Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προφήτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προφήτης προφήτου

Structure: προφητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: pro/fhmi

Sense

  1. one who speaks for a god: prophet

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative προφήτης προφήτᾱ προφῆται
Genitive προφήτου προφήταιν προφητῶν
Dative προφήτῃ προφήταιν προφήταις
Accusative προφήτην προφήτᾱ προφήτᾱς
Vocative προφῆτα προφήτᾱ προφῆται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπε Μωυσῆσ αὐτῷ. μὴ ζηλοῖσ ἐμέ̣ καὶ τίσ δῴη πάντα τὸν λαὸν Κυρίου προφήτασ, ὅταν δῷ Κύριοσ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐπ’ αὐτούσ̣ (Septuagint, Liber Numeri 11:29)
  • ᾖ οὐκ ἀπηγγέλη σοι τῷ κυρίῳ μου, οἷα πεποίηκα ἐν τῷ ἀποκτείνειν τὴν Ἰεζάβελ τοὺσ προφήτασ Κυρίου, καὶ ἔκρυψα ἀπὸ τῶν προφητῶν Κυρίου ἑκατὸν ἄνδρασ, ἀνὰ πεντήκοντα ἐν σπηλαίῳ, καὶ ἔθρεψα ἐν ἄρτοισ καὶ ὕδατι̣ (Septuagint, Liber I Regum 18:12)
  • καὶ νῦν ἀπόστειλον, συνάθροισον πρόσ με πάντα Ἰσραὴλ εἰσ ὄροσ τὸ Καρμήλιον καὶ τοὺσ προφήτασ τῆσ αἰσχύνησ τετρακοσίουσ καὶ πεντήκοντα καὶ τοὺσ προφήτασ τῶν ἀλσῶν τετρακοσίου ἐσθίοντασ τράπεζαν Ἰεζάβελ. (Septuagint, Liber I Regum 18:18)
  • καὶ ἀπέστειλεν Ἀχαὰβ εἰσ πάντα Ἰσραὴλ καὶ ἐπισυνήγαγε πάντασ τοὺσ προφήτασ εἰσ ὄροσ τὸ Καρμήλιον. (Septuagint, Liber I Regum 18:19)

Synonyms

  1. one who speaks for a god

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION