Sense

1. the number five
2. a group of five, pentad

Examples

• οἱ δ’ ἀστυνόμοι εἰσ ἓξ πεντάδασ διῄρηνται· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 102:1)

Similar forms

• πέντε (1705)
• πέντ (47)
• πεντάκις (28)
• πεντήρεις (25)
• πεντήκοντ (23)
• πεντάθλου (20)
• Πεντάθλῳ (16)
• πένταθλον (15)
• πένταθλος (9)
• πεντήρη (7)
• πενταετὲς (7)
• πενταετῆ (6)
• Πεντελῆσι (5)
• πεντὰς (5)
• πεντήρους (5)
• πένταθλοι (4)
• πεντάθλων (4)
• πεντήκονθ (4)
• πεντάς (4)
• πεντάκι (3)
• πεντάδος (3)
• πενταετίᾳ (2)
• πενταχῆ (2)
• πεντάδα (2)
• πεντάδων (2)
• πεντήρης (2)
• πεντάδες (2)
• πενταπλόα (2)
• πεντόζοιο (2)
• πεντηρικὰ (2)
• πεντάδραχμα (1)
• πενταέτη (1)
• πενταμερῆ (1)
• Πεντάπυλα (1)
• πενταχοῦ (1)
• πεντέτεις (1)
• πεντώρυγα (1)
• πεντάδας (1)
• πενταετες (1)
• πενταπλῆν (1)
• πεντάσιν (1)
• [πέντε] (1)
• πεντήρει (1)
• πεντήρων (1)
• πεντα (1)
• πενταετεῖ (1)
• πεντάπηχυ (1)
• π]έντε (1)
• πεντηρικά (1)
• πεντακις (1)
• πεντάπουν (1)
• πεντ[άθλου (1)
• πεντήρεσι (1)
• Πέντρους (1)
• πεντακ (1)
• πενταπλῆ (1)
• πένταθλόν (1)
• [πέντε (1)
• Π̔εντήκοντ (1)
• πεντ (1)
• πενταέτης (1)
• πενταπήχη (1)
• πένταθλ (1)
• πεντήκον (1)
• πεντάετες (1)
• πένταθλός (1)
• πένταχα (1)
• πέντεα (1)
• πενταξαί (1)
• πεντάετές (1)
• πενταετία (1)
• πενταπλᾶς (1)
• πέντ[ε (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary