Sense

1. a being with, social intercourse, society, conversation, communion, communion with, by long intercourse with, intercourse with
2. intercourse with a teacher, attendance on his lectures
3. cohabitation
4. a society, company, party

Examples

• ἡ γὰρ ἀηδὴσ ἀπέχθεια καὶ αἱ κοιναὶ συνουσίαι τεχνικώτερον σύγκεινται μᾶλλον ἤ ἀφελέστερον, καὶ ἔτι τὸ πολλῶν μοι καὶ δυσκόλων συμπιπτόντων οὐχ ἡγούμην δεῖν κατοκνῆσαι δι’ ὑμῶν πειρᾶσθαι τυγχάνειν τῶν δικαίων. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 11 2:2)
• ἀδικία δὲ ἀνδρὸσ αἱ θύραζε συνουσίαι γιγνόμεναι. (Aristotle, Economics, Book 1 20:4)
• οὕτωσ ἕπονται παρανόμοισ τραπέζαισ συνουσίαι ἀκρατεῖσ, ἀφροδισίοισ αἰσχροῖσ ἀκροάσεισ ἄμουσοι, μέλεσι καὶ ἀκούσμασιν ἀναισχύντοισ θέατρα ἔκφυλα, θεάμασιν ἀνημέροισ ἀπάθεια πρὸσ ἀνθρώπουσ καὶ ὠμότησ. (Plutarch, De esu carnium II, section 2 6:1)
• οὕτω δὲ καὶ αἱ τοιαίδε συνουσίαι, ἐὰν μὲν λάβωνται ἀνδρῶν οἱοῖ́περ ἡμῶν οἱ πολλοί φασιν εἶναι, οὐδὲν δέονται ἀλλοτρίασ φωνῆσ οὐδὲ ποιητῶν, οὓσ οὔτε ἀνερέσθαι οἱο͂́ν τ’ ἐστὶν περὶ ὧν λέγουσιν, ἐπαγόμενοί τε αὐτοὺσ οἱ πολλοὶ ἐν τοῖσ λόγοισ οἱ μὲν ταῦτά φασιν τὸν ποιητὴν νοεῖν, οἱ δ’ ἕτερα, περὶ πράγματοσ διαλεγόμενοι ὃ ἀδυνατοῦσι ἐξελέγξαι· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 316:1)
• συνουσίαι δὲ ἦσαν αὐτῶν λάθρα καὶ κῶμοι νυκτερινοί, τήν τε ὁμόνοιαν ἡ παρατήρησισ ἐπέτεινεν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 803:1)

Similar forms

• συνουσίας (159)
• συνουσίαν (113)
• συνουσίαις (43)
• συνουσίᾳ (40)
• συνουσία (27)
• συνοῦσιν (16)
• συνοῦσι (14)
• συνουσιῶν (13)
• συνοῦσαν (12)
• συνοῦσα (8)
• συνούσας (7)
• συνουσίαι (6)
• συνούσης (5)
• συνοῦσαι (2)
• συνουσίην (2)
• συνούσῃ (1)
• συνουσίῃσι (1)
• συνουσιάζων (1)
• συνουσίαζε (1)
• συνοῦσίν (1)
• συνουσίης (1)
• συνουσίαζεν (1)
• συνουσιάσῃ (1)
• συνοῦσάν (1)
• συνουσιάζει (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.