Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τρομέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τρομέω

Structure: τρομέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: tro/mos

Sense

  1. to tremble, quake, quiver, to fear
  2. to tremble before or at, to stand in awe of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρομῶ τρομεῖς τρομεῖ
Dual τρομεῖτον τρομεῖτον
Plural τρομοῦμεν τρομεῖτε τρομοῦσιν*
SubjunctiveSingular τρομῶ τρομῇς τρομῇ
Dual τρομῆτον τρομῆτον
Plural τρομῶμεν τρομῆτε τρομῶσιν*
OptativeSingular τρομοῖμι τρομοῖς τρομοῖ
Dual τρομοῖτον τρομοίτην
Plural τρομοῖμεν τρομοῖτε τρομοῖεν
ImperativeSingular τρόμει τρομείτω
Dual τρομεῖτον τρομείτων
Plural τρομεῖτε τρομούντων, τρομείτωσαν
Infinitive τρομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
τρομων τρομουντος τρομουσα τρομουσης τρομουν τρομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρομοῦμαι τρομεῖ, τρομῇ τρομεῖται
Dual τρομεῖσθον τρομεῖσθον
Plural τρομούμεθα τρομεῖσθε τρομοῦνται
SubjunctiveSingular τρομῶμαι τρομῇ τρομῆται
Dual τρομῆσθον τρομῆσθον
Plural τρομώμεθα τρομῆσθε τρομῶνται
OptativeSingular τρομοίμην τρομοῖο τρομοῖτο
Dual τρομοῖσθον τρομοίσθην
Plural τρομοίμεθα τρομοῖσθε τρομοῖντο
ImperativeSingular τρομοῦ τρομείσθω
Dual τρομεῖσθον τρομείσθων
Plural τρομεῖσθε τρομείσθων, τρομείσθωσαν
Infinitive τρομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρομουμενος τρομουμενου τρομουμενη τρομουμενης τρομουμενον τρομουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτρόμουν ἐτρόμεις ἐτρόμειν*
Dual ἐτρομεῖτον ἐτρομείτην
Plural ἐτρομοῦμεν ἐτρομεῖτε ἐτρόμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτρομούμην ἐτρομοῦ ἐτρομεῖτο
Dual ἐτρομεῖσθον ἐτρομείσθην
Plural ἐτρομούμεθα ἐτρομεῖσθε ἐτρομοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σύ τ’, ὦ γύναι μοι, σύλλογον ψυχῆσ λαβὲ τρόμου τε παῦσαι, καὶ μέθεσθ’ ἐμῶν πέπλων· (Euripides, Heracles, episode, anapests 5:28)
  • τί δ’ οὖν, ὦ Ζεῦ, ὠχρίακασ ἡμῖν καὶ συγκροτεῖσ τοὺσ ὀδόντασ ὑπὸ τοῦ τρόμου; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 45:6)
  • τοῦτο τὸ θέαμα Ῥωμαίων ὑπὲρ ἅπαντα τἆλλα δεινὰ τὰσ ψυχὰσ κατέκλασε καί παρέλυσεν, οὐ θυμοῦ πρὸσ ἄμυναν, ὥσπερ ἦν εἰκόσ, ἀλλὰ φρίκησ καί τρόμου πᾶσιν ἐγγενομένου. (Plutarch, chapter 26 4:2)
  • καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρωσ εἰσ ὑμᾶσ ἐστὶν ἀναμιμνησκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡσ μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν. (PROS KORINQIOUS B, chapter 7 16:1)

Synonyms

  1. to tremble

  2. to tremble before or at

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION