Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνωμότης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: συνωμότης συνωμότου

Structure: συνωμοτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: suno/mnumi

Sense

  1. a fellow-conspirator, confederate

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative συνωμότης συνωμότᾱ συνωμόται
Genitive συνωμότου συνωμόταιν συνωμοτῶν
Dative συνωμότῃ συνωμόταιν συνωμόταις
Accusative συνωμότην συνωμότᾱ συνωμότᾱς
Vocative συνωμότα συνωμότᾱ συνωμόται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ ὡσ ἂν καὶ τἆλλα οὐ κάρτα φρενήρησ τισ ὤν, ἀλλ’ ἐν κολακείᾳ δεσποτικῇ τεθραμμένοσ, οὕτωσ ἐξεκαύθη καὶ συνεταράχθη πρὸσ τῆσ παραδόξου ταύτησ διαβολῆσ, ὥστε μηδὲν τῶν εἰκότων λογισάμενοσ, μηδ’ ὅτι ἀντίτεχνοσ ἦν ὁ διαβάλλων μηδ’ ὅτι μικρότεροσ ἢ κατὰ τηλικαύτην προδοσίαν ζωγράφοσ, καὶ ταῦτα εὖ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τῶν ὁμοτέχνων, τετιμημένοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ παράπαν εἰ ἐξέπλευσεν Ἀπελλῆσ ἐσ Τύρον ἐξετάσασ, εὐθὺσ ἐξεμήνιεν καὶ βοῆσ ἐνεπίμπλα τὰ βασίλεια τὸν ἀχάριστον κεκραγὼσ καὶ τὸν ἐπίβουλον καὶ συνωμότην. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
  • ἐπὶ δύο ἡμέρασ ἢ τρεῖσ γιγνομένησ τῆσ χειροτονίασ ἐξῆλθον οὐδ̓ ἔμελλον παρατυχὼν τοῖσ γεγονόσιν οὐδένα ἔχειν χρεώστην οὐδὲ συνωμότην οὐδὲ ἐμοὶ χάριν ὀφείλοντα τοῦ πράγματοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 21:2)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION