- Δεινάρχοισ δ’ ἐνετύχομεν τέτταρσιν· (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 1 2:3)
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 1 2:3)
- ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆσ πωσ γίνεσθαι, τὸν πρεσβύτερον πρότερον καὶ μετὰ τοῦτον ὅστισ καὶ τῇ ἡλικίᾳ μετ̓ αὐτόν, ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶσ, μηδὲ ζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντασ τρεῖσ ἔτι λοιποὺσ ἔχοντα, μόγισ ὁρῶντα, οἰκέταισ τέτταρσιν ἐπικεκυφότα, κορύζησ μὲν τὴν ῥῖνα, λήμησ δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ μεστὸν ὄντα, οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα, ἔμψυχόν τινα τάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον, ἀποθνήσκειν δὲ καλλίστουσ καὶ ἐρρωμενεστάτουσ νεανίσκουσ· (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:2)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 3:2)
- ὀκτὼ τραγῳδίασ ἐν τέτταρσιν ἡμέραισ διαγωνίσασθαι μικρὸν ἔμπροσθεν τῆσ τελευτῆσ. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 3 9:1)
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 3 9:1)
- ἐγένετο δὲ ἡ ναυμαχία ἐπὶ ἄρχοντοσ Καλλίου, τῆσ Περικλέουσ τελευτῆσ ὕστερον ἔτεσιν εἴκοσι καὶ τέτταρσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 58 3:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 58 3:2)
- καὶ Γάλλοσ ἦν ἐν τούτοισ, τέτταρσιν ἐναντίοισ διαπεπαρμένοσ τοξεύμασιν. (Plutarch, Antony, chapter 43 1:2)
(플루타르코스, Antony, chapter 43 1:2)
