Ancient Greek-English Dictionary Language

θεμέλιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεμέλιος θεμέλιος θεμέλιον

Structure: θεμελι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: QE, Root of ti/qhmi

Sense

  1. belonging to the foundation
  2. (as a masculine or neuter substantive) foundation, basis

Examples

  • α καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ ἵνα αἴρωσι λίθουσ μεγάλουσ τιμίουσ εἰσ τὸν θεμέλιον τοῦ οἴκου, καὶ λίθουσ ἀπελεκήτουσ. (Septuagint, Liber I Regum 6:2)
  • καὶ τὸν θεμέλιον τῆσ καθέδρασ ᾠκοδόμησεν ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὴν εἴσοδον τοῦ βασιλέωσ τὴν ἔξω ἐπέστρεψεν ἐν οἴκῳ Κυρίου ἀπὸ προσώπου βασιλέωσ Ἀσσυρίων. (Septuagint, Liber II Regum 16:18)
  • μετὰ ἀνθρώπων θεμέλιον αἰῶνοσ ἐνόσσευσε καὶ μετὰ τοῦ σπέρματοσ αὐτῶν ἐμπιστευθήσεται. (Septuagint, Liber Sirach 1:16)
  • καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰσ γωνίαν καὶ λίθον εἰσ θεμέλιον, ὅτι εἰσ ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰσ τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριοσ. (Septuagint, Liber Ieremiae 28:26)
  • "σοῦ παρόντοσ, ὦ φίλε Μενέλαε, θέσιν ἀναιρεῖν μαθηματικήν, ὥσπερ θεμέλιον τοῖσ κατοπτρικοῖσ ὑποκειμένην πράγμασιν· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 17 4:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION