Sense

1. of or pertaining to fire, fiery
2. (metaphoric) bitter, obstinate

Examples

• ἐμπέπτας, ὁ αὐτός φησι, πύρινος ἄρτος κοῖλος καὶ σύμμετρος, ὅμοιος ταῖς λεγομέναις κρηπῖσιν, εἰς ἃς ἐντίθενται τὰ διὰ τυροῦ σκευαζόμενα πλακούντια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53 4:4)
• "ἐστὶ δὲ ποτίβαζις ἄρτος κρίθινος καὶ πύρινος ὀπτὸς καὶ κυπαρίσσου στέφανος καὶ οἶνος κεκραμένος ἐν ᾠῷ χρυσῷ, οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 110 2:3)
• οἱο῀ν εἰ ἡ γῆ ἀερίνη, ὁ δ ἀὴρ μὴ πῦρ ἀλλὰ πύρινος, τὸ πῦρ ὕλη πρώτη οὐ τόδε τι οὖσα. (Aristotle, Metaphysics, Book 9 74:1)
• καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς ὃς ἂν ᾖ τινῶν ἐστιν, ἢ πύρινος ἢ γήϊνος ἢ μοναδικός, ἀλλ ἡ οὐσία τὸ τοσόνδ εἶναι πρὸς τοσόνδε κατὰ τὴν μῖξιν: (Aristotle, Metaphysics, Book 14 120:5)
• Πύρινος πόλεμος, ὁ Ῥωμαίων πρὸς τοὺς Κελτίβηρας συσταθείς. (Polybius, Histories, book 35, a. olymp. 157, 1. bellum celtibericum 1:1)

Similar forms

• πύρινον (10)
• πυρίνων (5)
• πύρινος (5)
• πυρίνου (4)
• πυρίνους (3)
• πύρινα (2)
• πυρίνη (1)
• πυρίνοις (1)
• πυρίναις (1)
• Πύριν (1)
• πυρίνην (1)
• πύριναι? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary