Lysias, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου ἀστρατείας 14:

χρὴ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσπερ οὗτοσ ἀμελήσασ τῆσ πόλεωσ τὴν αὑτοῦ σωτηρίαν ἐσκέψατο, οὕτωσ ὑμᾶσ ἀμελήσαντασ τούτου τῇ πόλει τὰ βέλτιστα ψηφίσασθαι, ἄλλωσ τε καὶ ὁρ́κουσ ὀμωμοκότασ καὶ περὶ Ἀλκιβιάδου μέλλοντασ ψηφίσασθαι, ὃσ ἐὰν ὑμᾶσ ἐξαπατήσῃ, καταγελῶν τῆσ πόλεωσ ἄπεισιν· οὐ γὰρ δὴ χάριν γε ὑμῖν ἀποδώσει τῇ ψήφῳ κρύβδην εὖ παθών, ὃσ τῶν φίλων τοὺσ φανερῶσ αὐτὸν εὖ ποιήσαντασ κακῶσ ποιεῖ.