뜻

1. 강도, 도적, 노상 강도, 약탈자, 도둑

1. one who digs through the wall, a housebreaker, burglar, robber

예문

• ἥκιστ, ἀλλά με τοιχωρύχος τις διέβαλ. (Aristophanes, Plutus, Prologue 4:29)

  (아리스토파네스, Plutus, Prologue 4:29)

유사 형태

• τοιχωρύχε (5)
• τοιχωρύχοι (4)
• τοιχωρυχεῖν (4)
• τοιχωρύχους (4)
• τοιχωρυχεῖ (2)
• τοιχωρύχοις (2)
• τοιχωρυχοῦσι (2)
• τοιχωρύχος (1)
• τοιχωρύχων (1)
• τοιχωρύχον (1)
• τοιχωρυχίας (1)
• τοιχωρυχοῦσιν (1)
• τοιχωρύχου (1)
• τοιχωρυχῶν (1)
• τοιχωρυχίᾳ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.