Sense

1. speaking with, of the same tenor with
2. one who speaks with, an advocate
3. public advocates
4. private advocates, counsel

Examples

• σὺ δ’ οἰεί συνήγορον κοινὸν καὶ μάρτυρα ἔσεσθαί σοι τὸν Ἀττικὸν καὶ Καλλῖνον τοὺσ βιβλιογράφουσ; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 24:2)
• τοῦτον ἐπείσθην ὑπὸ Δημοσθένουσ γεγράφθαι τὸν λόγον, ὅτι τὰσ δωρεὰσ ἔγραψεν αὐτῷ Δημοσθένησ, ὡσ Δείναρχοσ ἐν τῷ κατὰ Δημοσθένουσ λόγῳ δεδήλωκε, καὶ ὅτι ἐπὶ τέλει τοῦ λόγου ὁ Δίφιλοσ Δημοσθένην παρακαλεῖ συνήγορον. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 5:2)
• οὐκοῦν συνήγορον ἀναβιβασάσθω τῶν κοινῶν τούτων τινά· (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 15:8)
• πρὸσ θεῶν, ἢν λέγῃ ταῦτα ἡ γλῶττα, ἰδίαν αὐτὴ φωνὴν λαβοῦσα καὶ τὸν πώγωνα συνήγορον ἐπικαλεσαμένη, τί ἂν ἀποκρίναιο αὐτῇ ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 23:1)
• συνήγορον, ὦ Μῶμε, εἴ πωσ δυνηθείημεν, αὐτῷ παρασχεῖν ἄλλον τῶν δεινῶν τούτων, ἐροῦντα κατ’ ἀξίαν ἅπερ ἂν ἐκεῖνοσ ἐνθυμηθεὶσ ὑποβάλῃ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 29:1)

Similar forms

• συνηγόρους (16)
• συνήγορον (14)
• συνηγορεῖν (14)
• συνηγορίας (13)
• συνηγορίαν (13)
• συνηγορῶν (12)
• συνήγορος (8)
• συνηγορεῖ (8)
• Συνηγορία (7)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνηγόρευον (5)
• συνηγορίαις (5)
• συνηγόρων (5)
• συνηγοροῦσιν (4)
• συνηγόρουν (4)
• συνηγορῆσαι (3)
• συνηγόρου (3)
• συνηγόρει (2)
• συνηγόρευες (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήγορόν (2)
• συνηγορήσων (2)
• συνήγοροι (2)
• συνηγόρασαν (1)
• συνηγόρησεν (1)
• συνηγοριῶν (1)
• συνηγόραζε (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνηγόρευε (1)
• σ[υνηγόροισ] (1)
• συνηγορήσας (1)
• συνηγορικὸν (1)
• συνηγόρασται (1)
• συνηγορεῖς (1)
• συνηγοροῦσαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.