Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 16

(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 16)

Πρίαμοσ δὲ παρὰ τῷ ποιητῇ καὶ ὀνειδίζει τοῖσ υἱοῖσ ἀναλίσκουσι τὰ μὴ νενομισμένα· ἀρνῶν ἠδ’ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρεσ. Φιλόχοροσ δὲ ἱστορεῖ καὶ κεκωλῦσθαι Ἀθήνησιν ἀπέκτου ἀρνὸσ μηδένα γεύεσθαι, ἐπιλιπούσησ ποτὲ τῆσ τῶν ζῴων τούτων γενέσεωσ. Ἑλλήσποντον δὲ Ὅμηροσ ἰχθυόεντα προσαγορεύων καὶ τοὺσ Φαίακασ πλωτικωτάτουσ ποιῶν καὶ ἐν τῇ Ἰθάκῃ εἰδὼσ λιμένασ πλείουσ καὶ νήσουσ προσεχεῖσ πολλάσ, ἐν αἷσ ἰχθύων ἐγίνετο πλῆθοσ καὶ ἀγρίων ὀρνίθων, καὶ εἰσ εὐδαιμονίαν δὲ καταριθμῶν τὸ τὴν θάλασσαν ἰχθῦσ παρέχειν, ὅμωσ τούτων οὐδὲν οὐδένα ποιεῖ προσφερόμενον καὶ μὴν οὐδ’ ὀπώραν παρατίθησί τινι καίπερ οὖσαν πολλὴν καὶ ἥδιστα ταύτησ μνημονεύων καὶ πάντα χρόνον παρασκευάζων ἀθάνατον· ὄγχνη γάρ, φησίν, ἐπ’ ὄγχνῃ καὶ τὰ ἑξῆσ.

ἀλλὰ μὴν οὐδὲ στεφανουμένουσ οὐδὲ μυρουμένουσ ποιεῖ ὥσπερ οὐδὲ θυμιῶντασ, ἀλλὰ πάντων τούτων ἀπολυομένουσ τοὺσ ἀνθρώπουσ εἰσ ἐλευθερίαν καὶ αὐτάρκειαν ἐξαιρεῖται τοὺσ πρώτουσ. καὶ θεοῖσ δὲ ἁπλῆν ἀποδίδωσι δίαιταν νέκταρ καὶ ἀμβροσίαν. καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ δὲ ποιεῖ τιμῶντασ αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ διαίτησ, ἀφελὼν λιβανωτὸν καὶ σμύρναν καὶ στεφάνουσ καὶ τὴν περὶ ταῦτα τρυφήν. καὶ τῆσ ἁπλῆσ δὲ ταύτησ διαίτησ οὐκ ἀπλήστωσ ἀπολαύοντασ παρίστησιν, ἀλλ’ ὡσ οἱ κράτιστοι τῶν ἰατρῶν ἀφαιρεῖ τὰσ πλησμονάσ, αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ ἐξ ἔρον ἕντο· καὶ τὴν ἐπιθυμίαν πληρώσαντεσ καὶ ἐξώρμων ἐπὶ;

μελέτην ἀθλητικὴν δίσκοισι τερπόμενοι καὶ αἰγανέαισ τῇ παιδιᾷ τὰ πρὸσ σπουδὴν ἐκμελετῶντεσ· οἱ δὲ κιθαρῳδῶν ἠκροῶντο τὰσ ἡρωικὰσ πράξεισ ἐν μέλει καὶ ῥυθμῷ ποιούντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION