Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρθένος

Second declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρθένος παρθένου

Structure: παρθεν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. young, unmarried woman; maiden
  2. virgin
  3. pupil
  4. epithet of various goddesses, most commonly of Athena

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative παρθένος παρθένω παρθένοι
Genitive παρθένου παρθένοιν παρθένων
Dative παρθένῳ παρθένοιν παρθένοις
Accusative παρθένον παρθένω παρθένους
Vocative παρθένε παρθένω παρθένοι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ προσέσχε τῇ ψυχῇ Δείνασ τῆσ θυγατρὸσ Ἰακὼβ καὶ ἠγάπησε τὴν παρθένον καὶ ἐλάλησε κατὰ τὴν διάνοιαν τῆσ παρθένου αὐτῇ. (Septuagint, Liber Genesis 34:3)
  • Ἐὰν δὲ ἀπατήσῃ τισ παρθένον ἀμνήστευτον καὶ κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ, φερνῇ φερνιεῖ αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα. (Septuagint, Liber Exodus 22:16)
  • οὗτοσ γυναῖκα παρθένον ἐκ τοῦ γένουσ αὐτοῦ λήψεται. (Septuagint, Liber Leviticus 21:13)
  • χήραν δὲ καὶ ἐκβεβλημένην καὶ βεβηλωμένην καὶ πόρνην, ταύτασ οὐ λήψεται, ἀλλ̓ ἢ παρθένον ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ λήψεται γυναῖκα. (Septuagint, Liber Leviticus 21:14)
  • καὶ ζημιώσουσιν αὐτὸν ἑκατὸν σίκλουσ καὶ δώσουσι τῷ πατρὶ τῆσ νεάνιδοσ, ὅτι ἐξήνεγκεν ὄνομα πονηρὸν ἐπὶ παρθένον Ἰσραηλῖτιν. καὶ αὐτοῦ ἔσται γυνή, οὐ δυνήσεται ἐξαποστεῖλαι αὐτὴν τὸν ἅπαντα χρόνον. (Septuagint, Liber Deuteronomii 22:19)

Synonyms

  1. young

  2. virgin

  3. pupil

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION