Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνήγορος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συνήγορος συνήγορον

Structure: συνηγορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)gora/

Sense

  1. speaking with, of the same tenor with
  2. one who speaks with, an advocate
  3. public advocates
  4. private advocates, counsel

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative συνήγορος συνήγορον
Genitive συνηγόρου συνηγόρου
Dative συνηγόρῳ συνηγόρῳ
Accusative συνήγορον συνήγορον
Vocative συνήγορε συνήγορον
DualN/A/V συνηγόρω συνηγόρω
G/D συνηγόροιν συνηγόροιν
PluralNominative συνήγοροι συνήγορα
Genitive συνηγόρων συνηγόρων
Dative συνηγόροις συνηγόροις
Accusative συνηγόρους συνήγορα
Vocative συνήγοροι συνήγορα
Positive Comparative Superlative
Adjective συνήγορος συνηγόρου συνηγορότερος συνηγοροτέρου συνηγορότατος συνηγοροτάτου
Adverb συνηγόρως συνηγορότερον συνηγορότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Ἀριστόμαχοσ ἐπιστάτησ γενόμενοσ τῆσ Ἀκαδημείασ, ὅτι σκαφεῖον ἐκ τῆσ παλαίστρασ μετενεγκὼν εἰσ τὸν κῆπον τὸν αὑτοῦ πλησίον ὄντα ἐχρῆτο καὶ ἐφη [οὐ μέντοι] ἡμᾶσ ὁ δῆμ[οσ ἐν τῷ] μετὰ ταῦτα χρ[όνῳ] οὐκ εἰά προσ[ιέναι] αὑτῷ οὐδὲ δια[λέγε]σθαι, ἀλλὰ καὶ συ[μβούλοισ ἐχ]ρῆτο καὶ σ[υνηγόροισ] [ τοῦ δ]ὲ ἐπιόν[τοσ][ἐ]πὶ τὴν δι[οίκησιν τῶ]ν αὑτοῦ ἅπασαν [ταμ]ίαν ἐχειροτόνησ[εν, ὑπ]ολαμβάνων χάριν αὐτῷ παρ’ ἡμῶν ὀφείλεσθαι, ὅπερ δίκαιον ἦν. (Hyperides, Speeches, 6:11)

Synonyms

  1. speaking with

  2. public advocates

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION