Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 42

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 42)

Χαιρεφῶντοσ δὲ τοῦ παρασίτου μέμνηται Μάτρων μὲν κἀν τοῖσ πρὸ τούτων, ἀτὰρ δὴ καὶ Μένανδροσ αὐτοῦ μνημονεύει ἐν Κεκρυφάλῳ. κἀν τῇ Ὀργῇ δέ φησι· διαφέρει Χαιρεφῶντοσ οὐδὲ γρῦ ἅνθρωποσ ὅστισ ἐστίν, ὃσ κληθείσ ποτε εἰσ ἑστίασιν δωδεκάποδοσ ὄρθριοσ πρὸσ τὴν σελήνην ἔτρεχε τὴν σκιὰν ἰδὼν ὡσ ὑστερίζων, καὶ παρῆν ἅμ’ ἡμέρᾳ. ἐν δὲ Μέθῃ· ἐμὲ γὰρ διέτριψεν ὁ κομψότατοσ ἀνδρῶν Χαιρεφῶν ἱερὸν γάμον φάσκων ποιήσειν δευτέρᾳ μετ’ εἰκάδα καθ’ αὑτόν, ἵνα τῇ τετράδι δειπνῇ παρ’ ἑτέροισ· τὰ τῆσ θεοῦ γὰρ πανταχῶσ ἔχειν καλῶσ.

μνημονεύει αὐτοῦ καὶ ἐν Ἀνδρογύνῳ ἢ Κρητί. Τιμοκλῆσ δ’ ἐν Ἐπιστολαῖσ καὶ ὡσ Δημοτίωνι τῷ ἀσώτῳ παρασιτοῦντοσ αὐτοῦ μνημονεύει· ὁ Δημοτίων δὲ παραμενεῖν αὑτῷ δοκῶν τἀργύριον οὐκ ἐφείδετ’, ἀλλὰ παρέτρεφε τὸν βουλόμενον. ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶσ οἴκαδε βαδίζειν ᾤετ’, ὦ ταλάντατοσ. καὶ μὴν ἔτι τοῦτ’ οὐκ ἔστιν ἀνάξιον μόνον, τὸν παραμασήτην λαμβάνειν δίκρουν ξύλον;

οὔτ’ εὔρυθμοσ γάρ ἐστιν οὔτ’ ἀχρήματοσ. Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Σκύθῃ· ἐπὶ κῶμον δοκεῖ ἰώμεν ὥσπερ ἔχομεν. β. οὐκοῦν δᾷδα καὶ στεφάνουσ λαβόντεσ; α. Χαιρεφῶν οὕτωσ μεμάθηκε κωμάζειν ἄδειπνοσ. Τιμόθεοσ Κυναρίῳ· πειρώμεθ’ ὑποδύντ’ ἐσ τὸ δεῖπνον ἀπιέναι.

εἰσ ἑπτάκλινον δ’ ἐστίν, ὡσ ἔφραζέ μοι, ἂν μὴ παράβυστόσ που γένηται Χαιρεφῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION