Lysias, Speeches, Περὶ τοῦ μὴ καταλῦσαι τὴν πάτριον πολιτείαν Αθήνησι

(리시아스, Speeches, Περὶ τοῦ μὴ καταλῦσαι τὴν πάτριον πολιτείαν Αθήνησι)

ὅτε ἐνομίζομεν, ὦ Ἀθηναῖοι, τὰσ γεγενημένασ συμφορὰσ ἱκανὰ μνημεῖα τῇ πόλει καταλελεῖφθαι, ὥστε μηδ’ ἂν τοὺσ ἐπιγιγνομένουσ ἑτέρασ πολιτείασ ἐπιθυμεῖν, τότε δὴ οὗτοι τοὺσ κακῶσ πεπονθότασ καὶ ἀμφοτέρων πεπειραμένουσ ἐξαπατῆσαι ζητοῦσι τοῖσ αὐτοῖσ ψηφίσμασιν, οἷσπερ καὶ πρότερον δὶσ ἤδη. καὶ τούτων μὲν οὐ θαυμάζω, ὑμῶν δὲ τῶν ἀκροωμένων, ὅτι πάντων ἐστὲ ἐπιλησμονέστατοι ἢ πάσχειν ἑτοιμότατοι κακῶσ ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν, οἳ τῇ μὲν τύχῃ τῶν Πειραιοῖ πραγμάτων μετέσχον, τῇ δὲ γνώμῃ τῶν ἐξ ἄστεωσ.

καίτοι τί ἔδει φεύγοντασ κατελθεῖν, εἰ χειροτονοῦντεσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ καταδουλώσεσθε; ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Ἀθηναῖοι, <οὔτε οὐσίᾳ> οὔτε γένει ἀπελαυνόμενοσ, ἀλλ’ ἀμφότερα τῶν ἀντιλεγόντων πρότεροσ ὤν, ἡγοῦμαι ταύτην μόνην σωτηρίαν εἶναι τῇ πόλει, ἅπασιν Ἀθηναίοισ τῆσ πολιτείασ μετεῖναι, ἐπεὶ καὶ ὅτε τὰ τείχη καὶ τὰσ ναῦσ καὶ τὰ χρήματα καὶ συμμάχουσ ἐκτησάμεθα, οὐχ ὅπωσ τινὰ Ἀθηναῖον ἀπώσομεν διενοούμεθα, ἀλλὰ καὶ Εὐβοεῦσιν ἐπιγαμίαν ἐποιούμεθα·

<νῦν δὲ> καὶ τοὺσ ὑπάρχοντασ πολίτασ ἀπελῶμεν; οὔκ, ἐὰν ἔμοιγε πείθησθε, οὐδὲ μετὰ τῶν τειχῶν καὶ ταῦτα ἡμῶν αὐτῶν περιαιρησόμεθα, ὁπλίτασ πολλοὺσ καὶ ἱππέασ καὶ τοξότασ, ὧν ὑμεῖσ ἀντεχόμενοι βεβαίωσ δημοκρατήσεσθε, τῶν δὲ ἐχθρῶν πλέον ἐπικρατήσετε, ὠφελιμώτεροι δὲ τοῖσ συμμάχοισ ἔσεσθε·

ἐπίστασθε γὰρ <ἐν> ταῖσ ἐφ’ ἡμῶν ὀλιγαρχίαισ γεγενημέναισ καὶ οὐ τοὺσ γῆν κεκτημένουσ ἔχοντασ τὴν πόλιν, ἀλλὰ πολλοὺσ μὲν αὐτῶν ἀποθανόντασ, πολλοὺσ δ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐκπεσόντασ, οὓσ ὁ δῆμοσ καταγαγὼν ὑμῖν μὲν τὴν ὑμετέραν ἀπέδωκεν, αὐτὸσ δὲ ταύτησ οὐκ ἐτόλμησε μετασχεῖν. ὥστ’, ἐὰν ἔμοιγε πείθησθε, οὐ τοὺσ εὐεργέτασ, καθὸ δύνασθε, τῆσ πατρίδοσ ἀποστερήσετε, οὐδὲ τοὺσ λόγουσ πιστοτέρουσ τῶν ἔργων οὐδὲ τὰ μέλλοντα τῶν γεγενημένων νομιεῖτε, ἄλλωσ τε καὶ μεμνημένοι τῶν περὶ τῆσ ὀλιγαρχίασ μαχομένων, οἳ τῷ μὲν λόγῳ τῷ δήμῳ πολεμοῦσι, τῷ δὲ ἔργῳ τῶν ὑμετέρων ἐπιθυμοῦσιν· ἅπερ κτήσονται, ὅταν ὑμᾶσ ἐρήμουσ συμμάχων λάβωσιν.

εἶτα τοιούτων ἡμῖν ὑπαρχόντων ἐρωτῶσι τίσ ἔσται σωτηρία τῇ πόλει, εἰ μὴ ποιήσομεν <ἃ> Λακεδαιμόνιοι κελεύουσιν;

ἐγὼ δὲ τούτουσ εἰπεῖν ἀξιῶ, τίσ τῷ πλήθει περιγενήσεται, εἰ ποιήσομεν ἃ ἐκεῖνοι προστάττουσιν; εἰ δὲ μή, πολὺ κάλλιον μαχομένοισ ἀποθνῄσκειν ἢ φανερῶσ ἡμῶν αὐτῶν θάνατον καταψηφίσασθαι. ἡγοῦμαι γάρ, ἐὰν μὲν πείσω, ἀμφοτέροισ κοινὸν εἶναι <τὸν> κίνδυνονὁρῶ δὲ καὶ Ἀργείουσ καὶ Μαντινέασ τὴν αὐτὴν ἔχοντασ γνώμην τὴν αὑτῶν οἰκοῦντασ, τοὺσ μὲν ὁμόρουσ ὄντασ Λακεδαιμονίοισ, τοὺσ δ’ ἐγγὺσ οἰκοῦντασ, καὶ τοὺσ μὲν οὐδὲν ἡμῶν πλείουσ, τοὺσ δὲ οὐδὲ τρισχιλίουσ ὄντασ.

ἴσασι γὰρ <ἐκεῖνοι> ὅτι, κἂν πολλάκισ εἰσ τὴν τούτων ἐμβάλλωσι, πολλάκισ αὐτοῖσ ἀπαντήσονται ὅπλα λαβόντεσ, ὥστε οὐ καλὸσ αὐτοῖσ ὁ κίνδυνοσ δοκεῖ εἶναι, ἐὰν μὲν νικήσωσι, τούτουσ <μὴ> καταδουλώσασθαί γε, ἐὰν δὲ ἡττηθῶσι, σφᾶσ αὐτοὺσ τῶν ὑπαρχόντων ἀγαθῶν ἀποστερῆσαι.

ὅσῳ δ’ ἂν ἄμεινον πράττωσι, τοσούτῳ <ἧττον> ἐπιθυμοῦσι κινδυνεύειν. εἴχομεν δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ἡμεῖσ ταύτην τὴν γνώμην, ὅτε τῶν Ἑλλήνων ἤρχομεν, καὶ ἐδοκοῦμεν καλῶσ βουλεύεσθαι περιορῶντεσ μὲν τὴν χώραν τεμνομένην, οὐ νομίζοντεσ δὲ χρῆναι περὶ αὐτῆσ διαμάχεσθαι·

ἄξιον γὰρ ἦν ὀλίγων ἀμελοῦντασ πολλῶν ἀγαθῶν φείσασθαι. νῦν δέ, ἐπεὶ ἐκείνων μὲν ἁπάντων μάχῃ ἐστερήμεθα, ἡ δὲ πατρὶσ ἡμῖν λέλειπται, ἴσμεν ὅτι ὁ κίνδυνοσ οὗτοσ μόνοσ ἔχει τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ. ἀλλὰ γὰρ χρὴ ἀναμνησθέντασ ὅτι ἤδη καὶ ἑτέροισ ἀδικουμένοισ βοηθήσαντεσ ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ πολλὰ τρόπαια τῶν πολεμίων ἐστήσαμεν, ἄνδρασ ἀγαθοὺσ περὶ τῆσ πατρίδοσ καὶ ἡμῶν αὐτῶν γίγνεσθαι, πιστεύοντασ μὲν τοῖσ θεοῖσ, ἐλπίζοντασ δὲ ἔτι τὸ δίκαιον μετὰ τῶν ἀδικουμένων ἔσεσθαι.

δεινὸν γὰρ ἂν εἰή, ὦ Ἀθηναῖοι, εἰ, ὅτε μὲν ἐφεύγομεν, ἐμαχόμεθα Λακεδαιμονίοισ, ἵνα κατέλθωμεν, κατελθόντεσ δὲ φευξόμεθα, ἵνα μὴ μαχώμεθα.

οὐκ οὖν αἰσχρὸν εἰ εἰσ τοῦτο κακίασ ἥξομεν, ὥστε οἱ μὲν πρόγονοι καὶ ὑπὲρ τῆσ τῶν ἄλλων ἐλευθερίασ διεκινδύνευον, ὑμεῖσ δὲ οὐδὲ ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ αὐτῶν τολμᾶτε πολεμεῖν;

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION