- ὡσ κιννάμωμον καὶ ἀσπάλαθοσ ἀρωμάτων δέδωκα ὀσμὴν καὶ ὡσ σμύρνα ἐκλεκτὴ διέδωκα εὐωδίαν, ὡσ χαλβάνη καὶ ὄνυξ καὶ στακτὴ καὶ ὡσ λιβάνου ἀτμὶσ ἐν σκηνῇ. (Septuagint, Liber Sirach 24:15)
(70인역 성경, Liber Sirach 24:15)
- καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
- αὐταὶ ποιμαίνοντα μεσημβρινὰ μῆλά σε Μοῦσαι ἔδρακον ἐν κραναοῖσ οὔρεσιν, Ἡσίοδε, καί σοι καλλιπέτηλον, ἐρυσσάμεναι περὶ πᾶσαι, ὤρεξαν δάφνασ ἱερὸν ἀκρεμόνα, δῶκαν δὲ κράνασ Ἑλικωνίδοσ ἔνθεον ὕδωρ, τὸ πτανοῦ πώλου πρόσθεν ἔκοψεν ὄνυξ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 641)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 641)
- τρηχὺσ ὄνυξ ὑπ’ Ἔρωτοσ ἀνέτραφεσ Ἡλιοδώρασ· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 1571)
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1571)
- κατὰ δὲ θάτερον ἄλλοι προσήρτηντο λίθοι δώδεκα, κατὰ τρεῖσ εἰσ τέσσαρα μέρη διῃρημένοι, σάρδιον τόπαζοσ σμάραγδοσ, ἄνθραξ ἰάσπισ σάπφειροσ, ἀχάτησ ἀμέθυστοσ λιγύριον, ὄνυξ βήρυλλοσ χρυσόλιθοσ, ὧν ἐφ’ ἑκάστου πάλιν εἷσ τῶν ἐπωνύμων ἐγέγραπτο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 266:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 266:1)
