Sense

1. of or pertaining to fire, fiery
2. (metaphoric) bitter, obstinate

Examples

• "παρὰ δὲ τοῖσ ὑποδεεστέροισ ζύθοσ πύρινον μετὰ μέλιτοσ ἐσκευασμένον, παρὰ δὲ τοῖσ πολλοῖσ καθ’ αὑτό· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 369)
• "ἐστὶν δὲ ἑφθὸν πύρινον σταῖσ σὺν μέλιτι καὶ τὰ καλούμενα κόκκωρα ἰσχὰσ καὶ κάρυα τρία. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53 2:3)
• εἰ γὰρ αἰθέριον ὄγκον ἢ πύρινον ὄντα τὸν τῆσ σελήνησ ἐφώτιζεν ὁ ἥλιοσ, οὐκ ἂν ἀπέλειπεν αὐτῆσ σκιερὸν ἀεὶ καὶ ἀλαμπὲσ ἡμισφαίριον πρὸσ αἴσθησιν, ἀλλ’ εἰ καὶ κατὰ μικρὸν ἔψαυε περιιών, ὅλην ἀναπίμπλασθαι καὶ δι’ ὅλησ τρέπεσθαι τῷ φωτὶ πανταχόσε χωροῦντι δι’ εὐπετείασ ἦν προσῆκον. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 182)
• "ἡ δ’ ἐν τῇ σκιᾷ μὲν ἐκλείπει καὶ ἀπόλλυσι τὸ φῶσ, ἀναλαμβάνει δ’ αὖθισ, ὅταν ἐκφύγῃ τὴν σκιάν, καὶ φαίνεταί γε πολλάκισ ἡμέρασ, ὡσ πάντα μᾶλλον ἢ πύρινον οὖσα σῶμα καὶ ἀστεροειδέσ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 5:32)
• "καὶ γὰρ αὐτὴν τὴν σελήνην, ὥσπερ τὸν ἣλιον, ζῷον ὄντα πύρινον καὶ τῆσ γῆσ ὄντα πολλαπλάσιον, ἀπὸ τῶν ὑγρῶν φασι τῶν ἀπὸ τῆσ γῆσ τρέφεσθαι, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἀστέρασ ἀπείρουσ ὄντασ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2539)

Similar forms

• πύρινον (10)
• πυρίνων (5)
• πύρινος (5)
• πυρίνου (4)
• πυρίνους (3)
• πύρινα (2)
• πυρίνη (1)
• πυρίνοις (1)
• πυρίναις (1)
• Πύριν (1)
• πυρίνην (1)
• πύριναι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary