Hellas Alive Dictionary - θεμελιος

Ancient Greek-English Dictionary

θεμέλιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεμέλιος θεμέλιος θεμέλιον

Structure: θεμελι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: QE, Root of ti/qhmi

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θεμέλιος θεμελίου	θεμελιώτερος θεμελιωτέρου	θεμελιώτατος θεμελιωτάτου
Adverb	θεμελίως	θεμελιώτερον	θεμελιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

τοῦτο δ’ ἐστὶ τῆσ τέχνησ θεμέλιοσ ἡμῖν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 368)
καλοῦ γὰρ γήρωσ θεμέλιοσ ἐν παισὶν ἡ τῶν σωμάτων εὐεξία. (Plutarch, De liberis educandis, section 11 1:2)
καὶ εἰ τὸ ἕνεκα τούτου γέγονε, καὶ τοῦτο εἰκὸσ γενέσθαι, οἱο͂ν εἰ θεμέλιοσ, καὶ οἰκία. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 19 25:1)
ἡ δὲ ὅθεν πρῶτον γίγνεται ἐνυπάρχοντοσ, οἱο͂ν ὡσ πλοίου τρόπισ καὶ οἰκίασ θεμέλιοσ, καὶ τῶν ζῴων οἱ μὲν καρδίαν οἱ δὲ ἐγκέφαλον οἱ δ’ ὅ τι ἂν τύχωσι τοιοῦτον ὑπολαμβάνουσιν· (Aristotle, Metaphysics, Book 5 6:2)
ὁ μέντοι στερεὸσ θεμέλιοσ τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην Ἔγνω Κύριοσ τοὺσ ὄντασ αὐτοῦ, καί Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίασ πᾶσ ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα Κυρίου. (PROS TIMOQEON B, chapter 1 41:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기