Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συννοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συννοέω συννοήσω

Structure: συν (Prefix) + νοέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to meditate or reflect upon
  2. to perceive by thinking, comprehend, understand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννόω συννόεις συννόει
Dual συννόειτον συννόειτον
Plural συννόουμεν συννόειτε συννόουσιν*
SubjunctiveSingular συννόω συννόῃς συννόῃ
Dual συννόητον συννόητον
Plural συννόωμεν συννόητε συννόωσιν*
OptativeSingular συννόοιμι συννόοις συννόοι
Dual συννόοιτον συννοοίτην
Plural συννόοιμεν συννόοιτε συννόοιεν
ImperativeSingular συννο͂ει συννοεῖτω
Dual συννόειτον συννοεῖτων
Plural συννόειτε συννοοῦντων, συννοεῖτωσαν
Infinitive συννόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοων συννοουντος συννοουσα συννοουσης συννοουν συννοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννόουμαι συννόει, συννόῃ συννόειται
Dual συννόεισθον συννόεισθον
Plural συννοοῦμεθα συννόεισθε συννόουνται
SubjunctiveSingular συννόωμαι συννόῃ συννόηται
Dual συννόησθον συννόησθον
Plural συννοώμεθα συννόησθε συννόωνται
OptativeSingular συννοοίμην συννόοιο συννόοιτο
Dual συννόοισθον συννοοίσθην
Plural συννοοίμεθα συννόοισθε συννόοιντο
ImperativeSingular συννόου συννοεῖσθω
Dual συννόεισθον συννοεῖσθων
Plural συννόεισθε συννοεῖσθων, συννοεῖσθωσαν
Infinitive συννόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοουμενος συννοουμενου συννοουμενη συννοουμενης συννοουμενον συννοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννοήσω συννοήσεις συννοήσει
Dual συννοήσετον συννοήσετον
Plural συννοήσομεν συννοήσετε συννοήσουσιν*
OptativeSingular συννοήσοιμι συννοήσοις συννοήσοι
Dual συννοήσοιτον συννοησοίτην
Plural συννοήσοιμεν συννοήσοιτε συννοήσοιεν
Infinitive συννοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοησων συννοησοντος συννοησουσα συννοησουσης συννοησον συννοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννοήσομαι συννοήσει, συννοήσῃ συννοήσεται
Dual συννοήσεσθον συννοήσεσθον
Plural συννοησόμεθα συννοήσεσθε συννοήσονται
OptativeSingular συννοησοίμην συννοήσοιο συννοήσοιτο
Dual συννοήσοισθον συννοησοίσθην
Plural συννοησοίμεθα συννοήσοισθε συννοήσοιντο
Infinitive συννοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοησομενος συννοησομενου συννοησομενη συννοησομενης συννοησομενον συννοησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνενο͂ουν συνενο͂εις συνενο͂ειν*
Dual συνενόειτον συνενοεῖτην
Plural συνενόουμεν συνενόειτε συνενο͂ουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνενοοῦμην συνενόου συνενόειτο
Dual συνενόεισθον συνενοεῖσθην
Plural συνενοοῦμεθα συνενόεισθε συνενόουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γέρων δὲ εἴ τίσ τι συννοεῖ τῶν παρ’ ὑμῖν, πρὸσ ἄρχοντά τε καὶ πρὸσ ἡλικιώτην μηδενὸσ ἐναντίον νέου ποιεῖσθαι τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ. (Plato, Laws, book 1 63:1)

Synonyms

  1. to meditate or reflect upon

  2. to perceive by thinking

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION