- καὶ πενθήσουσιν αἱ θῆκαι τοῦ κόσμου ὑμῶν, καὶ καταλειφθήσῃ μόνη καὶ εἰσ τὴν γῆν ἐδαφισθήσῃ. (Septuagint, Liber Isaiae 3:26)
(70인역 성경, 이사야서 3:26)
- καὶ ἔτι ἐπ̓ αὐτῆσ ἔστι τὸ ἐπιδέκατον, καὶ πάλιν ἔσται εἰσ προνομὴν ὡσ τερέβινθοσ καὶ ὡσ βάλανοσ, ὅταν ἐκπέσῃ ἐκ τῆσ θήκησ αὐτῆσ. (Septuagint, Liber Isaiae 6:13)
(70인역 성경, 이사야서 6:13)
- καὶ μετὰ τὸν πότον ὑελοῦσ πίναξ, δίπηχύσ που τὴν διάμετρον , ἐν θήκῃ κατακείμενοσ ἀργυρᾷ, πλήρησ ἰχθύων ὀπτῶν πάντα γένη συνηθροισμένων, ἅπασί τε προσεδόθη καὶ ἀργυροῦν ἀρτοφόρον ἄρτων Καππαδοκίων, ὧν τὰ μὲν ἐφάγομεν, τὰ δὲ τοῖσ θεράπουσιν ἐπεδώκαμεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:12)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:12)
- "καὶ τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματὰ τ’ ἐν πλεκτοῖσ ἐλεφαντίνοισ ἐπεδόθη πᾶσι καὶ πλακοῦντεσ ἕκαστα γένη, Κρητικῶν καὶ τῶν σῶν, ἑταῖρε Λυγκεῦ, Σαμιακῶν καὶ Ἀττικῶν αὐταῖσ ταῖσ ἰδίαισ τῶν πεμμάτων θήκαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:25)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:25)
- "Κελτοί, φησί, τὰσ τροφὰσ προτίθενται χόρτον ὑποβάλλοντεσ καὶ ἐπὶ τραπεζῶν ξυλίνων μικρὸν ἀπὸ τῆσ γῆσ ἐπηρμένων, ἡ τροφὴ δ’ ἐστὶν ἄρτοι μὲν ὀλίγοι, κρέα δὲ πολλὰ ἐν ὕδατι καὶ ὀπτὰ ἐπ’ ἀνθράκων ἢ ὀβελίσκων, προσφέρονται δὲ ταῦτα καθαρείωσ μέν, λεοντωδῶσ δέ, ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ αἴροντεσ ὅλα μέλη καὶ ἀποδάκνοντεσ, ἐὰν δὲ ᾖ τι δυσαπόσπαστον, μαχαιρίῳ μικρῷ παρατέμνοντεσ, ὃ τοῖσ κολεοῖσ ἐν ἰδίᾳ θήκῃ παράκειται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 361)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 361)
- "ὡσ ἀνὴρ ἐν Κορίνθῳ χαλκοτύποσ, ἐπιτυχὼν θήκῃ χρυσίον ἐχούσῃ πολὺ καὶ δεδοικὼσ φανερὸσ γενέσθαι, κατὰ μικρὸν ἀποκόπτων καὶ ὑπομιγνὺσ ἀτρέμα τῷ χαλκῷ, θαυμαστὴν λαμβάνοντι κρᾶσιν, ἐπίπρασκε πολλοῦ διὰ τὴν χρόαν καὶ τὸ κάλλοσ ἀγαπώμενον. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 2 6:2)
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 2 6:2)
- εὑρέθη δὲ θήκη τε μεγάλου σώματοσ αἰχμή τε παρακειμένη χαλκῆ καὶ ξίφοσ. (Plutarch, chapter 36 2:1)
(플루타르코스, chapter 36 2:1)
- τεθέντοσ δὲ τοῦ ζυγοῦ πρῶτον μὲν αὐτὸ τὸ τάλαντον ὁ Κελτὸσ βαρύτερον τοῦ δικαίου παρῆν φέρων, ἔπειτα ἀγανακτούντων πρὸσ τοῦτο τῶν Ῥωμαίων τοσούτου ἐδέησε μετριάσαι περὶ τὸ δίκαιον, ὥστε καὶ τὴν μάχαιραν ἅμα τῇ θήκῃ καὶ τῷ ζωστῆρι περιελόμενοσ ἐπέθηκε τοῖσ σταθμοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 9 2:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 9 2:2)