Hellas Alive Dictionary - συναιτιος

Ancient Greek-English Dictionary

συναίτιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναίτιος συναίτιον

Structure: συναιτι (Stem) + ος (Ending)

being the cause of, jointly with, helping, towards, to share in the guilt of, with
being joint-cause of, accessory to, contributing to, accomplice in

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	συναίτιος συναιτίου	συναιτιότερος συναιτιοτέρου	συναιτιότατος συναιτιοτάτου
Adverb	συναιτίως	συναιτιότερον	συναιτιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

τὸ δ’ ἐν τῇ περὶ τοὺσ δακτύλουσ καταπλοκῇ τοῦ νεύρου καὶ τοῦ δέρματοσ ὀστοῦ τε, συμμειχθὲν ἐκ τριῶν, ἀποξηρανθὲν ἓν κοινὸν συμπάντων σκληρὸν γέγονεν δέρμα, τοῖσ μὲν συναιτίοισ τούτοισ δημιουργηθέν, τῇ δὲ αἰτιωτάτῃ διανοίᾳ τῶν ἔπειτα ἐσομένων ἕνεκα εἰργασμένον. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 385:1)
πατρόσ τε οὖν σωτηρίαν ἐγνωκὼσ οὐδ’ ἐλπισθεῖσαν καὶ τοιούτουσ ὑμᾶσ ὁρῶν περὶ τὸν ἀδελφὸν οὐδ’ ὧν εἰσ ἐμὲ δοκεῖτε ἁμαρτεῖν ἔτι μνημονεύω, παύσομαι δὲ τῆσ ἐπ’ αὐτοῖσ μισοπονηρίασ καὶ ὡσ συναιτίοισ τῶν τῷ θεῷ βεβουλευμένων εἰσ τὰ παρόντα χάριν ἔχειν ὁμολογῶ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 199:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기