Ancient Greek-English Dictionary Language

θεμέλιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεμέλιος θεμέλιος θεμέλιον

Structure: θεμελι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: QE, Root of ti/qhmi

Sense

  1. belonging to the foundation
  2. (as a masculine or neuter substantive) foundation, basis

Examples

  • πάντα ταῦτα ἐκ λίθων τιμίων κεκολαμμένα ἐκ διαστήματοσ ἔσωθεν καὶ ἐκ τοῦ θεμελίου ἕωσ τῶν γεισῶν καὶ ἔξωθεν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν μεγάλην (Septuagint, Liber I Regum 7:46)
  • ὅτι ἕωσ θεμελίου αὐτοῦ χερσωθήσεται καὶ ὡσ σμῖλαξ περιπλεκομένη βρωθήσεται καὶ ὡσ καλάμη ξηρασίασ μεστή. (Septuagint, Prophetia Nahum 1:10)
  • ἔρχεσθαι ἐκ γῆσ πόρρωθεν ἀπ̓ ἄκρου θεμελίου τοῦ οὐρανοῦ, Κύριοσ καὶ οἱ ὁπλομάχοι αὐτοῦ, τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. (Septuagint, Liber Isaiae 13:5)
  • Τῶν δὲ ὀστέων τοῦ πήχεοσ, ὧν μὴ ἀμφότερα κατέηγε, Ῥᾴων ἡ ἰήσισ, ἢν τὸ ἄνω ὀστέον τετρωμένον ἐῄ, καί περ παχύτερον ἐόν‧ ἅμα μὲν ὅτι τὸ ὑγιὲσ ὑποτεταμένον γίνεται ἀντὶ θεμελίου, ἅμα δ’ ὅτι εὐκρυπτότερον γίνεται, πλὴν εἰ τὸ ἐγγὺσ τοῦ καρποῦ‧ παχείη γὰρ ἡ τῆσ σαρκὸσ ἐπίφυσισ ἡ ἐπὶ τὸ ἄνω. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 4.1)
  • ὁ δὲ ἀκούσασ καὶ μὴ ποιήσασ ὅμοιόσ ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδομήσαντι οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶσ θεμελίου, ᾗ προσέρηξεν ὁ ποταμόσ, καὶ εὐθὺσ συνέπεσεν, καὶ ἐγένετο τὸ ῥῆγμα τῆσ οἰκίασ ἐκείνησ μέγα. (, chapter 3 271:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION