Arrian, Anabasis, book 3, chapter 6

(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 6)

Ἀλέξανδροσ δὲ ἅμα τῷ ἦρι ὑποφαίνοντι ἐκ Μέμφιοσ ᾔει ἐπὶ Φοινίκησ· καὶ ἐγεφυρώθη αὐτῷ ὅ τε κατὰ Μέμφιν πόροσ τοῦ Νείλου καὶ αἱ διώρυχεσ αὐτοῦ πᾶσαι. ὡσ δὲ ἀφίκετο ἐσ Τύρον, καταλαμβάνει ἐνταῦθα ἧκον αὐτῷ ἤδη καὶ τὸ ναυτικόν. ἐν Τύρῳ δὲ αὖθισ θύει τῷ Ἡρακλεῖ καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ μουσικόν. ἐνταῦθα ἀφικνεῖται παῤ αὐτὸν ἐξ Ἀθηνῶν ἡ Πάραλοσ πρέσβεισ ἄγουσα Διόφαντον καὶ Ἀχιλλέα·

ξυνεπρέσβευον δὲ αὐτοῖσ καὶ οἱ Πάραλοι ξύμπαντεσ. καὶ οὗτοι τῶν τε ἄλλων ἔτυχον ὧν ἕνεκα ἐστάλησαν καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἀφῆκεν Ἀθηναίοισ ὅσοι ἐπὶ Γρανίκῳ Ἀθηναίων ἑάλωσαν. τὰ δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ὅτι αὐτῷ νενεωτερίσθαι ἀπήγγελτο, Ἀμφοτερὸν πέμπει βοηθεῖν Πελοποννησίων ὅσοι ἔσ τε τὸν Περσικὸν πόλεμον βέβαιοι ἦσαν καὶ Λακεδαιμονίων οὐ κατήκουον.

Φοίνιξι δὲ καὶ Κυπρίοισ προσετάχθη ἑκατὸν ναῦσ ἄλλασ πρὸσ αἷσ ἔχοντα Ἀμφοτερὸν ἔπεμπε στέλλειν ἐπὶ Πελοποννήσου. Αὐτὸσ δὲ ἤδη ἄνω ὡρμᾶτο ὡσ ἐπὶ Θάψακόν τε καὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν, ἐν Φοινίκῃ μὲν ἐπὶ τῶν φόρων τῇ ξυλλογῇ καταστήσασ Κοίρανον Βεροιαῖον, Φιλόξενον δὲ τῆσ Ἀσίασ τὰ ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου ἐκλέγειν.

τῶν ξὺν αὑτᾷ δὲ χρημάτων τὴν φυλακὴν ἀντὶ τούτων ἐπέτρεψεν Ἁρπάλῳ τῷ Μαχάτα ἄρτι ἐκ τῆσ φυγῆσ ἥκοντι. Ἅρπαλοσ γὰρ τὰ μὲν πρῶτα ἔφυγε, Φιλίππου ἔτι βασιλεύοντοσ, ὅτι πιστὸσ ἦν, καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ Λάγου ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἔφυγε καὶ Νέαρχοσ ὁ Ἀνδροτίμου καὶ Ἐριγύϊοσ ὁ Λαρίχου καὶ Λαομέδων ὁ τούτου ἀδελφόσ, ὅτι ὕποπτα ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐσ Φίλιππον, ἐπειδὴ Εὐρυδίκην γυναῖκα ἠγάγετο Φίλιπποσ, Ὀλυμπιάδα δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα ἠτίμασε.

τελευτήσαντοσ δὲ Φιλίππου κατελθόντασ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ὅσοι δἰ αὐτὸν ἔφευγον Πτολεμαῖον μὲν σωματοφύλακα κατέστησεν, Ἅρπαλον δὲ ἐπὶ τῶν χρημάτων, ὅτι αὐτῷ τὸ σῶμα ἐσ τὰ πολέμια ἀχρεῖον ἦν, Ἐριγύϊον δὲ ἱππάρχην τῶν ξυμμάχων, Λαομέδοντα δὲ τὸν τούτου ἀδελφόν, ὅτι δίγλωσσοσ ἦν ἐσ τὰ βαρβαρικὰ γράμματα, ἐπὶ τοῖσ αἰχμαλώτοισ βαρβάροισ, Νέαρχον δὲ σατραπεύειν Λυκίασ καὶ τῆσ ἐχομένησ Λυκίασ χώρασ ἔστε ἐπὶ τὸν Ταῦρον τὸ ὄροσ.

ὀλίγον δὲ πρόσθεν τῆσ μάχησ τῆσ ἐν Ἰσσῷ γενομένησ ἀναπεισθεὶσ πρὸσ Ταυρίσκου ἀνδρὸσ κακοῦ Αρπαλοσ φεύγει ξὺν Ταυρίσκῳ.

καὶ ὁ μὲν Ταυρίσκοσ παῤ Ἀλέξανδρον τὸν Ἠπειρώτην ἐσ Ιταλίαν σταλεὶσ ἐκεῖ ἐτελεύτησεν, Ἁρπάλῳ δὲ ἐν τῇ Μεγαρίδι ἡ φυγὴ ἦν. ἀλλὰ Ἀλέξανδροσ πείθει αὐτὸν κατελθεῖν πίστεισ δοὺσ οὐδέν οἱ μεῖον ἔσεσθαι ἐπὶ τῇ φυγῇ· οὐδὲ ἐγένετο ἐπανελθόντι, ἀλλὰ ἐπὶ τῶν χρημάτων αὖθισ ἐτάχθη Ἅρπαλοσ. ἐσ Λυδίαν δὲ σατράπην Μένανδρον ἐκπέμπει τῶν ἑταίρων· ἐπὶ δὲ τοῖσ ξένοισ, ὧν ἡγεῖτο Μένανδροσ, Κλέαρχοσ αὐτῷ ἐτάχθη.

ἀντὶ δὲ Ἀρίμμα σατράπην Συρίασ Ἀσκληπιόδωρον τὸν Εὐνίκου ἀπέδειξεν, ὅτι Ἀρίμμασ βλακεῦσαι ἐδόκει αὐτῷ ἐν τῇ παρασκευῇ, ἥντινα ἐτάχθη παρασκευάσαι τῇ στρατιᾷ κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἄνω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION