Ancient Greek-English Dictionary Language

θεμέλιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεμέλιος θεμέλιος θεμέλιον

Structure: θεμελι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: QE, Root of ti/qhmi

Sense

  1. belonging to the foundation
  2. (as a masculine or neuter substantive) foundation, basis

Examples

  • ὅτι πῦρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου, καυθήσεται ἕωσ ᾅδου κάτω, καταφάγεται γῆν καὶ τὰ γενήματα αὐτῆσ, φλέξει θεμέλια ὀρέων. (Septuagint, Liber Deuteronomii 32:22)
  • καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ συνεταράχθησαν καὶ ἐσπαράχθησαν, ὅτι ἐθυμώθη Κύριοσ αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:8)
  • καὶ ὤφθησαν ἀφέσεισ θαλάσσησ, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τῆσ οἰκουμένησ ἐν τῇ ἐπιτιμήσει Κυρίου, ἀπὸ πνοῆσ πνεύματοσ θυμοῦ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:16)
  • α καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ ἵνα αἴρωσι λίθουσ μεγάλουσ τιμίουσ εἰσ τὸν θεμέλιον τοῦ οἴκου, καὶ λίθουσ ἀπελεκήτουσ. (Septuagint, Liber I Regum 6:2)
  • πάντα ταῦτα ἐκ λίθων τιμίων κεκολαμμένα ἐκ διαστήματοσ ἔσωθεν καὶ ἐκ τοῦ θεμελίου ἕωσ τῶν γεισῶν καὶ ἔξωθεν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν μεγάλην (Septuagint, Liber I Regum 7:46)
  • τοῦτο δ’ ἐστὶ τῆσ τέχνησ θεμέλιοσ ἡμῖν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 368)
  • καλοῦ γὰρ γήρωσ θεμέλιοσ ἐν παισὶν ἡ τῶν σωμάτων εὐεξία. (Plutarch, De liberis educandis, section 11 1:2)
  • καὶ εἰ τὸ ἕνεκα τούτου γέγονε, καὶ τοῦτο εἰκὸσ γενέσθαι, οἱο͂ν εἰ θεμέλιοσ, καὶ οἰκία. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 19 25:1)
  • ἡ δὲ ὅθεν πρῶτον γίγνεται ἐνυπάρχοντοσ, οἱο͂ν ὡσ πλοίου τρόπισ καὶ οἰκίασ θεμέλιοσ, καὶ τῶν ζῴων οἱ μὲν καρδίαν οἱ δὲ ἐγκέφαλον οἱ δ’ ὅ τι ἂν τύχωσι τοιοῦτον ὑπολαμβάνουσιν· (Aristotle, Metaphysics, Book 5 6:2)
  • ὁ μέντοι στερεὸσ θεμέλιοσ τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην Ἔγνω Κύριοσ τοὺσ ὄντασ αὐτοῦ, καί Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίασ πᾶσ ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα Κυρίου. (PROS TIMOQEON B, chapter 1 41:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION