Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προαιρετός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προαιρετός προαιρετή προαιρετόν

Structure: προαιρετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from proaire/omai

Sense

  1. deliberately chosen, purposed

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative προαιρετός προαιρετή προαιρετόν
Genitive προαιρετοῦ προαιρετῆς προαιρετοῦ
Dative προαιρετῷ προαιρετῇ προαιρετῷ
Accusative προαιρετόν προαιρετήν προαιρετόν
Vocative προαιρετέ προαιρετή προαιρετόν
DualN/A/V προαιρετώ προαιρετᾱ́ προαιρετώ
G/D προαιρετοῖν προαιρεταῖν προαιρετοῖν
PluralNominative προαιρετοί προαιρεταί προαιρετά
Genitive προαιρετῶν προαιρετῶν προαιρετῶν
Dative προαιρετοῖς προαιρεταῖς προαιρετοῖς
Accusative προαιρετούς προαιρετᾱ́ς προαιρετά
Vocative προαιρετοί προαιρεταί προαιρετά
Positive Comparative Superlative
Adjective προαιρετός προαιρετοῦ προαιρετότερος προαιρετοτεροῦ προαιρετότατος προαιρετοτατοῦ
Adverb προαιρετώς προαιρετότερον προαιρετότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • , τὰ δὲ προαιρετὰ καὶ πρακτὰ τῶν ἐφ’ ἡμῖν ὄντων ἐστίν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 175:3)
  • περὶ μὲν γὰρ τὰ προαιρετὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἡ δὲ προαίρεσισ περὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ κακὸν καὶ τὰ φαινόμενα, τοιαῦτα δὲ φύσει ἡδονὴ καὶ λύπη. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 200:2)
  • καὶ ὅλωσ τὰ προαιρετά· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 6 26:1)

Synonyms

  1. deliberately chosen

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION