Sense

1. living with her
2. a body of people living together, a settlement, community
3. a house in which several families live, a house divided into flats
4. a back-room, outhouse

Similar forms

• συνοικεῖν (79)
• συνοίκους (42)
• συνοικοῦσαν (30)
• σύνοικον (28)
• συνοικῆσαι (26)
• συνοικῶν (20)
• συνοικίσαι (20)
• συνοικίζειν (18)
• σύνοικος (18)
• συνοικεῖ (17)
• συνοικισμὸν (16)
• συνοικίαν (15)
• σύνοικοι (14)
• συνοικισμοῦ (12)
• συνοικίσας (11)
• συνοικειοῦν (11)
• συνοικοῦντα (11)
• συνοικίας (10)
• συνοικοῦσα (10)
• συνοικέειν (8)
• συνοίκεε (8)
• συνοίκων (8)
• συνοικήσας (7)
• συνοικεῖται (7)
• συνοικήσει (6)
• συνοικήσασα (6)
• συνοικοῦσιν (6)
• συνοικήσειν (6)
• συνοικίᾳ (5)
• συνοικήσων (5)
• συνοικία (5)
• συνοικεῖς (4)
• συνοικῇ (4)
• συνοίκησιν (4)
• συνοικήσῃ (4)
• συνοικούσας (4)
• συνοικούσης (4)
• συνοικειῶν (4)
• συνοικιῶν (3)
• σύνοικα (3)
• συνοικήσεις (3)
• συνοικοῦσαι (3)
• συνοικιεῖν (3)
• συνοικίζων (3)
• συνοίκοις (2)
• συνοικισμὸς (2)
• συνοικοῦς (2)
• συνοικέει (2)
• συνοικίσῃ (2)
• συνοικισμῷ (2)
• συνοικισμόν (2)
• συνοικοῦσάν (2)
• συνοικῆσαί (2)
• σύνοικός (2)
• συνοικουσῶν (2)
• συνοικίαις (1)
• συνοικουρῇ (1)
• συνοικούσῃ (1)
• σ[υνοικεῖν (1)
• συνοικέουσα (1)
• συνοικιστήν (1)
• συνοικοῖ (1)
• συνοικοῦντ (1)
• συνοικέῃ (1)
• συνοικείτω (1)
• συνοικήσωσι (1)
• συνοικέων (1)
• συνοικησάσῃ (1)
• συνοικήσι (1)
• συνοικίαι (1)
• συνοικιῶ (1)
• συνοικοίη (1)
• συνοικοῦντι (1)
• συνοικῶνται (1)
• συνοίκεον (1)
• συνοικήσεως (1)
• συνοίκιά (1)
• συνοίκου (1)
• συνοικῶ (1)
• συνοικέεις (1)
• συνοίκημα (1)
• συνοικίζει (1)
• συνοικειοῖ (1)
• συνοικέͅται (1)
• συνοικήσασά (1)
• συνοικήσητε (1)
• συνοικίσειν (1)
• συνοικιστήρ (1)
• σύνοικοί (1)
• συνοικήσετε (1)
• συνοικητῆρα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.