Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπικουφίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπικουφίζω συνεπικουφίσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπι (Prefix) + κουφίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lighten at the same time
  2. to help in relieving

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικουφίζω συνεπικουφίζεις συνεπικουφίζει
Dual συνεπικουφίζετον συνεπικουφίζετον
Plural συνεπικουφίζομεν συνεπικουφίζετε συνεπικουφίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπικουφίζω συνεπικουφίζῃς συνεπικουφίζῃ
Dual συνεπικουφίζητον συνεπικουφίζητον
Plural συνεπικουφίζωμεν συνεπικουφίζητε συνεπικουφίζωσιν*
OptativeSingular συνεπικουφίζοιμι συνεπικουφίζοις συνεπικουφίζοι
Dual συνεπικουφίζοιτον συνεπικουφιζοίτην
Plural συνεπικουφίζοιμεν συνεπικουφίζοιτε συνεπικουφίζοιεν
ImperativeSingular συνεπικούφιζε συνεπικουφιζέτω
Dual συνεπικουφίζετον συνεπικουφιζέτων
Plural συνεπικουφίζετε συνεπικουφιζόντων, συνεπικουφιζέτωσαν
Infinitive συνεπικουφίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικουφιζων συνεπικουφιζοντος συνεπικουφιζουσα συνεπικουφιζουσης συνεπικουφιζον συνεπικουφιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικουφίζομαι συνεπικουφίζει, συνεπικουφίζῃ συνεπικουφίζεται
Dual συνεπικουφίζεσθον συνεπικουφίζεσθον
Plural συνεπικουφιζόμεθα συνεπικουφίζεσθε συνεπικουφίζονται
SubjunctiveSingular συνεπικουφίζωμαι συνεπικουφίζῃ συνεπικουφίζηται
Dual συνεπικουφίζησθον συνεπικουφίζησθον
Plural συνεπικουφιζώμεθα συνεπικουφίζησθε συνεπικουφίζωνται
OptativeSingular συνεπικουφιζοίμην συνεπικουφίζοιο συνεπικουφίζοιτο
Dual συνεπικουφίζοισθον συνεπικουφιζοίσθην
Plural συνεπικουφιζοίμεθα συνεπικουφίζοισθε συνεπικουφίζοιντο
ImperativeSingular συνεπικουφίζου συνεπικουφιζέσθω
Dual συνεπικουφίζεσθον συνεπικουφιζέσθων
Plural συνεπικουφίζεσθε συνεπικουφιζέσθων, συνεπικουφιζέσθωσαν
Infinitive συνεπικουφίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικουφιζομενος συνεπικουφιζομενου συνεπικουφιζομενη συνεπικουφιζομενης συνεπικουφιζομενον συνεπικουφιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικουφίσω συνεπικουφίσεις συνεπικουφίσει
Dual συνεπικουφίσετον συνεπικουφίσετον
Plural συνεπικουφίσομεν συνεπικουφίσετε συνεπικουφίσουσιν*
OptativeSingular συνεπικουφίσοιμι συνεπικουφίσοις συνεπικουφίσοι
Dual συνεπικουφίσοιτον συνεπικουφισοίτην
Plural συνεπικουφίσοιμεν συνεπικουφίσοιτε συνεπικουφίσοιεν
Infinitive συνεπικουφίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικουφισων συνεπικουφισοντος συνεπικουφισουσα συνεπικουφισουσης συνεπικουφισον συνεπικουφισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικουφίσομαι συνεπικουφίσει, συνεπικουφίσῃ συνεπικουφίσεται
Dual συνεπικουφίσεσθον συνεπικουφίσεσθον
Plural συνεπικουφισόμεθα συνεπικουφίσεσθε συνεπικουφίσονται
OptativeSingular συνεπικουφισοίμην συνεπικουφίσοιο συνεπικουφίσοιτο
Dual συνεπικουφίσοισθον συνεπικουφισοίσθην
Plural συνεπικουφισοίμεθα συνεπικουφίσοισθε συνεπικουφίσοιντο
Infinitive συνεπικουφίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικουφισομενος συνεπικουφισομενου συνεπικουφισομενη συνεπικουφισομενης συνεπικουφισομενον συνεπικουφισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεκούφιζον συνεπεκούφιζες συνεπεκούφιζεν*
Dual συνεπεκουφίζετον συνεπεκουφιζέτην
Plural συνεπεκουφίζομεν συνεπεκουφίζετε συνεπεκούφιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεκουφιζόμην συνεπεκουφίζου συνεπεκουφίζετο
Dual συνεπεκουφίζεσθον συνεπεκουφιζέσθην
Plural συνεπεκουφιζόμεθα συνεπεκουφίζεσθε συνεπεκουφίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ ἧκεν ὁ Τηρίβαζοσ, ἧκε δὲ καὶ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ τοὺσ Καδουσίουσ ἄγοντεσ, ἐγένοντο δὲ σπονδαὶ πρὸσ ἀμφοτέρουσ καὶ εἰρήνη, μέγασ ὢν ὁ Τηρίβαζοσ ἤδη καὶ λαμπρὸσ ἀνεζεύγνυε μετὰ τοῦ βασιλέωσ, ἐπιδεικνυμένου πᾶσαν τήν δειλίαν καὶ τήν μαλακίαν οὐ τρυφῆσ καὶ πολυτελείασ, ὥσπερ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ἔκγονον οὖσαν, ἀλλὰ μοχθηρᾶσ φύσεωσ καὶ ἀγεννοῦσ καὶ δόξαισ πονηραῖσ ἑπομένησ, οὔτε γὰρ χρυσὸσ οὔτε κάνδυσ οὔτε ὁ τῶν μυρίων καὶ δισχιλίων ταλάντων περικείμενοσ ἀεὶ τῷ βασιλέωσ σώματι κόσμοσ ἐκεῖνον ἀπεκώλυε πονεῖν καὶ ταλαιπωρεῖν, ὥσπερ οἱ τυχόντεσ, ἀλλὰ τήν τε φαρέτραν ἐνημμένοσ καὶ τήν πέλτην φέρων αὐτὸσ ἐβάδιζε πρῶτοσ ὁδοὺσ ὀρεινὰσ καὶ προσάντεισ, ἀπολιπὼν τὸν ἵππον, ὥστε τοὺσ ἄλλουσ πτεροῦσθαι καὶ συνεπικουφίζεσθαι τήν ἐκείνου προθυμίαν καὶ ῥώμην ὁρῶντασ· (Plutarch, Artaxerxes, chapter 24 5:1)

Synonyms

  1. to lighten at the same time

  2. to help in relieving

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION