τιάρα
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
τιάρα
Structure:
τιαρ
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ μὲν γὰρ ἔτυχε τότε συρίζων πρὸσ τὸ ποίμνιον, καταπτάμενοσ δὲ ὄπισθεν αὐτοῦ ὁ Ζεὺσ κούφωσ μάλα τοῖσ ὄνυξι περιβαλὼν καὶ τῷ στόματι τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τιάραν ἔχων ἀνέφερε τὸν παῖδα τεταραγμένον καὶ τῷ τραχήλῳ ἀπεστραμμένῳ εἰσ αὐτὸν ἀποβλέποντα. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:4)
- ἀλλ’ ὁ Ἄττησ γε, ὦ Ζεῦ, καὶ ὁ Κορύβασ καὶ ὁ Σαβάζιοσ, πόθεν ἡμῖν ἐπεισεκυκλήθησαν οὗτοι, ἢ ὁ Μίθρησ ἐκεῖνοσ, ὁ Μῆδοσ, ὁ τὸν κάνδυν καὶ τὴν τιάραν, οὐδὲ ἑλληνίζων τῇ φωνῇ, ὥστε οὐδ’ ἢν προπίῃ τισ ξυνίησι ; (Lucian, Deorum concilium, (no name) 9:2)
- ἐγὼ δὲ γελάσομαι τότε γνωρίσασ αὐτῶν ἕκαστον γυμνὸν ἐν τῷ σκαφιδίῳ μήτε τὴν πορφυρίδα μήτε τιάραν ἢ κλίνην χρυσῆν κομίζοντασ. (Lucian, Contemplantes, (no name) 14:10)
- τὸν μὲν γὰρ λαβοῦσα, εἰ τύχοι, βασιλικῶσ διεσκεύασεν, τιάραν τε ἐπιθεῖσα καὶ δορυφόρουσ παραδοῦσα καὶ τὴν κεφαλὴν στέψασα τῷ διαδήματι, τῷ δὲ οἰκέτου σχῆμα περιέθηκεν· (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:2)
- Ἀλλὰ τῆσ μὲν τιμῆσ, ὦ βασιλεῦ, χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψασ εἰσ τὸ Περσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰσ τοὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴν οὖσαν καὶ τὸ διάδημα· (Lucian, 51:3)