τὴν οἰκίαν διατρίβων κἂν ἐλεύθεροσ ᾖ κοινόν. οἱ δὲ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιηταὶ περὶ τοῦ ἀρχαίου βίου διαλεγόμενοι ὅτι οὐκ ἦν τότε δούλων χρεία τοιάδε ἐκτίθενται· "Κρατῖνοσ μὲν ἐν Πλούτοισ· "οἷσ δὴ βασιλεὺσ Κρόνοσ ἦν τὸ παλαιόν, ὅτε τοῖσ ἄρτοισ ἠστραγάλιζον, μᾶζαι δ’ ἐν ταῖσι παλαίστραισ Αἰγιναῖαι κατεβέβληντο δρυπεπεῖσ βώλοισ τε κομῶσαι. "Κράτησ δ’ ἐν Θηρίοισ· "ἔπειτα δοῦλον οὐδὲ εἷσ κεκτήσετ’ οὐδὲ δούλην, ἀλλ’ αὐτὸσ αὑτῷ δῆτ’ ἀνὴρ γέρων διακονήσει; "β. οὐ δῆθ’ ὁδοιποροῦντα γὰρ τὰ πάντ’ ἐγὼ ποιήσω. "α. τί δῆτα τοῦτ’ αὐτοῖσ πλέον; "β. πρόσεισιν αὔθ’ ἕκαστον τῶν σκευαρίων ὅταν καλῇ τι· "παρατίθου, τράπεζα· "αὕτη· "παρασκεύαζε σαυτήν. μάττε, θυλακίσκε. "ἔγχει, κύαθε. "ποὖσθ’ ἡ κύλιξ; "διάνιζ’ ἰοῦσα σαυτήν. ἀνάβαινε, μᾶζα. "τὴν χύτραν χρῆν ἐξερᾶν τὰ τεῦτλα. "ἰχθύ, βάδιζ’. ἀλλ’ οὐδέπω ’ πὶ θάτερ’ ὀπτόσ εἰμι. "οὔκουν μεταστρέψασ σεαυτὸν ἁλὶ πάσεισ ἀλείφων; "ἑξῆσ δὲ μετὰ ταῦτα ὁ τὸν ἐναντίον τούτῳ παραλαμβάνων λόγον φησίν ι ἀλλ’ ἀντίθεσ τοι· "ἐγὼ γὰρ αὐτὰ τἄμπαλιν τὰ θερμὰ λουτρὰ πρῶτον ἄξω τοῖσ ἐμοῖσ ἐπὶ κιόνων, ὥσπερ διὰ τοῦ Παιωνίου, ἀπὸ τῆσ θαλάττησ, ὥσθ’ ἑκάστῳ ῥεύσεται εἰσ τὴν πύελον ἐρεῖ δὲ θὔδωρ ἀνέχετε. "εἶτ’ ἁλάβαστοσ εὐθέωσ ἥξει μύρου αὐτόματοσ, ὁ σπόγγοσ τε καὶ τὰ σάνδαλα. "βέλτιον δὲ τούτων Τηλεκλείδησ Ἀμφικτύοσι· "λέξω τοίνυν βίον ἐξ ἀρχῆσ ὃν ἐγὼ θνητοῖσι παρεῖχον· "εἰρήνη μὲν πρῶτον ἁπάντων ἦν ὥσπερ ὕδωρ κατὰ χειρόσ. ἡ γῆ δ’ ἔφερ’ οὐ δέοσ οὐδὲ νόσουσ, ἀλλ’ αὐτόματ’ ἦν τὰ δέοντα· "οἴνῳ γὰρ ἅπασ1’ ἔρρει χαράδρα, μᾶζαι δ’ ἄρτοισ ἐμάχοντο περὶ τοῖσ στόμασιν τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι καταπίνειν εἴ τι φιλοῖεν τὰσ λευκοτάτασ. "οἱ δ’ ἰχθύεσ οἴκαδ’ ἰόντεσ ἐξοπτῶντεσ σφᾶσ αὐτοὺσ ἂν παρέκειντ’ ἐπὶ ταῖσι τραπέζαισ. "ζωμοῦ δ’ ἔρρει παρὰ τὰσ κλίνασ ποταμὸσ κρέα θερμὰ κυλίνδων ὑποτριμματίων δ’ ὀχετοὶ τούτων τοῖσ βουλομένοισι παρῆσαν, ὥστ’ ἀφθονία τὴν ἔνθεσιν ἦν ἄρδονθ’ ἁπαλὴν καταπίνειν. "λεκανίσκαισιν δ’ ἂν ψαιστὰ παρῆν ἡδυσματίοισ κατάπαστα, ὀπταὶ δὲ κίχλαι μετ’ ἀμητίσκων εἰσ τὸν φάρυγ’ εἰσεπέτοντο τῶν δὲ πλακούντων ὠστιζομένων περὶ τὴν γνάθον ἦν ἀλαλητόσ. μήτρασ δὲ τὸμοισ καὶ χναυματίοισ οἱ παῖδεσ ἂν ἠστραγάλιζον. "οἱ δ’ ἄνθρωποι πίονεσ ἦσαν τότε καὶ μέγα χρῆμα γιγάντων. "πρὸσ τῆσ Δήμητροσ ὑμῖν , ὦ ἑταῖροι, εἰ ταῦτα οὕτωσ ἐγίνετο, χρεία τίσ ἡμῖν ἦν οἰκετῶν; "ἀλλὰ γὰρ αὐτουργοὺσ εἶναι ἐθίζοντεσ ἡμᾶσ οἱ ἀρχαῖοι διὰ τῶν ποιημάτων ἐπαίδευον εὐωχοῦντεσ λόγοισ. "ἐγὼ δ’ ἐπειδὴ ὥσπερ λαμπάδιον κατασείσαντοσ τοῦ θαυμασιωτάτου Κρατίνου τὰ προκείμενα ἔπη καὶ οἱ μετ’ αὐτὸν γενόμενοι μιμησάμενοι ἐπεξειργάσαντο, ἐχρησάμην τῇ τάξει τῶν δραμάτων ὡσ ἐδιδάχθη· "καὶ εἰ μὴ ἐνοχλῶ τι ὑμῖν τῶν γὰρ κυνικῶν φροντὶσ οὐδὲ ἡ σμικροτάτη ̓, ἀπομνημονεύσω κατὰ τὴν τάξιν καὶ τὰ τοῖσ ἄλλοισ εἰρημένα ποιηταῖσ· "ὧν εἷσ ἐστιν ὁ Ἀττικώτατοσ Φερεκράτησ, ὃσ ἐν ὲν τοῖσ Μεταλλεῦσί φησιν πλούτῳ δ’ ἐκεῖν’ ἦν πάντα συμπεφυρμένα, ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖσ πάντα τρόπον εἰργασμένα. "ποταμοὶ μὲν ἀθάρησ καὶ μέλανοσ ζωμοῦ πλέῳ διὰ τῶν στενωπῶν τονθολνγοῦντεσ ἔρρεον αὐταῖσι μυστίλαισι καὶ ναστῶν τρύφη, ὥστ’ εὐμαρῆ γε καὐτομάτην τὴν ἔνθεσιν χωρεῖν λιπαρὰν κατὰ τοῦ λάρυγγοσ τοῖσ νεκροῖσ. φύσκαι δὲ καὶ σίζοντεσ ἀλλάντων τόμοι παρὰ τοῖσ ποταμοῖσιν ἐξεκέχυντ’ ἀντ’ ὀστράκων. "καὶ μὴν παρῆν τεμάχη μὲν ἐξωπτημένα, καταχυσματίοισι παντοδαποῖσιν εὐτρεπῆ· "σχελίδεσ δ’ ὁλόκνημοι πλησίον τακερώταται ἐπὶ πινακίσκοισ καὶ δίεφθ’ ἀκροκώλια ἥδιστον ἀπατμίζοντα καὶ χόλικεσ βοὸσ καὶ πλευρὰ δελφάκει’ ἐπεξανθισμένα χναυρότατα παρέκειτ’ ἐπ’ ἀμύλοισ καθήμενα, παρῆν δὲ χόνδροσ γἀλακι κατανενιμμένοσ ἐν καταχύτλοισ λεκάναισι καὶ πύου τόμοι. "β. οἴμ’ ὡσ ἀπολεῖσ μ’ ἐνταῦθα διατρίβουσ1’ ἔτι, παρὸν κολυμβᾶν ὡσ ἔχετ’ εἰσ τὸν Τάρταρον. "Α. τί δῆτα λέξεισ, τἀπίλοιπ’ ἤνπερ πύθῃ; "ὀπταὶ κίχλαι γὰρ εἰσ ἀνάβραστ’ ἠρτυμέναι περὶ τὸ στόμ’ ἐπέτοντ’ ἀντιβολοῦσαι καταπιεῖν ὑπὸ μυρρίναισι κἀνεμώναισ κεχυμένασ. "τὰ δὲ μῆλ’ ἐκρέματο τὰ καλὰ τῶν καλῶν ἰδεῖν ὑπὲρ κεφαλῆσ, ἐξ οὐδενὸσ πεφυκότα. "κόραι δ’ ἐν ἀμπεχόναισ τριχάπτοισ ἀρτίωσ ἡβυλλιῶσαι καὶ τὰ ῥόδα κεκαρμέναι πλήρεισ κύλικασ οἴνου μέλανοσ ἀνθοσμίου ἤντλουν διὰ χώνησ τοῖσι βουλομένοισ πιεῖν. καὶ τῶνδ’ ἑκάστοτ’ εἰ φάγοι τισ ἢ πίοι, διπλάσι’ ἐγίγνετ’ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πάλιν. "κἀν τοῖσ Πέρσαισ δέ φησιν τίσ δ’ ἔσθ’ ἡμῖν τῶν σῶν ἀροτῶν ἢ ζυγοποιῶν ἔτι χρεία ἢ δρεπανουργῶν ἢ χαλκοτύπων ἢ σπέρματοσ ἢ χαρακισμοῦ; "αὐτόματοι γὰρ διὰ τῶν τριόδων ποταμοὶ λιπαροῖσ ἐπιπάστοισ ζωμοῦ μέλανοσ καὶ Ἀχιλλείοισ μάζαισ κοχυδοῦντεσ ἐπιβλὺξ ἀπὸ τῶν πηγῶν τῶν τοῦ Πλούτου ῥεύσονται, σφῶν ἀρύτεσθαι. "ὁ Ζεὺσ δ’ ὑών οἴνῳ καπνίᾳ κατὰ τοῦ κεράμου βαλανεύσει, ἀπὸ τῶν δὲ τεγῶν ὀχετοὶ βοτρύων μετὰ ναστίσκων πολυτύρων ὀχετεύσονται θερμῷ σὺν ἔτνει καὶ λειριοπολφανεμώναισ. "τὰ δὲ δὴ δένδρη τἀν τοῖσ ὄρεσιν χορδαῖσ ὀπταῖσ ἐριφείοισ φυλλοροήσει καὶ τευθιδίοισ ἁπαλοῖσι κίχλαισ τ’ ἀναβράστοισ. "τί δεῖ πρὸσ τούτοισ ἔτι παρατίθεσθαι τὰ ἐκ Ταγηνιστῶν τοῦ χαρίεντοσ Ἀριστοφάνουσ; "πάντεσ γὰρ τῆσ καταχήνησ αὐτοῦ πλήρεισ ἐστέ. τῶν δὲ Μεταγένουσ ἐκ Θουριοπερσῶν μνημονεύσασ καταπαύσω τὸν λόγον, μακρὰ χαίρειν εἰπὼν ταῖσ Νικοφῶντοσ Σειρῆσιν, ἐν αἷσ τάδε γέγραπται· "νειφέτω μὲν ἀλφίτοισ. "ψακαζέτω δ’ ἄρτοισιν, ὑέτω δ’ ἔτνει, ζωμὸσ διὰ τῶν ὁδῶν κυλινδείτω κρέα, πλακοῦσ ἑαυτὸν ἐσθίειν κελευέτω. "ἀλλ’ ὅ γε Μεταγένησ τάδε φησίν ὁ μὲν ποταμὸσ ὁ Κρᾶθισ ἡμῖν καταφέρει μάζασ μεγίστασ αὐτομάτασ μεμαγμένασ, ὁ δ’ ἕτεροσ ὠθεῖ κῦμα ναστῶν καὶ κρεῶν ἑφθῶν τε βατίδων εἰλυομένων αὐτόσε· "τὰ δὲ μικρὰ ταυτὶ ποτάμι’ ἐνμεντευθενὶ ῥεῖ τευθίσιν ὀπταῖσ καὶ φάγροισ καὶ καράβοισ, ἐντευθενὶ δ’ ἀλλᾶσι καὶ περικόμμασι, τῃδὶ δ’ ἀφύαισι, τῇδε δ’ αὖ ταγηνίαισ. "τεμάχη δ’ ἄνωθεν αὐτόματα πεπνιγμένα εἰσ τὸ στόμ’ ᾄττει, τὰ δὲ παρ’ αὐτὼ τὼ πόδε. "ἄμυλοι δὲ περινέουσιν ἡμῖν ἐν κύκλῳ. οἶδα δὲ ὅτι καὶ οἱ Θουριοπέρσαι καὶ τὸ τοῦ Νικοφῶντοσ δρᾶμα ἀδίδακτά ἐστι, διόπερ καὶ τελευταίων αὐτῶν ἐμνήσθην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION