Hellas Alive Dictionary - προσποιητος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

προσποιητός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσποιητός προσποιητόν

Structure: προσποιητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

taken to oneself, assumed, affected, pretended

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	προσποιητός	προσποίητον
	Genitive	προσποιητοῦ	προσποιήτου
	Dative	προσποιητῷ	προσποιήτῳ
	Accusative	προσποιητόν	προσποίητον
	Vocative	προσποιητέ	προσποίητον
Dual	N/A/V	προσποιητώ	προσποιήτω
Dual	G/D	προσποιητοῖν	προσποιήτοιν
Plural	Nominative	προσποιητοί	προσποίητα
	Genitive	προσποιητῶν	προσποιήτων
	Dative	προσποιητοῖς	προσποιήτοις
	Accusative	προσποιητούς	προσποίητα
	Vocative	προσποιητοί	προσποίητα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	προσποιητός προσποιητοῦ	προσποιητότερος προσποιητοτεροῦ	προσποιητότατος προσποιητοτατοῦ
Adverb	προσποιήτως	προσποιητότερον	προσποιητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐφ’ οἷσ ἅπασι πολὺσ ὁ προσποιητὸσ σχετλιασμὸσ ἦν, εἰ μὴ τεύξεται τῶν ἴσων τοῖσ ἄλλοισ, ὡσ πρότερον, ὅτι πελάτησ ἦν αὐτοῦ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 33 9:1)
καὶ τότε μὲν πείσεσθαι τοῖσ κεκελευσμένοισ προσποιητὸσ ἦν, νυκτὸσ δ’ ἐπιγενομένησ κόψασ τὰ ἀπόγεια ᾤχετο ἐπ’ Ἀλεξανδρείασ πλέων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 194:1)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀδικίᾳ συκοφαντία, ἀλαζονεία, φιλανθρωπία προσποίητοσ, κακοήθεια, πανουργία. (Aristotle, Virtues and Vices 39:1)

Related

ἀναλγησία (want of feeling)
αἰσχρολογία (foul language)
ἐμπληξία (amazement)
συνεξαμαρτάνω (to have part in a fault)
προσποίημα (a pretence)
δημοκόπος (a demagogue)
συκοφάντημα (a sycophant's trick)
φιλοψυχία (love of life)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
κολακικός ()
δοξοκοπία (thirst for popularity)
συγγνωμονικός (inclined to pardon)
προσάπτω (to fasten or attach to)
κακοθῡμίᾱ (malevolence)
ἀτολμία (want of daring)
κακολογία (evil-speaking)
ἐξεταστής (an examiner)
σωφρονίζω (to recal)
βασκανία (slander)
καταφρόνησις (contempt)
ψευδολογία (a false speech)
ἠθοποιός (forming character)
θωπεύω (to flatter)
παραλογισμός (false reasoning)
ἀλογιστία (thoughtlessness)
μισολογία (hatred of argument)
μισοπόνηρος (hating knaves)
προσποίησις (a taking something to oneself)
σύγχυσις (a mixing)
καταφεύγω (to flee for refuge)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION