Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:)

"αὗται πολὺ κρατήσουσι τοῦ σοῦ γευσάμεναι αἵματοσ, ὁ δ’ αὐτόσ φησι καὶ Χειρίσοφον τὸν Διονυσίου κόλακα ἰδόντα Διονύσιον γελῶντα μετά τινων γνωρίμων ἀπεῖχεν δ’ ἀπ’ αὐτῶν πλείω τόπον, ὡσ μὴ συνακούειν συγγελᾶν. ἐπεὶ δ’ ὁ Διονύσιοσ ἠρώτησεν αὐτὸν διὰ τίνα αἰτίαν οὐ συνακούων τῶν λεγομένων γελᾷ, ὑμῖν, φησί, πιστεύω διότι τὸ ῥηθὲν γέλοιόν ἐστιν. "πλείστουσ δ’ εἶχεν καὶ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ Διονύσιοσ τοὺσ κολακεύοντασ, οὓσ καὶ προσηγόρευον οἱ πολλοὶ Διονυσοκόλακασ. "οὗτοι δὲ προσεποιοῦντο μήτε ὀξὺ ὁρᾶν παρὰ τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ ὁ Διονύσιοσ οὐκ ἦν ὀξυώπησ, ἔψαυόν τε τῶν παρακειμένων ὡσ οὐχ ὁρῶντεσ, ἑώσ ὁ Διονύσιοσ αὐτῶν τὰσ χεῖρασ πρὸσ τὰ λεκάνια προσῆγεν. "ἀποπτύοντοσ δὲ τοῦ Διονυσίου πολλάκισ παρεῖχον τὰ πρόσωπα καταπτύεσθαι καὶ ἀπολείχοντεσ τὸν σίαλον, ἔτι δὲ τὸν ἔμετον αὐτοῦ μέλιτοσ ἔλεγον εἶναι γλυκύτερον. "Τίμαιοσ δ’ ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν Δημοκλέα φησὶ τὸν Διονυσίου τοῦ νεωτέρου κόλακα, ἔθουσ ὄντοσ κατὰ Σικελίαν θυσίασ ποιεῖσθαι κατὰ τὰσ οἰκίασ ταῖσ Νύμφαισ καὶ περὶ τὰ ἀγάλματα παννυχίζειν μεθυσκομένουσ ὀρχεῖσθαί τε περὶ τὰσ θεάσ, ὁ Δημοκλῆσ ἐάσασ τὰσ Νύμφασ καὶ εἰπὼν οὐ δεῖν προσέχειν ἀψύχοισ θεοῖσ ἐλθὼν ὠρχεῖτο περὶ τὸν Διονύσιον. "ἔπειτα πρεσβεύσασ ποτὲ μεθ’ ἑτέρων, καὶ πάντων κομιζομένων ἐπὶ τριήρουσ κατηγορούμενοσ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅτι στασιάζοι κατὰ τὴν ἀποδημίαν καὶ βλάπτοι τοῦ Διονυσίου τὰσ κοινὰσ πράξεισ καὶ σφόδρα τοῦ Διονυσίου ὀργισθέντοσ ἔφησεν τὴν διαφορὰν γενέσθαι αὑτῷ πρὸσ τοὺσ συμπρέσβεισ ὅτι μετὰ τὸ δεῖπνον ἐκεῖνοι μὲν τῶν Φρυνίχου καὶ Στησιχόρου, ἔτι δὲ Πινδάρου παιάνων τῶν ναυτῶν τινασ ἀνειληφότεσ ᾖδον, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν βουλομένων τοὺσ ὑπὸ τοῦ ὁ Διονυσίου πεποιημένουσ διεπεραίνετο. "καὶ τούτου σαφῆ τὸν ἔλεγχον παρέξειν ἐπηγγείλατο · "τοὺσ μὲν γὰρ αὑτοῦ κατηγόρουσ οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν ᾀσμάτων κατέχειν, αὐτὸσ δ’ ἕτοιμοσ εἶναι πάντασ ἐφεξῆσ ᾄδειν. "λήξαντοσ δὲ τῆσ ὀργῆσ τοῦ Διονυσίου πάλιν ὁ Δημοκλῆσ ἔφη· "χαρίσαιο δ’ ἂν μοί τι, Διονύσιε, κελεύσασ τινὶ τῶν ἐπισταμένων διδάξαι με τὸν πεποιημένον εἰσ τὸν Ἀσκληπιὸν παιᾶνα· "ἀκούω γάρ σε πεπραγματεῦσθαι περὶ τοῦτον. "παρακεκλημένων δέ ποτε τῶν φίλων ὑπὸ τοῦ Διονυσίου ἐπὶ τὸ δεῖπνον εἰσιὼν ὁ Διονύσιοσ εἰσ τὸν οἶκον γράμματα ἡμῖν, ἔφη, ἄνδρεσ φίλοι, ἐπέμφθη παρὰ τῶν ἡγεμόνων τῶν εἰσ Νέαν πόλιν ἀποσταλέντων. "καὶ ὁ Δημοκλῆσ ὑπολαβὼν εὖ γε νὴ τοὺσ θεούσ, ἔφη, Διονύσιε. "κἀκεῖνοσ προσβλέψασ αὐτῷ τί δ’ οἶδασ, ἔφη, σύ, πότερα κατὰ γνώμην ἐστὶν ἢ τοὐναντίον ἃ γεγράφασι; "καὶ ὁ Δημοκλῆσ εὖ γε νὴ τοὺσ θεοὺσ ἐπιτετίμηκασ, ἔφη, Διονύσιε. "καὶ Σάτυρον δέ τινα ἀναγράφει ὁ Τίμαιοσ κόλακα ἀμφοτέρων τῶν Διονυσίων. "Ἡγήσανδροσ δ’ ἱστορεῖ καὶ Ιἕρωνα τὸν τύραννον ἀμβλύτερον κατὰ τὰσ ὄψεισ γενέσθαι καὶ τοὺσ συνδειπνοῦντασ τῶν φίλων ἔχειν ἐπίτηδεσ διαμαρτάνοντασ τῶν ἐδεσμάτων ἵν’ ὑπ’ αὐτοῦ χειραγωγῶνται καὶ δοκῇ τῶν ἄλλων ὀξυδερκέστεροσ εἶναι. "Εὐκλείδην δέ φησιν Ἡγήσανδροσ τὸν Σεῦτλον ἐπικαλούμενον παράσιτοσ δ’ ἦν καὶ οὗτοσ παραθέντοσ τινὸσ αὐτῷ πλείουσ σόγκουσ ἐν δείπνῳ, ὁ Καπανεύσ, ἔφη, ὁ ὑπὸ τοῦ Εὐριπίδου εἰσαγόμενοσ ἐν ταῖσ Ἱκέτισιν ὑπεραστεῖοσ ἦν μισῶν τραπέζαισ ὅστισ ἐξογκοῖτ’ ἄγαν. "οἱ δὲ δημαγωγοῦντεσ, φησίν, Ἀθήνησι κατὰ τὸν Χρεμωνίδειον πόλεμον κολακεύοντεσ τοὺσ Ἀθηναίουσ τἄλλα μὲν ἔφασκον πάντα εἶναι κοινὰ τῶν Ἑλλήνων, τὴν δ’ ἐπὶ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπουσ φέρουσαν ὁδὸν Ἀθηναίουσ εἰδέναι μόνουσ. "Σάτυροσ δ’ ἐν τοῖσ βίοισ Ἀνάξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονικὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν Ἀλεξάνδρου γενέσθαι κολάκων καὶ συνοδεύοντα τῷ βασιλεῖ, ἐπεὶ ἐγένετό ποτε βροντὴ ἰσχυρὰ καὶ ἐξαίσιοσ ὡσ πάντασ πτῆξαι, εἰπεῖν μή τι σὺ τοιοῦτον ἐποίησασ, Ἀλέξανδρε, ὁ τοῦ Διόσ; "τὸν δὲ γελάσαντα εἰπεῖν οὐ γὰρ φοβερὸσ βούλομαι εἶναι, καθάπερ σύ με διδάσκεισ ὁ τὰσ τῶν σατραπῶν καὶ βασιλέων κελεύων με δειπνοῦντα προσφέρεσθαι κεφαλάσ. Ἀριστόβουλοσ δέ φησιν ὁ Κασσανδρεὺσ Διώξιππον τὸν Ἀθηναῖον παγκρατιαστὴν τρωθέντοσ ποτὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ αἵματοσ ῥέοντοσ εἰπεῖν ἰχὼρ οἱο͂́σπερ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν. "Ἐπικράτησ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ πρὸσ βασιλέα πρεσβεύσασ, ὥσ φησιν Ἡγήσανδροσ, καὶ πολλὰ δῶρα παρ’ ἐκείνου λαβὼν οὐκ ᾐσχύνετο κολακεύων οὕτωσ φανερῶσ καὶ τολμηρῶσ τὸν βασιλέα ὡσ καὶ εἰπεῖν δεῖν κατ’ ἐνιαυτὸν οὐκ ἐννέα ἄρχοντασ, ἀλλ’ ἐννέα πρέσβεισ αἱρεῖσθαι πρὸσ βασιλέα, θαυμάζω δὲ ἔγωγε τῶν Ἀθηναίων πῶσ τοῦτον μὲν ἄκριτον εἰάσαν, Δημάδην δὲ δέκα ταλάντοισ ἐζημίωσαν ὅτι θεὸν εἰσηγήσατο Ἀλέξανδρον, καὶ Τιμαγόραν δ’ ἀπέκτειναν ὅτι πρεσβεύων ὡσ βασιλέα προσεκύνησεν αὐτόν. Τίμων ὁ Φλιάσιοσ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον, Ζήνωνοσ δὲ τοῦ Κιτιέωσ γνώριμον, κόλακα γενέσθαι Περσαίου τοῦ φιλοσόφου, ὅτι ἦν ἑταῖροσ Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION