σήσαμον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
σήσαμον
σησάμου
Structure:
σησαμ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ ξύμμαχοι ὡσ ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλον ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν, σὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον, τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν ὑρ́χασ οἶνον δάπιδασ τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαια φιάλασ χλανίδασ στεφάνουσ ὁρ́μουσ ἐκπώματα πλουθυγιείαν· (Aristophanes, Wasps, Agon, antepirrheme16)
- νεμόμεσθα δ’ ἐν κήποισ τὰ λευκὰ σήσαμα καὶ μύρτα καὶ μήκωνα καὶ σισύμβρια. (Aristophanes, Birds, Prologue 4:31)
- "τὸν βολβόν, εἰ βούλει, σκόπει ὅσα δαπανήσασ εὐδοκιμεῖ, τυρόν, μέλι, σήσαμον, ἔλαιον, κρόμυον, ὄξοσ, σίλφιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52196)
- ἀστάφιδοσ, ἁλῶν, σιραίου, σιλφίου, τυροῦ, θύμου, σησάμου, νίτρου, κυμίνου, ῥοῦ, μέλιτοσ, ὀριγάνου, βοτανίων, ὄξουσ, ἐλαῶν, εἰσ ἀβυρτάκην χλόησ, καππάριδοσ, ᾠῶν, ταρίχουσ, καρδάμων, θρίων, ὀποῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 77 1:8)
- κάρδαμα, σήσαμα, κήρυκεσ, ἅλεσ, πίνναι, λεπάδεσ, μύεσ, ὄστρεια, κτένεσ, ὄρκυνεσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 4:1)
- "εἶτα σήσαμον λευκὸν τρίψασ μάλαξον μέλιτι ἡψημένῳ καὶ ἕλκυσον λαγάνια δύο καὶ ἓν θὲσ ὑποκάτω καὶ τὸ ἄλλο ἐπάνω, ἵνα τὸ μέλαν εἰσ μέσον γένηται, εὖ ῥύθμισόν τε αὐτό. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 5734)
- "σπείρεται δὲ τὰ μὲν πρὸσ χειμῶνοσ τὰ δὲ θέρουσ ἀκμάζοντοσ, ὥσπερ σήσαμον καὶ μελίνη· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2525)
- νυκτί δ’ ἔπειτ’ ἄλληκτον ἐπιπροτέρωσε θέοντεσ Σήσαμον αἰπεινούσ τε παρεξενέοντ’ Ἐρυθίνουσ, Κρωβίαλον, Κρώμναν τε καὶ ὑλήεντα Κύτωρον. (Apollodorus, Argonautica, book 2 15:30)
- ἐπιπορευόμενοσ δὲ τὴν χώραν κατὰ μέροσ σίτου μὲν παντελῶσ ἐσπάνιζεν, ὄρυζαν δὲ καὶ σήσαμον καὶ φοίνικα διέδωκε τοῖσ στρατιώταισ, δαψιλῶσ ἐχούσησ τῆσ χώρασ τοὺσ τοιούτουσ καρπούσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 13 6:2)
