Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥητορικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥητορικός

Structure: ῥητορικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: r(h/twr

Sense

  1. concerning public speaking or oration, rhetorical

Examples

  • προτιθέμενα μὲν γὰρ ἐοίκεν ἐπαγωγῇ, τοῖσ δὲ ῥητορικοῖσ οὐκ οἰκεῖον ἐπαγωγὴ πλὴν ἐν ὀλίγοισ, ἐπιλεγόμενα δὲ μαρτυρίοισ, ὁ δὲ μάρτυσ πανταχοῦ πιθανόσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 20 9:2)
  • ἔτι ὥσπερ ἐν τοῖσ ἐριστικοῖσ παρὰ τὸ ἁπλῶσ καὶ μὴ ἁπλῶσ, ἀλλὰ τί, γίγνεται φαινόμενοσ συλλογισμόσ, οἱο͂ν ἐν μὲν τοῖσ διαλεκτικοῖσ ὅτι ἔστι τὸ μὴ ὄν ὄν, ἔστι γὰρ τὸ μὴ ὂν μὴ ὄν, καὶ ὅτι ἐπιστητὸν τὸ ἄγνωστον, ἔστιν γὰρ ἐπιστητὸν τὸ ἄγνωστον ὅτι ἄγνωστον, οὕτωσ καὶ ἐν τοῖσ ῥητορικοῖσ ἐστιν φαινόμενον ἐνθύμημα παρὰ τὸ μὴ ἁπλῶσ εἰκὸσ ἀλλὰ τὶ εἰκόσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 24 10:1)
  • "χαρίεισ οὖν Ἀγαπήστωρ καὶ ποιητέον εὐκόλουσ οὕτω καὶ ἱλαρὰσ τὰσ ἀμύνασ, ἀλλὰ μὴν καὶ προστάγμασιν ἐθιστέον χρῆσθαι πρὸσ ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν, τὰ οἰκεῖα καὶ δυνατὰ καὶ κοσμοῦντα τὸν δρῶντα προστάσσοντασ, ᾠδικοῖσ ᾆσαι, ῥητορικοῖσ εἰπεῖν, φιλοσόφοισ λῦσαί τι τῶν ἀπορουμένων, ποιηταῖσ προενέγκασθαι στίχουσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 8:20)
  • νῦν δ’ ἔνιοι πλεονάσαντεσ ἐν τοῖσ ῥητορικοῖσ λόγοισ προσθήκην ἐποιήσαντο τὴν ὅλην ἱστορίαν τῆσ δημηγορίασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 1 3:1)
  • ἦν γὰρ καὶ ἐν τοῖσ ῥητορικοῖσ δεινόσ, ὥσ φησι καὶ Ἰδομενεύσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 2:7)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION