Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥητορικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥητορικός

Structure: ῥητορικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: r(h/twr

Sense

  1. concerning public speaking or oration, rhetorical

Examples

  • καὶ ὁ Δημόκριτοσ ἀλλ’ ἵνα κἀγώ, φησίν, μνημονεύσω τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτοροσ Διονυσίου Χαλκοῦσ δὲ προσηγορεύθη διὰ τὸ συμβουλεῦσαι Ἀθηναίοισ χαλκῷ νομίσματι χρήσασθαι , καὶ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέγραψε Καλλίμαχοσ ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ λέξω τι καὶ αὐτὸσ ἐκ τῶν Ἐλεγείων σὺ δέ, ὦ Θεόδωρε τοῦτο γάρ σου τὸ κύριον ὄνομα, δέχου τήνδε προπινομένην τὴν ἀπ’ ἐμοῦ ποίησιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 91)
  • Ἀσπασία μέντοι ἡ σοφὴ τοῦ Σωκράτουσ διδάσκαλοσ τῶν ῥητορικῶν λόγων ἐν τοῖσ φερομένοισ ὡσ αὐτῆσ ἔπεσιν, ἅπερ Ἡρόδικοσ ὁ Κρατήτειοσ παρέθετο, φησὶν οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 1:5)
  • εἴρηται γὰρ τῷ φιλοσόφῳ τά τε ἄλλα περὶ τῆσ λέξεωσ τῆσ πολιτικῆσ ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ τῶν ῥητορικῶν τεχνῶν οἱάν αὐτὴν εἶναι προσῆκεν, καὶ δὴ καὶ περὶ τῆσ εὐρυθμίασ ἐξ ὧν τισ τοιαύτη γένοιτο· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2524)
  • οὐκοῦν, εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλησ, κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένοσ αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν τοῖσ τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοισ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 200:1)
  • Θεόδοτοσ δέ τισ Χῖοσ, ἐπὶ μισθῷ ῥητορικῶν λόγων διδάσκαλοσ τῷ βασιλεῖ συνών, ἠξιωμένοσ δὲ τότε τοῦ συνεδρίου δι’ ἐρημίαν ἀνδρῶν βελτιόνων, ἀμφοτέρουσ διαμαρτάνοντασ ἀπέφαινε, καὶ τοὺσ ἀναλαβεῖν καὶ τοὺσ ἀφεῖναι κελεύοντασ τὸν Πομπήϊον· (Plutarch, Brutus, chapter 33 2:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION